Kathmandu

Kathmandu, 22.03.2019

We moesten op tijd uit bed want om half 9 vlogen we naar Kathmandu. Voor Yannick zijn laatste momenten in Pokhara. Alles ging zoals gewoonlijk. Ontbijt met geroosterde broodjes met pasta of jam en een schaaltje chocoschelpjes met melk. De taxi moest dit keer op ons wachten, maar dat was geen probleem. Om kwart voor 8 kwamen we aan op het vliegveld waar we rustig konden inchecken en wachten op onze vlucht. Nynke en ik zaten naast elkaar en Yannick helemaal voorin in het vliegtuig. Toen we aankwamen in Kathmandu was het weer de chaos die we begin van onze reis hadden gezien. Toch konden we er nu beter tegen. Na een tijdje wachten in de lobby van het hotel konden we eindelijk onze tassen dumpen op de kamer en naar de tempels gaan.

Eerst gingen we naar Pashupatinath Temple, daar vinden de crematies plaats. Een van de eerste dingen die ik zag, was dat er een voet nog wat beter in het vuur werd geduwd met een stok. Snel probeerde ik dat beeld los te laten. We hadden een plekje in de schaduw gevonden en gingen daar zitten. Het duurde niet lang of we waren getuigen van een wasbeurt van een overledene. Het gekke was dat niemand verdrietig leek. Allemaal doeken, wierrook en offers werden op het lijk gelegd. Het duurde allemaal best wel lang. Het gebeurde ook heel respectvol, duidelijk een ritueel waarin veel fasen werden doorlopen. Toen werd het lijk weer op de brancard gelegd en weg gevoerd. We waren nu toch wel heel benieuwd naar de afloop en besloten mee te lopen aan de andere kant van de rivier. Nu hadden we een plekje in de volle zon, maar wel goed zicht op wat het vervolg zou worden. Eigenlijk was het precies wat we dachten. Het lichaam werd op een stapel hout gelegd en na dat de stapel mooi versierd was, met bloemen en rode poeder, werd het is de brand gestoken. Nog wat nat stro op de stapel en toen stonden de nabestaanden gewoon te kijken. Ik was inmiddels niet helemaal goed geworden van alle indrukken en warmte dus wij besloten weg te gaan. Ook wilden we de stapel niet zien op het moment dat de stro weg zou zijn. We waren alle drie een beetje ontdaan van wat we hadden gezien. We waren het wel eens dat dit hun manier is en dat het toch op een respectvolle manier was gedaan.

Ik ben blij dat we na dit naar een andere tempel gingen. We gingen met de taxi naar de monkey temple ook wel Swayambhunath Stupa. Wat is niet wist is dat we 365 treden moesten beklimmen om boven te komen. Gelukkig wel in de schaduw en we hebben het lekker rustig aan gedaan. Bijna boven moesten alleen wij kaartjes kopen.. Beetje raar maar goed we wilden het zien en dus betaalden we de tickets. Boven was het druk, veel mensen kriskras door elkaar. Wel echt indrukwekkend hoe groot het was en allemaal andere gebouwen om de tempel heen. Rustig liepen we een rondje en keken overal. Na deze tempel waren toe aan wat rust en die zouden we vinden in the garden of dreams, hadden we ons laten vertellen.


Dus een taxi naar the garden of dreams. Ook daar moesten we weer tickets kopen terwijl er ook mensen gewoon doorliepen. Op het bord stonden ook twee prijzen één in het Engels voor ons en in het Nepalees een andere prijs. We proberen het nog maar moesten toch het hogere bedrag betalen. Het park was heel mooi en rustig. Wel redelijk veel mensen, maar de sfeer was ontspannen. Op het gras hebben we een spelletje gedaan. Daarna zijn Nynke en ik wat foto's gaan maken, Yannick bleef chillen op het gras.
Toen waren we het rondlopen wel zat zijn we tot slot nog naar de Durbar Square gegaan. Hier zijn allemaal oude gebouwen te zien. Hier heb ik een spelletje gekocht, ‘moving tiger’ ik had het al eerder gezien, maar wist niet hoe het werkte. Ik vroeg aan de verkoper hoe het werkte, hij pakte gelijk krukjes en wilden het met ons spelen. Ik ging een beetje achter Yannick staan, hij mocht het met deze meneer gaan doen. De verkoper wist het spel goed uit te leggen en te spelen. Hij wist het ook goed te verkopen, want ook al vind ik het eigenlijk te duur heb ik het toch gekocht (wel voor een veel betere prijs, dan oorspronkelijk). Toen zijn we gaan eten vlakbij de Durbar Suare. Dat van Yannick was niet voldoende en dat van Nynke niet lekker dus zij bestelden allebei nog wat. Ik vond mijn eten wel lekker, maar vooral pittig. Toen we terug waren bij het hotel wilden we vooral douchen en slapen. Mijn douche werd halverwege koud.. Nynke sliep op de kamer naast

ons. Onze bedden waren vooral veren, als je ging liggen voelden je vooral dat.

De volgende dag ging Yannick na het ontbijt gelijk richting het vliegveld. Nynke en ik bleven in het hotel om onze tassen verder in te pakken en uit te checken. Ik vond het raar om afscheid te moeten nemen. Opeens was hij weer weg. Ik had hem graag nog langer bij me gehad.

Nynke en ik zijn naar nog een tempel gegaan, Boudhanath. En daarna naar Bhaktapur. Dat is een oude stadje naast Kathmandu. Een uur met de bus, misschien konden we sneller met de taxi, maar we wilden graag even goedkoop. Nog iets waar we geld mee bespaard hebben is lopen. We zijn die stad helemaal door gelopen en voor je het door had stond je buiten de poort. Alleen met ticket kon je naar binnen of je moest een stukje omlopen. Dus dat deden wij. Als het nou 200 rupees was, hadden we het betaald maar 1500 rupees en de anderen niets, is oneerlijk. Vanaf Bhaktapur wilden we naar Chitwan. Als snel kwamen we er achter dat dat niet kon. En dus besloten we terug naar Kathmandu te gaan. Het was inmiddels al bijna etenstijd. We kochten snel een bus ticket naar Chitwan en zochten een nieuw hotel om te slapen. Daar hebben we ook gegeten. Morgen dus ongeveer 4 uur met de bus. Emma komt vanaf Pokhara naar Chitwan. Dus dan gaan we met z'n drieën leuke dingen zien en doen.

Get started right away!

What are you waiting for? Capture your adventures in a digital diary that you can share with friends and family. You can switch between any of your devices anytime. Get started in our online web application.