A trip around the world

Vanmorgen vroeg opgestaan, ik voel mijn spieren al in de benen…ai ai, dat gaat een beste dag worden vandaag…Vandaag vertrekken wij naar Wellington! Dat betekent de laatste spullen weer op de plek, vuil weggooien & in de camper. Spijtig genoeg is er geen mooi uitzicht op de bergen, ze zitten alweer in de mist. In de 3 dagen dat wij hier zijn geweest, hebben wij ze maar 2x even zonder mist/wolken gezien.

Jeroen rijdt het eerste stuk, daar zijn weer beste bochtige wegen. Ja, ja, ik weet het, daar heb ik het zo nog even niet op om die haarspeldbochten zelf te rijden. Even later hebben wij uitzicht op Mount Taranaki, wat een prachtig gezicht! Helaas gaan wij daar niet dichter bij in de buurt komen, maar toch leuk om die ook gezien te hebben.

Op weg naar Wanganui komen wij over wegen waar grote stukken zijn weggeslagen door het slechte weer of verzakkingen. Het is op de kant van het tegemoetkomend verkeer,toch als dit het geval is, dan moeten we allemaal erg rustig rijden en goed uitkijken, want het verkeer rijdt dan ook op onze helft van de weg. Jeroen heeft het beste uitzicht op deze weggeslagen stukken, soms kijk je dus echt in een gapend gat naar beneden. Terwijl als je de rivier nu beneden ziet stromen, dan is het een heel rustig kabbelend water. Wij weten nu wel beter en ik ben erg blij dat we goed weer hebben onderweg.

Marielle Star

26 chapters

16 Apr 2020

Wellington here we come!

October 31, 2015

|

@on our way to Wellington

Vanmorgen vroeg opgestaan, ik voel mijn spieren al in de benen…ai ai, dat gaat een beste dag worden vandaag…Vandaag vertrekken wij naar Wellington! Dat betekent de laatste spullen weer op de plek, vuil weggooien & in de camper. Spijtig genoeg is er geen mooi uitzicht op de bergen, ze zitten alweer in de mist. In de 3 dagen dat wij hier zijn geweest, hebben wij ze maar 2x even zonder mist/wolken gezien.

Jeroen rijdt het eerste stuk, daar zijn weer beste bochtige wegen. Ja, ja, ik weet het, daar heb ik het zo nog even niet op om die haarspeldbochten zelf te rijden. Even later hebben wij uitzicht op Mount Taranaki, wat een prachtig gezicht! Helaas gaan wij daar niet dichter bij in de buurt komen, maar toch leuk om die ook gezien te hebben.

Op weg naar Wanganui komen wij over wegen waar grote stukken zijn weggeslagen door het slechte weer of verzakkingen. Het is op de kant van het tegemoetkomend verkeer,toch als dit het geval is, dan moeten we allemaal erg rustig rijden en goed uitkijken, want het verkeer rijdt dan ook op onze helft van de weg. Jeroen heeft het beste uitzicht op deze weggeslagen stukken, soms kijk je dus echt in een gapend gat naar beneden. Terwijl als je de rivier nu beneden ziet stromen, dan is het een heel rustig kabbelend water. Wij weten nu wel beter en ik ben erg blij dat we goed weer hebben onderweg.


Bij onze stop in Wanganui hebben we de auto bij de Countdown geparkeerd en zijn wij terug gewandeld naar het centrum, hier hebben we de I-site bezocht en over de plaatselijke farmers market gelopen. Superleuk, allemaal plaatselijke producten en foodtrucks. Dit zijn toch wel de kersen op de taart! De boodschappen slaan wij in bij de Countdown, gelukkig ziet het brood er weer beter uit. Het brood van de vorige supermarkt was niet lekker.

Nu op zoek naar een dumpsite voor ons afvalwater en chemisch toilet. Het is behoorlijk zoeken, maar uiteindelijk vinden we een plek. Als dit gedumpt is, dan is het ook lunchtijd. Aan de andere kant van de parkeerplek staat een andere camper, de dame spreekt ons aan ‘Where are you from?’ - Holland, antwoorden wij. Hoe vreemd kijk je op als er dan Nederlands terug wordt gesproken..Blijkt dat zij en haar man ook uit Nederland komen, zij uit Nijmegen en hij uit IJsselstein. In 1958 zijn ze naar Nieuw Zeeland vertrokken. Het is al geruime tijd geleden dat ze in Nederland zijn geweest, zij hebben 2 dochters, wonen in New Plymouth, maar reizen nu meer rond met de campervan. Na een korte tijd nemen wij afscheid om verder te gaan, want Wellington komt nu eenmaal niet bij ons. ;-)

Ik stap achter het stuur, stel alles in (dat is voornamelijk de stoel een stuk naar voren) hahaha en rijden maar! We rijden door een mooi laag heuvelachtig landschap, na anderhalf uur ben ik best moe. Wat een inspanning, het rijden aan een andere kant, goed opletten en een beetje tegensturen, want de camper heeft de neiging om iets naar links te trekken. Op een parkeerplaats langs de weg, is het tijd voor een bakje thee en te wisselen, Jeroen stapt weer achter het stuur en rijdt het laatste stuk naar Wellington. Wij kunnen de campervan op onze overnachtingsplek kwijt (Wellington Campervan Park). Het is een prijzige plek, wel superdicht bij het centrum, alles is op loopafstand. Wij gaan voor een korte wandeling door Wellington om al eens te bekijken wat er allemaal is. Een paar uur later zijn we terug, etenstijd! Oh ja, blijkt dat Robbie Williams vandaag een concert geeft in Wellington, precies de reden waarom het behoorlijk druk is…..

De eerste indruk van Wellington is erg leuk, veel terrasjes, plaatsjes waar je kunt zitten / drinken / eten. Vooral Cuba Street is een zeer gezellige straat met veel restaurantjes, een goede plek om morgen eens te eten. Je ziet ook veel muzikanten op straat, de een spreekt me qua muziek meer aan als de ander, het zorgt zeker wel voor een leuke sfeer.

Na het eten is het tijd om de blogs te uploaden, het is nu al enige tijd geleden dat we goed internet hadden, wij vinden het ook wel leuk als iedereen eens kan lezen wat wij hier allemaal beleven. Ook kort FaceTimen met de families, fijn om iedereen weer te zien! :-)

Nu gaan wij de stad weer in, het avondleven van Wellington ontdekken! Het is Halloween, overal lopen mensen verkleed rond. Voornamelijk grappig, het is hier blijkbaar een behoorlijk groot iets. Beneden in Cuba Street is een zaterdag avond markt, met veel eettentjes, we genieten hier een chocolade bol met allerlei lekkers erin, kokos, nootjes, etc. Langzaam aan wandelen wij terug naar de campervan, waar we een afzakkertje nemen, voordat wij gaan slapen.

Hopen op een rustige nacht, want de All Blacks spelen morgenochtend vroeg de finale tegen Australie voor de Rugby World Cup 2015. Het scheelt wel dat de cafés op dat tijdstip geen alcohol meer mogen schenken. Nu we het over alcohol hebben, onze campervan staat in een alcohol vrije zone. Sweet dreams!

Contact:
download from App storedownload from Google play

© 2024 Travel Diaries. All rights reserved.