Er is mij verteld dat ome Toon altijd kraag deed kaarten. Het kaartspel Forty-fives doen ze nog regelmatig. Ik had er nog nooit van gehoord en moet de regels nog leren kennen. Forty-fives komt oorspronkelijk uit Ierland en wordt veel gespeeld in het oosten van Canada.

Ook deed hij altijd graag Patience (Klondike) als hij alleen was. Nu is het moeilijk voor hem om de kaarten te kunnen pakken en verplaatsen. Dus had ik mijn laptop erbij gepakt. Daar staan een aantal kaartspellen op. Het is een laptop met touchscreen wat het makkelijk maakt om de kaarten op het scherm te kunnen verplaatsen, maar of het voor iemand van 90 jaar ook makkelijk is om met een touchscreen om te gaan. Dat ging dus vrij makkelijk. Een paar keer hebben we het samen gedaan. Ome Toon zei welke kaart waarheen moest en ik deed het voor. Daarna heb ik het hem zelf laten proberen en in no time had hij de kaarten uitgespeeld.

Dit had hij een aantal keer gedaan en als hij geen zin meer heeft, klapt hij de laptop netjes dicht. Nadat hij op alle toetsen gedrukt heeft en niet weet hoe de laptop afsluit en dan maar dichtklapt. Daarna probeerde hij Amy op de stoel naast hem te krijgen. Amy op de stoel gezet en dan doet hij even buurten met Amy. Die twee zijn ondertussen beste maatje.