Hallo Bolivia!

Na een mooie busreis, grotendeels langs het prachtige Lake Titicaca, komen we aan in Copacabana. De stad heeft zo'n 6000 inwoners en ligt 3841 meter boven zeeniveau. Lake Titicaca, waar het stadje aan ligt, is het hoogste bevaarbare meer ter wereld, op 3820 meter. Met zijn oppervlakte van 8340 vierkante kilometer is het ook het op één na grootste meer van Zuid-Amerika. Copacabana is een klein en rustig stadje met veel relaxte barretjes en cafés waar we dankbaar gebruik van maken.

De grootste attractie, na het gigantische meer, is het eiland dat niet ver van de kust ligt; Isla del Sol, het heilige eiland van de zon. Je kunt er komen met een veerbootje dat in anderhalf uur tergend langzaam de paar kilometers aflegt naar de zuidkant van het eiland. Eenmaal aangekomen wacht ons een steile stenen trap die door de ijle lucht op deze grote hoogte nog lastiger te beklimmen is. Het lijkt er echter op dat mijn lichaam zich eindelijk maar toch aan de hoogte heeft aangepast en het kost me dit keer niet veel moeite naar de top van het eiland te komen. Boven aangekomen hebben we een prachtig uitzicht over het eiland, de kustlijn en het stadje Copacabana en maken we een mooie wandeling over het eiland. Onderweg lopen we langs kleine stenen huisjes, ezels, varkens en lama's die door de lokale bevolking gehouden worden. Al snel zien we geen toerist meer lopen en voelen we ons één met de natuur. We krijgen gezelschap van een hond, die het hele stuk met ons meeloopt en telkens als we stilstaan ons even een kopje geeft om aan te geven dat hij geaaid wil worden. Op de terugweg raken we even het pad kwijt en wanneer we vlak langs een huisje lopen komt er een gevaarlijk blaffende hond aangerend, die Martijn zijn tanden laat zien. Geschrokken rennen we de andere kant uit en vinden gelukkig het pad snel terug. We lopen naar het hoogste deel van het eiland en worden opnieuw beloond met een geweldig uitzicht. Dan lopen we langzaam weer naar beneden, eten een heerlijke pizza en nemen de boot terug naar het vaste land.

De volgende dag komen onze Zwitserse vrienden, Cyrill en Selina, ook aan in Copacabana en we besluiten samen een fietstocht te maken langs een deel van het Titicacameer. Aangekomen bij de fietsverhuur, zien de mannen echter dat er ook crossmotoren te huur zijn en kijken ze ons smekend aan. "Vooruit dan maar, maar niet te hard!", zeg ik tegen Martijn. Na een beetje oefenen stappen we bij onze mannen achterop en maken we een prachtige rit langs het meer. Geweldige uitzichten, mooie natuur en schattige dorpjes waar we bij de lokale bevolking veel bekijks trekken met onze cross motoren.