19. Manu Jungle, Machu Picchu, Cusco & Rainbow Mountain

Op zaterdag konden we nog een beetje uitslapen en maakten we ontbijt in de homestay. We pakten onze kleine rugzakken voor de jungle en gingen om 10 uur richting het punt waar de minivan zou vertrekken. Die vertrok uiteraard later dan 11 uur, maar we ontmoetten alvast Oliver, met wiens vrouw we contact hadden gehad over de trek. Toen begonnen we aan de hobbelige rit naar Salvacion, waar we uiteindelijk om half 8 's avonds aankwamen. We hadden het koude Cusco verruild voor de warme en vochtige jungle. Boven het huis van Oliver en Carolina was een soort plateau (à la hooizolder) met tenten erop, waar wij voor die nacht verbleven. Het avondeten stond klaar, de lekkerste aji gallina tot nu toe en daarna trokken we onze kaplaarzen aan om samen met de 19-jarige Aldimar nog een avondwandeling te maken. Door de mototaxi werden we bij de rand van de jungle gedropt en we liepen naar beneden. Daar stapten we op een vlot, waarna het al vrij snel met bakken uit de lucht kwam. We zagen van ver af een kaaiman door het water schieten. We hoorden ontzettend veel dieren: vogels, kikkers en padden en waarschijnlijk insecten, maar zagen ze niet. Aan de andere kant van het water schuilden we onder een rieten overkapping voor de regen, maar het bleef maar gaan. Na lang wachten en toen het iets minder hard leek te gaan, stapten we weer op het vlot, maar al snel hoosden het weer. Zeiknat maakten we snel onze weg terug en was de wandeling letterlijk in het water gevallen. Om half 11 waren we terug bij het huis en na een warme douche stapten we in onze tent.

Om kwart voor 6 op zondagochtend hadden we onze kaplaarzen weer aan en gingen we samen met Aldimar en Carolina naar hetzelfde punt als de dag er voor. Nu was het wel droog en het werd al snel warmer en benauwd. Toch hadden we onze lange kleren aan tegen de muggen. We zagen heel veel vogels en na het varen, liepen we een uur door het vlot. Carolina vertelde ons over de verschillende stukken regenwoud en de verschillende planten en bomen. We zagen merkwaardige bomen vol met scherpe stekels op hun bast om te voorkomen dat dieren omhoog klimmen om de vruchten te eten. Eenmaal thuis stond een riant ontbijt voor ons klaar en stal de stoute macaw de show. Naast de macaw, Marly, woonden nog een baby, allerlei papegaaien en macaws, een hond en katten bij hen. Marly had het op mijn slipper gemunt en die was na twee happen kapot. Hij wilde graag spelen, maar op een iets te grove manier voor ons. We konden even relaxen en namen een douche en relaxten in de hangmat. Het was te warm om te lopen nu. Na de lunch gooiden we nog wat spullen uit onze tas om achter te laten en vertrokken we samen met Aldrimar als gids en Maria als kok met haar dochter naar de kampeerplek. We liepen anderhalf uur en liepen door half droge rivierbeddingen en stukken begroeide jungle. We staken de rivier over en liepen het laatste stukje omhoog naar de campsite. Wij maakten onze matrassen alvast op en Maria begon aan het avondeten. Na het avondeten maakten we met z'n allen een wandeling in het donker om dieren te spotten. Dit keer zagen we naast de vele (grote en gekleurde!) insecten, een addernest en een soort junglemuis. Ook zagen we een gigantische pad. Eenmaal terug bij het kamp, hadden we het super warm en na een koude douche doken we onze tent in om vroeg te gaan slapen.

Op maandag liepen we weer om kwart voor 6 samen met Aldrimar naar de rivier. Na de oversteek ontmoetten we Carolina en we liepen naar een open veld, waar de capibara slaapt. We zagen hem alleen niet en maakten nog een wandeling in de omgeving. We zagen onder andere een mega oranje vogel en een tucannet. Bijna alle dieren hebben heel veel kleur. Maria had het ontbijt alweer klaar en daarna begonnen we aan onze klim naar boven. Het was heel warm en vochtig en in totaal liepen we vijf uur. We zagen een stekelvarken in de boom van heel dichtbij! Naast heel veel vogels en insecten was dat wel het enige wat we zagen en hebben we er flink voor gezweet! Eenmaal terug in het kamp, lunchten we en ging Carolina weer terug naar huis. We douchten en deden een dutje in de warme tent. Aan het eind van de middag verruilden we onze avondwandeling voor een tocht over de rivier met de boot. Het was lekker om op het water te zijn en het koelde al wat af. In het donker liepen we terug naar het kamp, waar Maria het eten alweer klaar had. Na het eten wisselden we in het gebrekkig Spaans, met handen en voeten dingen uit en wezen we met behulp van een plaatjesboek aan welke dieren ook in Nederland voorkwamen. Aldrimar heeft een capibara en ocelot thuis en beloofde ons de volgde dag mee te nemen naar zijn huis. Het was een gezellige avond.

