Watervallen

De afgelopen dagen heb ik een aantal watervallen meer gezien. Als ik per waterval een hoofdstuk ga schrijven, dan kan ik beter een apart boek beginnen. In Nova Scotia alleen zijn al zeker duizend watervallen. Dus hier komen er gewoon een aantal.

Na de Swinging Bridge zijn we nog naar Glencoe Falls geweest. Die lag wat dieper in de bossen en helemaal onder in een kloof. Iemand was zo vriendelijk geweest om een touw te spannen waarmee je naar beneden kon klimmen. Voor de voorzichtigheid had ik Amy maar even boven gelaten. Ik moest de bocht om naar beneden en wist niet wat daarna nog kwam. Voorzichtig was ik zelf naar beneden geklommen, terug naar boven ging een stuk makkelijker. De waterval was wel erg mooi. Het eerste deel kwam uit in een kleine poel waarna het verdeeld verder naar beneden ging. Helaas werd ik leeggezogen door de muggen en ging ik

snel weer terug.

Een andere waterval die ook diep in de bossen ligt, is Gairloch Fall. Niet makkelijk bij te komen en zeker niet makkelijk om je weg terug te vinden. Gelukkig heb ik dan Amy bij die een beter geheugen/reukvermogen heeft. De tocht door de bossen duurde langer dan het bekijken van de waterval. Ook hier snel een foto gemaakt, een geocacheen gevonden en weg, voordat ik geen bloed meer over had. Ik ben erg populair hier bij de muggen.

De volgende dag was ik met Amy naar McLellan Brook Fall gegaan. Ook hier zou een touw hangen om naar beneden en terug naar boven te komen. Die zag ik weer eens niet hangen, dus maar lukraak ergens naar beneden geklommen. Dit vond ik een van de mooiste plekjes tot nu toe. Twee riviertjes die samen komen met een klif in het midden en beide riviertjes hebben een watervalletje. De geocache hier hebben we nooit gevonden, maar toch veel plezier gehad met het rond klimmen op en af de klif. Amy was weer helemaal in d'r element. Door het water stroomopwaarts te volgen kwam je bij een klein kiezelstrandje uit en daar was dus ook het touw. Volgende keer toch iets verder kijken misschien. We waren in elk geval zo weer boven.