Na een lange en vermoeiende reis van twee hele dagen komen we aan in het eerste noemenswaardige stadje van Peru; Chachapoyas. Het is een klein stadje met een mooi koloniaal plaza en bijbehorende grote, indrukwekkende gebouwen aan de rand ervan. In de directe omgeving zijn veel archeologisch interessante bezienswaardigheden te bezichten, die veelal ouder en soms beter bewaard zijn gebleven dan Machu Picchu. Toch zien we hier weinig blanke toeristen. We doen een tour naar de ommuurde stad Kuélap, een stad gebouwd door de Chachapoyas cultuur in de 6de eeuw, gelegen op zo'n 3000M en omringd door regenwoud en orchiedeen. We delen de tourbus vooral met Peruaanse toeristen en een paar uit andere Latijns-Amerikaanse landen. Speciaal voor ons verteld de gids zijn verhaal ook in het Engels. We lopen door de verlaten en vervallen stad en bewonderen Inca en pré Inca bouwwerken, of wat ervan over is. Er hebben hier zo'n 300.000 mensen gewoond tussen 500 en 1500 na Christus, maar in het jaar 1570 is de stad verlaten, opnieuw dankzij de Spaanse veroveraars.
We bezoeken ook de Gocta waterval, waar we wederom één van de weinige blanke toeristen zijn. Om bij de waterval te komen moeten we eerst 2,5 uur omhoog en omlaag lopen langs smalle paadjes en indrukwekkende jungle. Onderweg zien we geregeld in de verte de waterval opdoemen. Volgens de Peruanen is dit de derde grootste waterval in Zuid-Amerika, maar hier zijn de meningen over verdeeld. Wanneer we bezweet en vermoeid eindelijk bij de voet van de waterval aankomen zien we niet veel meer dan een horde toeristen en een stroom water die in een soort nevel mist naar beneden valt. Omdat de waterval uit twee delen bestaat, lijkt deze van onderaf niet eens zo indrukwekkend...van ver af was hij mooier. Gelukkig mogen we ook weer 2,5 uur terug lopen, omhoog en omlaag, waar we hem nog eens van een afstand in zijn geheel kunnen bewonderen...