Uit onszelf worden wij voor 8 uur wakker, wanneer hebben we dit ritme ontwikkeld?!?! Op dit moment schijnt de zon, als we aangekleed en wel ons ontbijt binnen hebben, gaan wij naar buiten en is het schrikken...brrr het is ondertussen afgekoeld, getsie dat wordt de korte broek inruilen voor de lange broek. Om 9.48 uur staan we helemaal klaar bij de bushalte, met de Metro nr 60 gaan we naar het centrum van Christchurch!

Als we bij het centraal station (public bus interchange) aankomen, hebben wij al wat verwoeste gebouwen gezien, plekken waar - ooit vroeger - iets heeft gestaan en vooral veel hijskranen. We kiezen ervoor om vanaf hier naar Cathedral Square te wandelen. Het voelt vreemd om langs gebouwen te lopen waar ze - zelfs nu op zaterdag - volop aan het bouwen zijn, terwijl je weet dat het geen gewone nieuwbouw is. Aangekomen bij Cathedral Square zien we de Christchurch Cathedral, op eerste oog zie je een beschadigde kerk, als je dichterbij komt en er langs heen loopt, dan zie je scheuren in de muren, geen ramen meer, verwrongen stukken glas in lood als je door de gaten in de omheining spiekt. Totdat je bij het ‘open hek’ aankomt, dan zie je dat wat ze ooit gestut hebben, nog weer verder in elkaar is gestort.

Op het plein staat een kraampje wat Nieuw Zeelandse spullen verkoopt, een coffee-truck en de instap voor de tram. Van de marktkramer horen we dat dit ooit een heel erg druk plein was met veel kraampjes, maar nu is het rustig, ze hopen dat het rond Kerst toch wel drukker gaat worden, een spraakzame man. De coffee en tea nemen we ‘to go’ terwijl we de straat uitlopen richting de Avon naar de Bridge of Remembrance & de Re-Start Mall. Helaas is de brug compleet achter hekwerk verborgen, dus een mooie foto kan ik wel vergeten. Onderweg zien we nog meer lege plekken van vroegere gebouwen, waar je nu ‘maar’ kunt parkeren.

De Re-Start Mall is een popup winkelgebied, waar ze verschillend gekleurde containers op elkaar gezet hebben. In de containers zitten kleine winkels/shops/restaurants, die compleet gemaakt worden met foodtrucks. Dit ziet er wel gezellig uit, het leeft ook meer. In de rest van het centrum zie je eigenlijk enkel toeristen of bouwvakkers. Bij de Re-Start Mall is de Quake City Exhibition, dit is serieus de moeite waard om entree voor te betalen. Je ziet eerst een korte film, hierna ga je de andere ruimtes in, waar je veel kunt lezen/zien over de aardbevingen. Er draait een film met persoonlijke verhalen van de aardbeving uit 2010 en 2011, indrukwekkend! Alles wat hier wordt getoond geeft je inzicht in die tijd, wat er allemaal gedaan is en hoe de mensen er mee omgaan. Denk aan de rescue-teams (inclusief honden) uit verschillende landen, de studenten die geholpen hebben. Items die bewaard zijn gebleven om het tastbaar te maken, een foto van de 185 lege witte stoelen die staan voor de mensen die zijn omgekomen.

Nu is het tijd om met de tram het centrum verder te verkennen, er rijden verschillende oude trams. Je kunt bij elke halte uit/opstappen, terwijl de tramchauffeur je tijdens de rit informatie geeft over wat er te zien is. Onze eerste stop is Worcester Boulevard bij de plaatselijke arts&craft markt, jammer genoeg is het kleiner dan we dachten, toch hebben ze leuke dingen. Als we weer opstappen, gaan wij door naar Victoria Square, waar je toegang hebt tot Victoria Street - volgens zeggen een zeer levendige wijk met bars, cafés en restaurants - het zal aan het weer liggen, want het is er niet druk. Wel is het lunchtijd, dus als we langs een aantal gesloten/beschadigde maar ook nieuw gebouwde panden zijn gewandeld, stoppen we bij de Mexicaan voor een taco en burger. Ga daar niet eten als je grote honger hebt ;).

Bij Cranmer Square stappen we weer op om in New Regent Street uit te stappen. New Regent Street staat bekend om de Spaanse architectuur, boetiekjes en cafés. Het is een kleine wandeling naar Cathedral Square, nu we toch weer hier zijn kopen we onze laatste Nieuw Zeelandse souvenir bij de marktkraam. Wij vervolgen de route van de tram, langs wat we eerder die ochtend gelopen hebben en stappen uit bij de Re-Start Mall voor een kleine sushi. Nu weten we het zeker, we zijn verpest door sushi te eten in Tokyo…

In dit laatste gebied van Colombo Street & High Street schiet het al goed op met de gebouwen, de verwachting is dat dit tegen de zomer af is, dan kan het centrum van Christchurch weer gaan bruisen, zoals het ooit heeft gedaan.

Wij maken nog een wandeling richting de South City Mall voor een mooie muurschildering, ook al hebben we er al veel gezien, deze is bijzonder en verwelkomd ons in Christchurch. Spijtig genoeg achter hekken, want ook hier zijn ze aan het bouwen. Je kunt er niet omheen in Christchurch, overal zie je verwoesting, gebouwen die gestut worden omdat ze zo beschadigd zijn. Je weet en ziet dat er hier natuurgeweld is geweest, het is heel indrukwekkend en verdrietig. Op straat hoor je mensen praten over hier stond…dat was ooit…Misschien is treurig nog wel het woord dat het beste dekt wat wij voelen. Je voelt dat dit ooit een hele levendige stad is geweest en ik hoop met heel mijn hart dat het dit ook weer gaat worden!

Met de bus (nr 60) gaan we weer naar South Brighton, terug naar de camping, allebei in stilzwijgen verbonden. Christchurch is een stad die ons op een totaal andere manier heeft geraakt.