Let it rain, let it rain on our way to …

Het regent hard hier in Kaiteriteri, blij dat wij een reisdag gepland hebben en niet een toffe wandeling. Zoals elke morgen, gaat ook nu een ontbijt er wel in, voordat we de spullen inruimen en op weg gaan. Via de i-site waar ze spijtig genoeg geen t-shirt hebben van het Abel Tasman Park, gaan we via de S6 op weg naar Westport. Het is ruw weer, de golven slaan tegen de kust, even later als we het binnenland in gaan, wordt het al iets rustiger, toch blijft het regenen. Een prachtige route vandaag die ons heuvel op, heuvel af, leidt met mooie vergezichten of uitzicht op diepe dalen met stromend water. Halverwege stoppen we voor een koffiepauze bij een parkeerplaats waar ooit een stoomtrein heeft gereden, in 1955 is dit gestopt. Spijtig is het nog geen weer om buiten te zitten, dus koffie en thee drinken we in de camper.

Ergens tijdens de rit is het opgehouden met regenen, volgens mij toen wij al de Buller River langsreden. Dat ziet er trouwens prachtig uit in het begin, het is mega diep met een hard stromende rivier, totdat het veel verder breder en breder wordt en daarbij gelijk ook wat rustiger gaat stromen. Op deze rivier hebben wij trouwens de eerste rafters gezien. Verderop is een ongeluk gebeurt, een auto op de kop, het ziet ernaar uit dat die de bergwand heeft geraakt…alle hulpdiensten zijn er al bij, wij worden er langs geleid. Brrr krijg nog weer kippenvel aan de gedachte hoe die auto eruit zag. (Dat doet mij denken aan alle auto’s die we al langs de weg hebben gezien, die zaten volledig in elkaar en staan daar maar gewoon te staan langs de weg. Heel raar!)

Eenmaal aangekomen bij Westport rijden we door naar Cape Foulwind voor de Seal Colony. Op 15 minuten wandelen van deze plek kun je de camper parkeren bij het strand. Goed plan! Rustig aan wandelen we naar boven, totdat we bij de rotsen van de seals uitkomen. Een ouder Nederlands stel wijst ons op een paar seals. Als je eenmaal een seal hebt ontdekt en je staat rustig te kijken, dan lijkt het wel alsof ze uit alle hoeken en gaten te

voorschijn komen, je ziet de een na de ander. Grote of kleine op de rotsen, in het water, in de meest onhandige houdingen (dat slaapt blijkbaar lekker) ;-) . Het is puur genot om deze beesten in hun natuurlijke omgeving te zien! Foto’s maak ik volop, vanavond zal blijken of er mooie exemplaren tussen zitten.

We wandelen het pad nog verder, daar komen wij gelijk bij de paal waar alle steden opstaan + hoeveel kilometers vanaf hier. Hierna gaat het pad nog verder, tot aan de vuurtoren als je dit wilt. Ondertussen zien we een weka op ons pad. Niet veel later zien we er nog een paar. Mooie loopvogels + feit: het mannetje is groter als het vrouwtje. Altijd makkelijk om ze uit elkaar te houden.

Terug bij de camper, rijden we naar de I-site van Westport om informatie te winnen over Denniston (het kolenmijn stadje niet ver hier vandaan). We willen graag weten wat de tour allemaal inhoudt, zou het de moeite waard zijn? Het antwoord is kort maar simpel: nee. Blijkt dat de tour van eigenaar wisselt, waardoor er op dit moment geen rondleidingen zijn. Is dat even balen! We nemen alvast wat nieuwe informatie mee om vanavond ons nieuwe plan uit te denken. Winkelen en tanken staat ook op de to-do-list, voordat we gaan free campen.

Daar aangekomen…wat een toffe plek! Aan het einde van een weg, gelijk aan het strand, met mooie brekende golven. De camper krijgt een mooie plek, tijd om avondeten te koken. Wederom staat er een goede curry op het menu, voor mij ditmaal met een glaasje Merlot i.p.v. een biertje. Na het eten, maken wij een korte strandwandeling. Heerlijk uitwaaien aan het strand, het is totaal niet koud! We genieten van de ruisende branding en de oneindigheid van strand en zee. Ondertussen is er 1 busje en 1 campervan bijgekomen. Het busje verlaat de plek voordat de nacht invalt.

Met de ondergaande zon, ga ik nog even het strand op om een paar mooie foto’s te maken. Onze 2e mooie zonsondergang, in de camper genieten we van de laatste stralen en de zon die we langzaam weg zien zakken...