See you later alligator

Na een paar nachtjes acclimatiseren in Tanganga, nemen we 15 juli om 11 uur 's ochtends de boot naar National Park Tyrona. Van Geraldine (3 op reis) hadden we al geleerd dat dit geen easy ride zou worden. Ruim een uur varen op een grote speedboot (met slechts 230 pk) op volle zee en op volle snelheid. De golven waren zo flink dat ik af en toe wat air time had. Eenmaal aangekomen stappen we uit bij Cabo San Juan, een waar paradijs met witte stranden, hoge palmbomen en helderblauw water. Prachtig. Na een paar uurtjes relaxen onder de palmbomen lopen we in 1,5 uur naar onze camping voor de nacht, dwars door de jungle. Jaren geleden werd Tyrona nog gedomineerd door de paramilitairen en in 2003 zijn er zelfs nog 8 toeristen ontvoerd. Vandaag de dag heeft het leger de touwtjes strak in handen en is het compleet veilig. Zo'n 20 minuten voordat we de camping bereiken barst het onweer los en wanneer we een groepje mensen onder een klein bamboe hutje zien schuilen voegen we ons erbij. We raken aan de praat met een Colombiaans gezin dat verrassend goed Engels spreekt. Ze wonen vlakbij Medellin en zijn hier op vakantie. We krijgen de tip om naar Guarapé te gaan, een plaatsje vlakbij Medellin.
Wanneer de hoosbui niet minder lijkt te worden lopen we toch maar door richting camping Don Pedro, waar we in een cabaña van cop 150.000 naar de keiharde onweer recht boven ons hoofd luisteren, terwijl we net een gigantische vliegende krekel de hut uit hebben gejaagd. Oké, Martijn heeft hem verjaagd. Ik heb me verstopt in de badkamer.

Dag 2 in Tayrona National Park staan we vroeg op om naar het verlaten strand in Areccifes te lopen. We leren al snel waarom het zo verlaten is; de zee is ontzettend wild en heeft een heftige stroming. Een bord waarschuwt ons dat er al meer dan 100 mensen verdronken zijn. Als we verder lopen zien we een grote groep gieren zitten, en nieuwsgierig als we zijn, komen we dichterbij om ze te bekijken. Hier leest Martijn een ander bord voor: "Be aware, alligators inhabit this area". Wanneer hij om zich heen kijkt, komt hij tot de ontdekking dat er enkele meters van hem vandaan een gigantische alligator met zijn bek wijd open gesperd aan de waterkant ligt te wachten op een lekker hapje. Martijn is hier echter niet zo happig op en we nemen snel wat afstand. Later horen we dat er recent nog een kind van de inheemse bevolking is gedood door een alligator uit ditzelfde meer.