Hoofdstuk 23 Santa Barbara en Los Angeles

Vanmorgen heb ik in het hotel ontbeten en zijn we keurig op tijd vertrokken.
De eerste stop is bij een oude missiepost in Santa Barbara. Het is de oudste missiepost, 1786 in de VS, op grond van Franciscus van Assisi. Deze heb ik niet van binnen gezien, wel de giftshop en wat in de zon gezeten.
Ine zet ons af bij het Courthouse, in het centrum van Santa Barbara. We krijgen twee en een half uur om het stadje te verkennen en te lunchen.
De toren van het Courthouse is open voor publiek en je hebt dan een mooi uitzicht. Dat hebben we natuurlijk bekeken.
Op naar State Street, de winkelstraat van Santa Barbara. Tussendoor wat drinken en dan doorlopen naar het strand en de pier. We zijn ook een bord tegengekomen dat je waarschuwt dat je een tsunami hazardous gebied in gaat. We zijn gewaarschuwd!
Aan de ene kant van de pier een redelijk strand, aan de andere kant moet het nog opgeruimd worden.
Op de pier hebben we geluncht.
Het was alweer haasten maar we hebben gezien dat er hier kleine

elektrische busjes rijden. Dat is leuk en we zijn dan zeker op tijd terug. We moeten wel diep in de buidel tasten; het kost 50 dollarcent! En voor senioren 0,25 dollar.
Nu gaan we toch echt op naar LA.
Gisteren en vandaag hebben we al vaak Mexicaanse illegalen (althans dat vermoed ik) in het veld zien werken. Regelmatig een stuk of 20 mensen die misschien wel aardbeien aan het plukken zijn.
We rijden door Beverly Hills. Zien het hotel waar de film Pretty Woman is opgenomen en rijden dan Rodeo Drive op. De duurste winkelstraat van de VS. Ine wijst ons de winkel die de tweede plaats inneemt als duurste winkel ter wereld. Het is een kledingwinkel waar je op afspraak kunt winkelen. Bovendien geeft de gemiddelde klant er 100.000 dollar per keer uit.
Nu gaan we naar de Walk of Fame. Over twee uur moeten we weer terug zijn bij de bus en gedineerd hebben.
Van verschillende sterren heb ik een foto gemaakt. Er ligt ook een ster van Donald Trump. Terwijl ik erlangs loop, want ik ga daar geen foto van maken, zie ik een groepje om de ster zitten met hun middel vinger omhoog voor een foto. Ach ja, zo kun je het ook oplossen.
Op naar de plek om het Hollywoodteken op de foto te zetten, dat is gelukt en dan kunnen we nu gaan eten. Dat doen we deze keer bij een Italiaans restaurant en een Nederlandse ober. Hij woont al 8 jaar met veel plezier in LA.
Weer terug naar de bus is het nog zo'n drie kwartier rijden naar ons hotel. Ja, LA heeft 8 miljoen inwoners!
Morgenochtend vertrek om 8.00 uur maar we blijven twee nachten in dit hotel dus inpakken is niet nodig.