Welles, nietes, welles, nietes, welles! Galapagos!

Na een paar dagen van voorbereidingen treffen in Quito, vliegen we op Martijns verjaardag door naar de Galapagos! Na lang wikken en wegen, en na veel gesprekken en indrukwekkende verhalen van enthousiaste medereizigers hakken we de knoop door en besluiten om toch te gaan. En wat is dat een goede beslissing geweest....

Santa Cruz (22 - 25 augustus)
Wanneer de bus ons afzet in Puerto Ayora, Santa Cruz, zijn we verbaasd over hoe ontwikkeld het hier is en hoeveel winkels, restaurantjes, hostels en barretjes er zijn. We maken een kort rondje en lopen even naar de pier om de zee te zien, waar we tot onze grote verbazing begroet worden door de originele inwoners van het eiland: Pelikanen, grote rode krabben, een leger aan zeehonden, white tip reefsharks (jonkies) die hier in het ondiepe water vertoeven, en natuurlijk de zeeleguanen, die enkel en alleen op de Galapagos voorkomen. We zijn met stomheid geslagen, dat we al deze bijzondere dieren nog geen vijf minuten na aankomst al te zien krijgen. Het bijzondere is ook, deze dieren lijken zich absoluut niks aan te trekken van ons. Sterker nog, de zeeleeuwen liggen gewoon op de bankjes op de pier, en jij mag op de grond zitten. Daar hoef je thuis niet mee aan te komen...
'S avonds zoeken we een gezellig restaurantje op en vieren we Martijns 28ste verjaardag met veel cocktails en een enorme kreeft. Dit avontuur kon niet mooier beginnen. De dagen die daarop volgen bezoeken we onder andere Tortuga Bay, een prachtig wit zandstrand met het meest blauwe water dat je ooit gezien hebt. Hier is ook onze eerste ontmoeting met de zeeschildpad...hoewel we de zee niet in kunnen vanwege gevaarlijke stroming, zien we toch een paar mensen tot hun middel in het water staan met camera's in hun handen en een lach op hun gezicht. We besluiten dichterbij te komen en zien tot onze grote verwondering een paar zeeschildpadden zwemmen....wauw! Alweer een magisch moment.
Een andere dag huren we mountainbikes en bezoeken we een Turtle ranch, waar de gigantische landschildpadden (een ander soort dan de zeeschildpad) in de highlands wonen en waar we heel dichtbij de enorme beesten kunnen komen. Ze zijn echt enorm, heel langzaam en kunnen wel 150 jaar oud worden.

San Isabel (25 -29 augustus)
Na een heftig tochtje met de veerboot (met alweer veel air time), komen we aan op ons tweede eiland; San Isabel. We vinden een fijn hostel dat we kunnen betalen en dichtbij het centum ligt en vermaken ons hier een paar dagen. Omdat we ruim twee(!) weken op de Galapagos hebben, hoeven we ons niet te haasten en is het soms ook lekker om gewoon een ochtend of een middag (of beide...) in een hangmat te liggen met een audioboek op je hoofd en een biertje in je hand. Tranquillo! Op Isabel boeken we twee snorkeltours, las Tintoreras en los Tuneles. Hoewel vooral de laatste een gat in ons budget slaat met 120 dollar per persoon voor een dagtrip, zijn beide absoluut de moeite waard geweest. Gelukkig heeft Martijn voor zijn verjaardag een bijdrage van onze ouders gekregen voor een excursie, dus we kunnen vanavond nog eten! We zwemmen met zeeschildpadden, een grote verscheidenheid aan kleurige vissen, zeeleeuwen, leguanen, een zeepaardje en zelfs haaien! Hoewel de gids ons meerdere malen gerust probeert te stellen door te vertellen dat de haaien die hier zwemmen (white tip rifhaaien) heel lief zijn en geen vlieg kwaad doen (behalve kleine visjes, dat is wat ze eten), blijft het enorm spannend. Wanneer een jongen uit de tourgroep ineens heftig in mijn richting begint te gebaren kom ik snel omhoog en vraag hem wat er loos is. "Er zwom net een grote haai langs je! Zag je die niet?!" Martijn en ik kijken elkaar geschokt aan en schudden van nee...even gemist. Niet veel later letten we beter op en zien we meerdere exemplaren voorbij zwemmen....oef ze zijn toch best groot. Wanneer ik even boven water kom om mijn bril te resetten, zie ik vlak voor me een grote haaienvin opduiken, aaaaahhhh! Snel de bril weer op en onder water kijken, maar de haai is alweer gevlogen. Dat was echt een Jaws moment, een film die mijn onderwater plezier lange tijd heeft bedorven. Maar na vandaag, vinden we onszelf toch heel stoer en zijn we in het vervolg vast een heel stuk minder

bang voor haaien! Op een minder spannend dagje wandelen we om een groot meer waar we onze eerste flamingo's zien. Natuurlijk niet zo'n adrenaline rush als zwemmen met haaien, maar desalniettemin erg bijzonder om deze prachtige elegante vogels in het wild te mogen bewonderen.

San Cristobal (29 augustus - 3 september)
Na San Isabel reizen we, via Santa Cruz, door naar het laatste eiland dat we tijdens deze trip willen bezoeken: San Cristobal. Volgens ons het meest chille eiland, met de aardigste mensen en het best betaalbaar. Op Cristobal heb je twee hele goede snorkelplekken die je gratis en voor niets kunt bezoeken. We doen hier dan ook geen tour, maar besparen wat geld door alles zelf te doen en krijgen tegelijkertijd de nodige training door de vele kilometers die we moeten lopen om bij de snorkelplekken te komen. We zwemmen hier opnieuw met zeeschildpadden, grote vissen, leguanen en het mooiste van alles: een jonge, speelse zeeleeuw die van nieuwsgierigheid niet weet hoe hij zich moet gedragen. Hij zwemt tussen, achter, over en onder ons door en hapt af en toe geïnteresseerd naar een go pro of een duikbril. Martijn heeft hier geweldige filmpjes van gemaakt!
Na nog een dag of wat bijkomen in Santa Cruz nemen we afscheid van dit paradijs op aarde, de enige plek op deze wereld waar de dieren geen natuurlijke angst voor de mens hebben ontwikkeld en je bijna allen van heel dichtbij kunt bewonderen. Geweldig!