A trip around the world

6.00 uur is best vroeg als je het niet meer gewend bent, goedemorgen! Een snel ontbijt, spullen pakken, dan met de camper naar de terminal om ons aan te melden. Er staan al een paar andere auto’s / campervans, wij sluiten daarbij aan, totdat het startsein gegeven wordt om naar de veerboot te rijden. Alle lichten moeten uit, dat was nog even zoeken omdat ze automatisch aan gaan, maar we hebben het gevonden! De veerboot waarmee we naar de overkant varen is Strait Feronia van Bluebridge.

We rijden het ruim van de boot binnen, waar de vrachtwagens al vastgeketend staan. De camper komt netjes achter de ander te staan, wij gaan via de trappen naar boven. Er is meer dan genoeg aan ontbijt, koffie/thee/fris/bier, muffins of lunch. Bij vertrek gaan wij naar buiten, jammer genoeg is het miezerig weer, toch genieten we van ons uitzicht op Wellington vanaf het water. Hoe dichter we bij de open zee komen, hoe ruwer het water wordt. Het staat garant voor een beetje woelige overtocht, maar de kapitein houdt de boot relatief dicht bij de kust, zodat we alleen maar schuin liggen in het water en niet teveel heen en weer geschud worden.

Omdat het best koud is buiten, zijn wij naar binnen gegaan. De grootste deel van de reis op het open water, brengen wij relatief warm door achter het raam, met een kopje thee en muffin of koffie met bacon & eggs. Jullie raden vast al wie wat heeft gegeten?!

Marielle Star

26 chapters

16 Apr 2020

Our crossing to the Southern Island

November 02, 2015

|

Bluebridge

6.00 uur is best vroeg als je het niet meer gewend bent, goedemorgen! Een snel ontbijt, spullen pakken, dan met de camper naar de terminal om ons aan te melden. Er staan al een paar andere auto’s / campervans, wij sluiten daarbij aan, totdat het startsein gegeven wordt om naar de veerboot te rijden. Alle lichten moeten uit, dat was nog even zoeken omdat ze automatisch aan gaan, maar we hebben het gevonden! De veerboot waarmee we naar de overkant varen is Strait Feronia van Bluebridge.

We rijden het ruim van de boot binnen, waar de vrachtwagens al vastgeketend staan. De camper komt netjes achter de ander te staan, wij gaan via de trappen naar boven. Er is meer dan genoeg aan ontbijt, koffie/thee/fris/bier, muffins of lunch. Bij vertrek gaan wij naar buiten, jammer genoeg is het miezerig weer, toch genieten we van ons uitzicht op Wellington vanaf het water. Hoe dichter we bij de open zee komen, hoe ruwer het water wordt. Het staat garant voor een beetje woelige overtocht, maar de kapitein houdt de boot relatief dicht bij de kust, zodat we alleen maar schuin liggen in het water en niet teveel heen en weer geschud worden.

Omdat het best koud is buiten, zijn wij naar binnen gegaan. De grootste deel van de reis op het open water, brengen wij relatief warm door achter het raam, met een kopje thee en muffin of koffie met bacon & eggs. Jullie raden vast al wie wat heeft gegeten?!


Wanneer we bij de Sounds zijn aangekomen, gaan wij naar buiten…beetje blauwbekken totdat Jeroen ontdekt dat we naar het bovenste dek kunnen waar je uit de wind in de zon staat, goed plan!! Hier komen we al snel weer op temperatuur, dan kunnen wij nog veel beter van het mooie uitzicht genieten! Prachtig die kustlijn met zo af en toe een huisje die alleen via het water bereikt kan worden. Het blauwgroene water wat zo mooi weerspiegelt. Hoe dichter we bij Picton komen, vliegen de vogels ook weer langs. Jammer genoeg geen dolfijnen of walvissen gezien…hopelijk komt dat nog!

Als de veerboot aan zijn draai bezig is om het dock in te varen, gaan wij naar beneden. Uiteindelijk staan we met heel veel mensen te wachten die allemaal naar dock 3 moeten, het wordt een langzaam actie de trappen af. We staan vrij vooraan en rijden relatief snel de boot af, daar zijn we dan aangekomen op het Zuidereiland!! De komende 3 weken vakantie gaan wij hier doorbrengen!


Vanuit Picton is ons doel vandaag Blenheim, daar zit het Omaka Aviation Heritage Center, waar echte vliegtuigen en replica’s staan. Zeer benieuwd! Als wij daar aankomen, is het eerst tijd voor de lunch. Wij maken ons broodje klaar, kijken naar buiten, wandelen met het bord en kopje thee naar een bankje wat bij een ‘railway’ station staat. Hier genieten wij in de zon, oh hier had ik wel de hele middag kunnen zitten, wat een genot, met het uitzicht op weilanden, oranje bloemen, paarden en in de verte een paar heuvels. We ruimen de spullen op en wandelen naar de entree van het museum. Nadat de entree betaald is, gaan we naar binnen en staan we geruime tijd te praten met twee bewakers (het zijn geen gidsen, ook al weten ze er wel veel van af) die een achtergrond als engineer in de luchtvaart hebben.

Als wij aan onze ‘tour’ beginnen, dan zijn de oh’s en ah’s niet weg te denken, toch spreken wij ze niet uit. Het is heel mooi opgezet, niet alleen een vliegtuig opgehangen of neergezet, maar een compleet scenario erom heen geschetst. Alle kanten van de WO I worden belicht van alle landen, er is

geen onderscheid of verwijten, het gaat alleen om de luchtvaart, de vliegtuigen, piloten (ongeacht de afkomst). Wat een respect hoe dit is opgezet! Een paar uur later vertrekken we met de camper, aangezien we mooi op schema liggen, gaan wij na de boodschappen, door naar de volgende bestemming: Kaiteriteri voor een overnachting of twee bij het Abel Tasman Park. Als wij daar aankomen is het 17.50 uur, de receptie is al gesloten. Gelukkig kunnen we met een telefoon iemand bellen en binnen no time is ze daar. Er is nog voldoende plek, dus wij kunnen zeker 2 nachten blijven -> Nice!

We zoeken een mooie plek uit voor de camper, sluiten de stroom aan. Een goede tijd voor het avondeten! Het vlees voor vanavond is een bijzonder stukje vlees wat volgens zeggen de oorsprong vind in Zwitserland, zowel Jeroen als ik hebben het daar nog nooit gezien. Het maakt ook niet veel uit, want het smaakt heerlijk bij de bloemkool en opgebakken aardappels. Hierna gaan we over tot de orde van de dag, de afwas, was, dekbed etc. uitkloppen en het toilet in de camper op orde maken. Al met al rommelen we lekker aan.

Vanavond ook nog eens leuke loopvogels gezien, geen idee hoe ze heten, maar het is gelukt om ze op de foto te zetten. Onderweg trouwens al veel moois gezien, kan niet wachten tot we morgen gaan wandelen. Nu maar hopen dat het mooi weer blijft (of in ieder geval droog!).

Contact:
download from App storedownload from Google play

© 2024 Travel Diaries. All rights reserved.