5 dagen weekend

Pokhara, 04.03.2019

Klinkt goed he? 5 dagen weekend, nou dat was het ook!
Woensdag hadden we gewoon stage. Een van de leerkrachten kwam naar ons toe en vroeg of wij ook een saree hadden voor de Parents'day (een een traditionele Nepalese jurk). Dat hadden we niet, maar wilden we wel. We moesten even een lesuur op haar wachten en toen gingen we samen de stad in. In een winkel, met allemaal verschillende kleuren stoffen, kregen wij te zien hoe die van ons moest zijn. Een bruine met rode doek, niet echt een mooie kleur, maar alle leraressen zouden dit dragen. De maten werden op genomen en vrijdag zou het klaar zijn.

Donderdag werden we op tijd wakker en hadden we ons al klaar gemaakt om naar school te gaan. Toen hoorden we dat er geen school was die dag. Er is een helikopterongeluk geweest, waarbij een politicus om het leven is gekomen. Daarom waren de scholen dicht. De hele dag hebben we niets anders gemerkt dan anders en hebben wij dus ook gewoon ons ding gedaan. Die avond daarvoor hadden we bedacht om pannenkoeken te maken voor

Prem en zijn gezin. Dus we gingen de boodschappen halen en bezig met koken. Geen ei, omdat Apshara en Api (vrouw en dochter van Prem) geen eieren eten. Dus banaan fijn geprakt en bij gebrek aan een mixer of garde hebben we alles met een vork gedaan. Het beslag was dus iets anders dan thuis, maar prima. Het bakken duurde maar liefst ruim 2 uur, maar het was wel heel erg lekker! Ook de kinderen van Prem, Api en Saipal zaten te smullen. Jammer genoeg werd er na onze maaltijd als nog gewoon gekookt.. Dat vond ik niet zo leuk, maar goed.

Vrijdagochtend zijn Nynke en ik weer gaan hardlopen, dit keer hopelijk wel de juiste route, want de vorige keer hadden we het niet goed en zijn we dezelfde weg terug gegaan als heen. Het was even zoeken naar wat Prem ons nou precies had verteld, maar uiteindelijk kwamen we precies achter het guesthouse uit! Aangezien ik het richtingsgevoel van een doperwt heb, was ik heel erg verrast!


Om drie uur zouden wij de jurken moeten halen vlak bij de school. Dus na de lunch, van koude overgebleven pannenkoeken, zijn we met de bus naar school gegaan. Zowaar wist ik het steegje te vinden van de naaister, maar ze hadden het nog niet af.. Dus we moesten nog een uur wachten. Toen zijn we daar een beetje gaan rondlopen en uiteindelijk bij een restaurant gaan zitten. Daar bestelden we een soort milkshake, die van mij was met banaan en op zich wel lekker. Al was het niet echt een milkshake.. Die van Nynke moest met vanille-ijs zijn, maar dat was eerder karnemelk met ranja. Toen we terug kwamen bij de naaister, was ze bijna klaar. We moesten de onderdelen van de jurk even passen en Nynke kreeg de volledige uitleg over hoe je de jurk precies aandoet, in het Nepalees, want Engels konden de twee dames niet. Het was ook echt heel klein, we konden er maar net met z'n vieren staan naast twee bureautjes. Toen zijn we terug naar huis gegaan en hebben de zieke Emma haar jurk bezorgd.

