Hoofdstuk 21 SFr naar Salinas

Met de taxi naar het vliegveld. Mijn taxichauffeur komt oorspronkelijk uit Myanmar en is uitgeslapen. Hij blijft maar kletsen en de helft van de tijd heb ik geen idee waar hij het over heeft en dat laat ik maar zo.
De groep zal om 11.45 uur arriveren, moet dan nog door de douane en de bagage ophalen dus het zal wel even duren voor ze er zijn. Ik speur rond of ik onze gids zie en of ik Nederlanders herken. Na een tijdje zie ik iemand met een bordje staan. Gevonden! Het is onze gids. Terwijl ik met haar sta te praten komen de eerste medereizigers aan. Binnenkort zal ik ze wel weer beschrijven. Eerst maar even kennismaken. De eerste indruk is in ieder geval goed. De samenstelling is vier koppels, twee alleengaande mannen en drie alleengaande vrouwen en Ine is de gids. Ine spreekt Nederlands, komt uit België en woont nu in Chicago vanwege het werk van haar man.
Uiteindelijk is iedereen van de groep aanwezig. Na een

voorstelrondje gaan we met twee shuttlebusjes naar onze bus met trailer. De bus is identiek aan die van de vorige reis. Ine vertelt dat ze voor de Nederlanders een extra hoge bus bestellen en dat is wel fijn.
De eerste stop is bij de supermarkt zodat iedereen wat boodschappen kan doen. Na een half uurtje rijden, stoppen we op een mooie plek aan de kust. We krijgen wat toelichtingen over de aanpassingen die nodig zijn in het reisprogramma en over fooien etc. Op naar Santa Cruz. We rijden een deel van de Big Sur route, een prachtige route langs de kust. Onderweg zien we pelikanen vliegen en mooie kusten. We worden aan de boulevard van Santa Cruz uitgezet en krijgen twee en een half uur de tijd maar moeten dan wel gedineerd hebben. De boulevard is een soort kermis met o.a. de oudste achtbaan van de VS. Met Stefanie, Astrid en Stephan eet ik wat op de pier. De pier is niet erg fotogeniek. Op het strand zijn er vele teams aan het volleyballen. Het is niet warm, zwemmen zit er dus niet in en als we terug naar de bus lopen zijn veel attracties gesloten, zelfs een kop koffie is niet te vinden.
Iedereen is eerder dan afgesproken bij de bus. Het laatste stuk naar het hotel is ongeveer 45 min rijden. Mijn reisgenoten zijn al 24 uur op.

Bij aankomst in het hotel blijkt dat de wasbak in mijn kamer vol water staat en dat loopt niet weg. Ik naar de receptie en ik krijg zonder problemen een andere kamer. Terwijl de receptioniste met mij bezig is, komt er een gids met een andere groep, chinezen. Ze helpt hem even tussendoor maar ik vind de gids erg onbeleefd. Er kan geen vriendelijk woord af, geen begroeting.
Nu zit ik lekker op een andere kamer waar de wasbak wel leeg is.
Morgen om 8.00 uur klaar staan en dan moet ik al ontbeten hebben! Meestal sta ik dan anderhalf uur eerder op. Nu zeker want ik hoorde dat de chinezen om 7.15 uur een wake-up call krijgen en dan wil ik al aan het ontbijt zitten.