Zondagmiddag ging Anne-Marie weer naar Ontario, dus had ik de hondjes. Ook was ik van maandagmiddag tot woensdagochtend bij ome Toon en woensdag had ik nog een overnight. Ik had nog een lijstje die ik maandag helemaal af wilde werken.
Dus maandagochtend vroeg uit de veren, honden verzorgen en mezelf aantoonbaar maken om de deur uit te gaan. De eerste stop was bij de slijterij. Anne-Marie had een nieuwe wijn gevonden die vandaag in prijs verlaagd werd. Die had ik zo gevonden bij de aanbiedingen, is voor ons Hollanders niet moeilijk, en daar kwam iemand vragen wat ik zocht. "Een volle doos van deze wijn." Die man zal wel gedacht hebben, die heeft ook een probleem.

Het volgende op het lijstje: boodschappen. Ik was al in Stellarton voor puntje drie op het lijstje, dus was weer in een vreemde Sobey's. Nu naar de apotheek om een sensormat op te halen, gelukkig zitten er maar drie in de straat. Bij de eerste hadden ze geen idee waar ik het over had, dat was dus niet de goede. Dan de volgende maar proberen aan de andere kant van straat. En ja, dat was de goede, maar de mat was er nog niet. Die halen we de volgende dag dan wel op.

De vierde stop was bij Global Pet Foods. Gelukkig had ik het pasje van Anne-Marie bij en konden ze kijken welke brok ze altijd kocht, daar waren we dus zo klaar. Daarna door naar het laatste puntje op het lijstje: Tanken. Het lampje brandde nog niet, maar ik duw de auto liever niet terug naar Little Harbour. Een volle tank voor 47 dollar, omgerekend 35 euro, de meevaller van de dag.

Dinsdag de mat gaan halen. Thuis even testen. Het leek wel of het brandalarm af ging, zo hard. Tenzij we iemand een hartaanval willen bezorgen of tegen het plafond willen hebben, kunnen we maar beter iets anders gaan zoeken. 'S nachts de wekker maar weer om de twee uur gezet om te controleren of hij nog in bed lag of hulp nodig had. En dat drie nachten achter elkaar, kun je nagaan hoe ik er uitzag. Voor de oudjes en drie honden zorgen is een fulltime job.