Zaterdag was Parents' day. Na het ontbijt moesten we make-up op doen van Apshara en hielp zij ons met twee andere dames in de jurken. Drie man die aan je sjorren, maar dan kom je er wel prachtig uit te zien! Als laatst nog de bijbehorende teeka (rode stip) tussen onze wenkbrauwen en we waren er klaar voor. We moesten met de stadsbus en dus eerst een stuk lopen naar de halte. Iedereen keek ons met open mond aan, sommigen complimenteerde en bijna iedereen zei ons gedrag. Als of we de koningin waren! Toen we op school aankwamen gingen we per schoolbus naar de Cityhall, een soort schouwburg, maar dan aftands. We hadden een plekje gevonden, naast Apshara, maar daar werden we al snel weggehaald. We moesten vooraan op de tweede rij. De eerste rij was bezet door allemaal belangrijke mensen van andere scholen. Wij dus op de tweede rij, wij kregen ook zo'n oranje bloemenkrans om. En hadden goed zicht op het podium, waar we nog heel lang naar zouden kijken.. Het hele feest duurde namelijk ruim 7 uur! 7 uur vol dans en geklets in het Nepalees. Ik heb wat woorden geleerd, maar dit kon ik natuurlijk niet volgen en was dus niet zo interessant voor ons. De dansjes vond ik wel echt heel knap, het was goed te zien dat daar veel tijd in is gestoken! Het was er niet echt warm en wij ook zeker niet warm gekleed, de stoelen niet echt comfortabel en het geluid veel te hard. We hadden het al snel gehad, maar bleven volhouden. Na de show hebben we met alle leerkrachten gegeten. Het was een lopend buffet van allemaal typische Nepalese gerechten. Ik heb van alles wat genomen. Het was best lekker, maar natuurlijk wel weer erg pittig. We aten aan een soort salontafel, in kleermakerzit dus. Dit ging met gemakkelijk af tot ik overeind kwam, hahaha! Toen eindelijk in de taxi en naar huis! Snel die rok uit want die had toch iets te strak gezeten..


Zondag hebben Nynke en ik de toerist uitgehangen. We zijn naar Sarangkot gegaan voor een mooie wandeling door de natuur. We werden met de taxi naar het plaatsje gebracht, via een spannend bergweggetje.. Toen moesten we te voet de berg verder op. We hadden een mooie natuurrijke wandeling bedacht, maar we zijn in 15 minuten 1000 trappen opgeklommen langs alleen maar winkeltjes.. Bij het uitkijkpunt was het wel echt prachtig. Eerst hebben we een tijdje naar de Himalaya zitten staren en vervolgens de Pokhara kant waar we allemaal paraglider zagen springen. Toen we uitgekeken waren zijn we terug naar beneden gegaan. We moesten een tijdje wachten op de taxi die ons terug zou brengen. Toen we terug waren hebben we onze lunch gegeten bij een tentje aan het meer. Waar een behoorlijk dronken Australiër steeds over de bar klom om andere muziek op te zetten. Zodra het kon zijn we daar maar weg gegaan en hebben we boodschappen, souvenirs en kaarten gekocht. De kaarten hebben we vervolgens allemaal geschreven en 's avonds toen we uiteten waren geweest op de post gedaan.

Vandaag is de geboorte dag van Shiva, dus weer een vrije dag. Ik ben de dag goed begonnen door voor school bezig te gaan. Vervolgens had ik tijd om heerlijk in het zonnetje een boekje te lezen, puzzeltje te maken en nog even te kleuren. Ik vroeg Api of er nog

speciale rituelen horen bij deze dag. Ze vertelde me van alles en vroeg me mee te gaan die avond. Ik ben dus net met Api, Saipal, Nynke en Emma naar een groot kampvuur geweest. Daar kregen we eerst een groente curry (weer erg pittig). Toen hebben we Sugar cane gemaakt, suikerriet in het vuur leggen tot het brand en dan kapot slaan op de grond. Het explodeert dan echt! En dan moet je het opeten. Het at niet echt makkelijk omdat heel je handen zwart zijn van het roet. Het smaakte voor mij een beetje als mais uit een blikje. Best wel lekker. Toen kregen we weer de groente curry, maar nu met een soort rijst (gekookt in melk en suiker) een zoet papje met een rare structuur, toch smaakte het best wel bij de curry. Toen we terug waren bij het questhouse kregen we nog dal bhat. Dit heb ik voor het eerst met mijn handen gegeten. Het was wat onwennig en gesmeer, maar het is op gekomen. In de keuken kreeg ik zelfs nog het compliment dat het leek als of ik vaker zo at (netjes dus). Terwijl ik voor mijn gevoel heb zitten smeren als een klein kind haha. Nu lekker mijn frisse bedje (lakens hebben lekker buiten gehangen) in, morgen weer stage.

Get started right away!

What are you waiting for? Capture your adventures in a digital diary that you can share with friends and family. You can switch between any of your devices anytime. Get started in our online web application.