Hoofdstuk 8 Nashville

Gisteravond heerlijk op mijn kamer doorgebracht. Voor tien uur al gaan slapen en vanmorgen lekker vroeg wakker. Vandaag laten we Memphis achter ons en gaan naar Nashville. Inmiddels zijn we in de staat Tennessee. Om 8.59 uur zit de bagage al in de aanhanger en alle reizigers in de bus. We zijn een gezelschap van de klok. Wachten is eigenlijk nooit nodig. De enige uitzondering was eergisteravond toen het afrekenen heeeeeel erg lang duurde.

Wat mij de afgelopen dagen is opgevallen, is dat er overal kerken staan en vaak "in the middle of nowhere". En ook overal kleine begraafplaatsen; niet bij een kerk.

Vandaag zag ik ook iets curieus op de snelweg voorbij komen. Jullie kennen vast wel die vrachtwagens waar geen trailer of lading achter zit. Ik heb het over alleen de voorkant met zes of acht wielen. Op de achterste twee wielen van de voorste staan de twee voorwielen van een tweede voorkant. De achter wielen daarvan staan op de grond. Zo ook een derde en vierde. Voorste wielen op de voorganger en achterste wielen op de grond. Zie je het voor je? Een grappig gezicht en efficiënt vervoer!

De rit naar Nashville duurt ongeveer drie uur. Na twee uur is er een kleine stop bij een benzinestation. Ken weet een leuk en bekend restaurant om te lunchen. Nu is het probleem met bekende restaurants dat ze bekend zijn en dus vaak vol zitten. Dat was nu ook het geval. Er waren wel een paar leuke "giftshops". Veel keukenartikelen maar ook leuke plankjes met teksten. Wat denk je van de volgende "I'd would agree with you, but then we both would be wrong". Herkenbaar?
Dan maar in Nashville lunchen. Ken heeft ons bij Second Street afgezet; dat is een straat met veel eetgelegenheden met livemuziek. We hebben in een tent gezeten waar een soort Nick en Simon optraden.
Ik heb me voorgenomen elke dag een maaltijd salade te eten en de andere maaltijd lekker warm. Vanmiddag heb ik een Cobbsalade met sla, tomaat, blauwe kaas en wat gebakken bacon. Geen idee welke dressing erbij zit, maar ik gebruik slechts één van de twee bakjes. Het is heerlijk.

Even tussendoor; leve de airco, het is bijna koud op de kamer terwijl het buiten 32 graden is.

Omdat het eten langer duurt dan verwacht, ga ik niet meer naar het Johnny Cash museum. Samen met Anne zit ik aan de oever van de Cumberland en laten we de omgeving op ons inwerken. Ik zie een heleboel bierfietsen en dat niet alleen; het lijkt wel alsof de halve stad gaat trouwen. Het ene na het andere "bridalparty" zie je voorbij komen.
Ik heb niet zoveel "brooms" gezien. We lopen de de boulevard af en komen Antoinette, Jan en Emmy tegen. Ze verkopen prachtige cowboylaarzen in Nashville maar ik

heb niet echt geprobeerd ze in mijn maat te vinden. Één winkel heeft de slogan "Buy one, get two". Mijn vertrouwen in dat soort winkels, is erg klein.

Op naar de bus. We zijn nog even bij het nagebouwde Pathenon geweest maar eigenlijk zijn we daar te laat omdat het museum nog 10 min open is. Dus weer terug naar het hotel.
Het is vandaag 32 graden en op de kamer heerlijk koel. Dat geeft me weer energie om gezellig met een stel en onder de bezielende leiding van Ken te gaan eten. Om zeven uur vertrekken we en we eten heerlijk zuidelijk voedsel. Een combi van verschillende vleessoorten, aardappelpuree en snijbonen (die waren of erg pittig of zout) en oh ja, ik mag het stukje brood niet vergeten. Nog even naar een club geweest waar live country muziek wordt gespeeld en daarna gaan we weer terug naar het hotel.
Het valt Antoinette op (goed geobserveerd) dat er in deze club bijna alleen maar blanke mensen zijn. Dit in tegenstelling tot Memphis en New Orleans. Dat is ook een van de verschillen tussen country en blues.

Zo terug in het hotel en weer lekker slapen.