Eindelijk was het dan zo ver, mijn ouders kwamen op vakantie en bezoek naar Canada. We zouden elkaar opwachten op het vliegveld in Toronto. Na vier en een halve maand alleen maar geskyped te hebben, is het toch wel heel fijn om ze echt te zien en te knuffelen.
Amy was iets minder blij, die moest nog zes dagen wachten. Toen ik 's morgens mijn tas in aan het pakken was, dacht ze zeker mee te mogen. Dat viel even tegen toen ik de auto instapte en het kwartje viel dat mevrouw niet mee mocht.

Mijn vlucht naar Toronto had uiteraard wat vertraging, maar ik moest toch een paar uur wachten op het vliegveld totdat pap en mam's vlucht arriveerde. Toen bleek dat ook hun vlucht vertraging had en blijkbaar niet direct kon landen. De aankomsttijden op het bord bleven maar veranderen en ik bleef in spanning afwachten. Totdat er eindelijk stond dat ze geland waren. Daarna duurde het niet lang voordat ze tevoorschijn kwamen. Toch wel raar om elkaar echt te zien na zo'n lange tijd, maar wel heel fijn. Daarna duurde het nog een eeuw voordat we de huurauto hadden. Canadezen zijn niet de allersnelste mensen. Als laatste moesten we in het donker de drukke snelweg van Toronto, highway 401, op naar het hotel.

Het was voor iedereen een lange dag, dus we waren allemaal blij toen we bij het hotel waren. Konden we toch een nachtje bijtanken om de volgende dag naar de Niagara watervallen te gaan.