Hoofdstuk 18 Treinreis en Chicago

Plaats: New York, hotellobby. Schiet ik rond 12 uur in de stress, 3.40 pm is toch wel 's middags? Het is toch "past" en niet "pre" . Ik heb toch niet mijn trein gemist? Waarom gebruiken die gekke Amerikanen am en pm ipv 3.00 uur en 15.00 uur... dan is er geen vergissing mogelijk. Ach ja, soms heb je van die momenten...
Om ongeveer half één een taxi aangehouden op de Broadway avenue. Dat ging heel snel en een aardige chauffeur. Bij het hotel heb ik al gevraagd wat het ongeveer gaat kosten. Rond de 20 - 25 euro is het antwoord. En dit vraag ik ook nog even aan de chauffeur. Hij laat de meter niet lopen tot mijn verbazing. Handige kerel, als hij mij na ongeveer 20 minuten keurig bij het station afzet, vraag ik hem wat het kost. Zijn antwoord: wat het mij waard is. Ik heb hem 25 euro gegeven. New York is duur!! Heit, ik heb daar geen bonnetje van gekregen! Natuurlijk was ik veeeeeel te vroeg op het station en heb ik daar maar even geluncht.
Er liep een mederwerker rond en die heb ik gevraagd waar de trein zou vertrekken. Wel dan moet er een lijn gevormd worden achter een bordje waar trein 49 op staat, waarschijnlijk bij track 7-8. Net als op het vliegveld heb je hier borden die het track aangeven waar je moet gaan staan. Rond 3.15 zou dat bekend gemaakt worden. Helaas het duurt maar en duurt maar en nog niks op het bord. Het is nog 10 min voor de trein vertrekt; het is overigens erg druk in de hal. Er was een afgebroken mededeling op het bord te zien over track 7-8 en trein 49. Hoor ik daar iemand over lijn 49? Met een geel jasje aan? Vlug ernaar toe. We moeten ons inderdaad naast een andere lijn opstellen, er is overigens geen bordje. Als we even in de rij staan komt dezelfde dame ons ophalen en wijst waar we de roltrap af moeten. Ze zorgt er nog even voor dat de roltrap nu omlaag gaat ( hij ging namelijk omhoog). Het goede treinstel en roomette is snel gevonden. Ik heb niet op de klok gekeken maar ik denk dat we met een kleine vertraging vertrokken zijn.
Je mag kiezen hoe laat je wilt eten; ik kies voor zeven uur.
In de restaurantwagon wordt mij een plek gewezen. Even later komt er een man bij mij aan tafel zitten die achter mij in de rij stond, grappig toeval, en nog een andere gast.
Gezellig tijdens het eten wat gebabbeld.
Koffers kunnen helemaal bovenin weggestopt worden. Om eerlijk te zijn heb ik geen poging gewaagd 20 kilo boven mijn hoofd te tillen bovendien vraag ik mij af of het wel gaat passen. Hij staat nu gezellig naast mij. Dat wordt nog gezellig vannacht.
Ik had weinig vertrouwen in het bed maar dat is mij heel erg meegevallen. Ik had niet het gevoel dat ik op een plank lag. Oké, het is smal, zeker na al die tweepersoonsbedden. Ik heb het gevoel dat ik niet geslapen heb maar weet ook dat ik niet de hele nacht wakker heb gelegen. Ken je dat gevoel?

Bij het ontbijt bij een echtpaar aan tafel geplaatst en we hebben gezellig gekletst. In de roomette heb je niet veel aanspraak maar dat is even lekker rustig.
Dit traject heet het Lakeshore district maar het meeste water ligt aan de andere kant van de trein en heb ik dus niet gezien. Een beetje water, veel struiken en bomen en wat weilanden. Het was gisteravond redelijk snel donker, al om negen uur.
We arriveren met bijna een uur vertraging in Chicago. Omdat we ongeveer in het laatste treinstel zitten is het een eind lopen naar het station. Hier eindigt de trein ook al onder de grond, wat is dat toch met die Amerikanen.
Een taxi aangehouden en die brengt mij keurig naar The James. Als de taxi bij het hotel stopt wordt de deur van de taxi opengedaan en "Welcome to The James" zegt de portier. Hij haalt mijn bagage uit de koffer van de taxi, pakt de rugzak en brengt het allemaal naar binnen. Alsof ik in de film zit....
Bij het inchecken lijkt er even een probleem te zijn. De receptioniste zei dat ik de bagage achter kon laten en wel op pad kon gaan. Waarop ik aangaf te willen wachten tot het was opgelost en dat was redelijk snel. De kamer was ook al klaar. Eigenlijk is het inchecken pas om twee uur 's middags maar ik was er al om twaalf uur. Lekker mijn kamer opgezocht en Heit even gebeld.
'S Middags naar de Navy pier gelopen, daar wat rondgelopen en in een parkje gezeten. Op de terug weg een hotdog gegeten. Ik was

vroeg op mijn kamer en heb de strijd met zware oogleden even na negen uur opgegeven. Dat is New York tijd tien uur. Ik zit weer in een andere tijdzone, de klok een uur terug. Het verschil met Nederland is nu 7 uur. Als je 7 uur van de Nederlandse tijd afhaalt heb je de Chicago-tijd.
Heerlijk uitgeslapen, die bedden zijn toch wel erg goed. Mijn doel is "The Bean" een beeld in een park waarin je eigen beeld gereflecteerd wordt, maar voordat ik daar ben, kom ik een boottocht tegen. Over de architectuur van Chicago en over het Michigan Lake. Duur: ongeveer 90 min, wel ik heb de tijd dus dat eerst. Het is prachtig weer voor een boottocht.
Doordat er een grote brand in Chicago geweest is, hebben ze veel hoog- en nieuwbouw. Onder andere een hoog gebouw dat bovenin veel water heeft om het gebouw te stabiliseren. En er is nog veel meer verteld over de architectuur.
Doordat vroeger alle vuil in het kanaal gedumpt werd en het meer voor drinkwater werd gebruikt zijn er op een bepaald moment veel mensen aan cholera overleden. Het stadsbestuur heeft toen besloten de stroomrichting van het water te veranderen. Het water stroomt nu vanaf het meer de stad in. Ze hebben de kanalen uit gegraven en

een sluis gebouwd. Het was een mooie boottocht.
Weer door naar het park met 'The Bean' en doorgelopen naar de Buckingham Fountain. Dat is ongeveer een half uur lopen vanaf het hotel dus een mooie afstand.
Die fontein heb ik ook vanaf de boot op de foto gezet.
Op de terugweg een pizza gegeten, rond half zeven ben ik weer in het hotel. Een kopje koffie, schrijven en lezen. Deze tussentijd doe ik het lekker rustig aan.
Morgen de trein naar San Fransisco en die heeft geen WiFi! Dus ook geen reisverslagen.