Hier in Canada was het ondertussen echt herfst geworden. De blaadjes hadden allerlei kleuren gekregen. Het herfstweer liet gelukkig nog even op zich wachten. Ondertussen hadden we ook een logeetje, Sam. Anne-Marie had het even druk gehad met vier honden, maar nu kon ik Amy en Sam weer overnemen.
Die twee had ik als eerste meegenomen naar Green Hill en een oude kopermijn. Van de drie schachten was er nog een open en van een was de ingang bijna helemaal bedekt. De laatste is door de overheid in 2002 dichtgemaakt nadat het lichaam van een sinds 1983 vermiste man in de schacht was gevonden en die was daar niet zelf in gekropen. Nu is die schacht alleen nog maar toegankelijk voor vleermuizen.
In de schacht die nog open was, lag een geocache. Die wilde ik natuurlijk wel vinden, maar dat ik er nu op stond te springen om die donkere grot in te gaan. Er stonden er mij nog twee aan te kijken, die waren ook niet van plan als eerste te gaan. Duidelijk, toch ik als eerste. Achteraf viel het wel mee, de gang was zeker niet langer dan vijftien meter.
De volgende dag waren we richting Garden of Eden en Rocky Mountain gereden. Bij Eden Lake waren we even gestopt om foto's te maken. Bij Rocky Mountain zou een waterval en geocache moeten zijn. De waterval hadden we wel gevonden, maar helaas niet de weg naar beneden en dus ook de geocache niet. Daarna moesten we nog een weg terug naar het pad vinden. In dat bos hielp een GPS ook niet meer echt. Gelukkig heb ik nog enigszins een richtingsgevoel en twee honden met een goede neus wil ook wel eens helpen.