Hoofdstuk 27 De Grand Canyon

Vandaag is één van de topdagen. Om 7.00 uur vertrek naar de helikopters. De meesten mogen vanmorgen om 8.00 uur 45 min vliegen om de Grand Canyon te bekijken. Ik vlieg vanmiddag om half vijf en Nel wil niet. Ze komen dolenthousiast terug; ik heb het nog tegoed hihi.
Op naar het visitorscentre. Daar moet ik vanmiddag om half vier weer terug zijn, dan ga ik met Ine naar de helikopters.
Het park is al behoorlijk ontwikkeld. Er rijden shuttlebussen rond, een soort hop-on hop-off bus, en veel paden zijn geasfalteerd.
Anne, Stefanie, Astrid en Stephan willen een stukje de Grand Canyon in afdalen en weer terug. Uiteindelijk heeft Stefanie maar een heel klein stukje gedaan en haar kaarten geschreven. Ik ben met Simon, Nel, Frank en Anita op pad geweest. Allereerst de blauwe lijn (shuttlebus) genomen en toen overgestapt op de rode lijn (shuttlebus). Bij een mooi punt, ons aangeraden door Ine, onze gids,

zijn we uitstapt. Wat is de natuur toch geweldig en indrukwekkend. Door erosie en aardbevingen is de Grand Canyon ontstaan. We zien heel diep de Colorado rivier stromen. Weer de shuttle naar The Abby's genomen en vandaar naar Mohova gelopen. Dat is maar 1.8 km over een soort grindpad. Tussendoor op een rustig punt geluncht. Als je weet dat er jaarlijks 5 miljoen mensen komen en we bij onze wandeling er maar een paar tegenkomen! Soms even heerlijk van het magnifieke uitzicht genieten. We nemen de shuttle naar het eindpunt, drinken daar wat en genieten weer van het uitzicht. Omdat ik nu zoveel foto's met de mobiel maak, is die sneller leeg. Voor de helikoptervlucht heb ik de mobiel met de powerbank opgeladen. Blij dat ik die mee heb. Met de shuttles weer terug naar het begin en dan is het al drie uur! Anita, Frank, Cees, Trees, Joseph en Jeanne rijden mee tot het dorpje waar we om 19.00 uur verzamelen. Ine en ik rijden door naar de helikopters. Inchecken en betalen. Het mooie van betalen met creditcard is dat je snel vergeet dat je wat moest betalen; een pittig bedrag maar zeker de moeite waard. Ine heeft mazzel en mag als gids gratis met een andere helikopter mee.
Allereerst vlieg je over bomen en dan kom je bij de Grand Canyon. Zo vanuit de lucht krijg je een nog beter beeld over de grootte, hoe immens het is. Hoe breed en lang (450 km) die Canyon wel niet is en

al die verschillende aardlagen. Het is zeker de moeite waard. Ik heb veel foto's en filmpjes gemaakt. Na drie kwartier, een paar foto's bij de helikopters gemaakt. Samen met Ine terug naar het dorp en daar hebben we samen gegeten; heel gezellig. Heb je al geturfd hoe vaak ik dat woord gebruikt heb? Het zal wel het woord van deze reis worden.
Als we terug zijn bij het verzamelpunt, vragen Astrid en Frank gelijk hoe ik de vlucht heb ervaren. Over sociaal en aandacht gesproken!
Morgen wordt een lange en drukke dag. Het is nog maar half tien maar voelt als twaalf uur, welterusten!
Als het goed is heb je de compilatie foto ontvangen.
Ik hoop dat ik morgen nog de energie heb een verhaal te schrijven..........