Dinsdagochtend liepen we nog een rondje met Aldrimar om half 6 rondom de campsite. We zagen niet veel nieuws. Na het ontbijt met onder andere een quinoa-plataan drank (heel lekker), pakten we onze spullen en maakten de tocht terug naar Salvacion. We gingen bij Aldrimar langs en zagen de baby capibara die wij al heel groot vonden. De ocelot was met zijn vader mee in de rugzak naar zijn werk... Met de mototaxi gingen we naar het huis van Oliver en Carolina. Daar hadden we nog een uur voordat richting de bus moesten, dus konden we mooi even douchen. Al snel ontdekten we dat Marly zich ook had vergrepen aan de oplader van Daan uit de tas met spullen die we hadden achtergelaten. Aangezien het de nieuwste versie was, was die niet in het dorp verkrijgbaar, maar ze maakten de oplader op een provisorische wijze en gaven ons een vergoeding. Die papegaai heeft al heel veel dingen kapot gemaakt! We kregen een lunchpakket mee en liepen naar het busstation waar de bus om 11 uur vertrok. Rond kwart over 7 waren we terug in Cusco en met de taxi gingen we naar het hotel. Aangezien niets echt droog werd in de jungle en we flink gezweet hadden, haasten we ons om de was nog voor 20 uur weg te brengen. We hadden de sleutels nog en konden zo naar binnen. Daarna liepen we naar beneden naar het plein van Cusco en besloten we dat we toch voor die hamburger van Gaston Acurio zouden gaan. Die smaakte zeker goed! Met een biertje erbij, waren we zo knock-out en gingen we snel naar bed.

Woensdagochtend ging de wekker om half 6 en pakten we onze tassen voor de Jungle Trek naar Machu Picchu. We liepen naar Loki hostel waar we konden ontbijten. We ontmoetten de rest van de groep en om 8 uur vertrok de bus richting de Sacred Valley. We stopten nog bij een weversfamilie die ons liet zien hoe ze de alpaca wol schoonmaken, spinnen en kleuren om verder te verwerken. Daarna reden we naar Ollytatambo en klommen naar boven op één van de ruïnes waar door de Inka's aardappelen werden opgeslagen. We reden nog een stuk verder en uiteindelijk kwamen we om 4 uur

aan bij de lunchplek. Na de lunch liepen we drie uur door de jungle met mooie uitzichten. Het laatste stuk liepen we in het donker, waar de bus op ons wachtte om ons naar het hostel te brengen. Daar konden we vrijwel direct aan tafel. De groep had wel zin in een feestje en dronk er op los. Saai en verstandig dat wij waren, besloten we na twee biertjes te douchen en naar bed te gaan, zodat we geen kater zouden hebben bij Machu Picchu - je komt er tenslotte maar één keer in je leven.

Donderdag stonden we om kwart over 6 op om te douchen en stonden om 7 uur klaar voor het ontbijt. Met ons twee anderen en de rest startten nog rustig op. Half 8 vertrekken ging hem duidelijk niet worden. Om kwart over 8 was uiteindelijk iedereen opgestart inclusief onze gids met kater. We reden naar Hydroelectrica, vanaf waar we begonnen aan onze wandeling naar Machu Picchu. De groep was niet vooruit te branden, maar wij liepen fris langs de treinrails door. We stopten nog om een snack te eten en rond 12 uur staken we de brug over, wat het startpunt is van de klim naar Machu Picchu. De ruim 1100 treden deden we in 35-40 minuten en het was flink zweten. Daarna begon het zachtjes te regenen en wachtten we op de rest van de groep. We waren onder de indruk van de staat van de ruïnes. Dat het in de groene bergen ligt met de wolken er tussen geeft het een magische sfeer. We liepen terug naar de brug waar we op de groep wachtten om vervolgens door te lopen naar het punt waar we ook de snack hadden gehad. Het was inmiddels 5 uur en de lunch ging er bij iedereen goed in! Daarna was het nog zonder anderhalf uur lopen. Wederom in het donker maakten we onze weg terug en reden naar het hostel. Daar stond het avondeten klaar. Hoewel wij nu wel zin hadden in een biertje, was de rest van de groep gebroken en ging naar bed.

Vrijdagochtend gingen de meeste mensen raften, maar wij hadden niet zo'n zin en bleven wat langer in bed liggen. Rond kwart over 8 gingen we eruit en startten rustig op. Na het ontbijt liepen we naar de hotsprings, maar het regende zachtjes en we besloten er niet in te gaan. Er was toevallig net een tuktuk die ons naar Santa Teresa bracht. Dit was slechts een paar straten en ook de markt was verlaten. We kochten wat fruit en chips en liepen kletsend terug naar het hostel in zo'n 40 minuten. Een lekker ommetje! We hingen in het hostel en speelden een potje pingpong. Na een laatste gezamenlijke lunch met de groep, pakten we onze spullen. Samen met een deel van de groep stapten we in de minivan die om kwart voor drie richting Cusco reed. We werden om kwart over 8 gedropt en waren blij dat we weer rond konden lopen. De tapasbar van een week geleden waren we nog niet vergeten en na even wachten, kregen we daar een plekje aan de bar. We warmden op met rode wijn en lekkere hapjes. Aangezien we de sleutels weer mee hadden mogen nemen, konden we daarna zo rozig naar bed.

Zaterdagochtend werden we om 8 uur wakker, aangezien het vroege ritme er nog steeds een beetje in zat. Die dag regelden we van alles voor de laatste week van onze reis, zoals het boeken van hostels en bussen en voor terugkomst in Nederland. Tussendoor deden we nog wat boodschappen voor ontbijt en zaten een tijd lang bij onze favoriete koffietent in Cusco in de middag met de laptop. We shopten nog wat dingetjes en gingen aan het eind van de middag naar het internetcafé omdat we toch Word nodig hadden. We waren wel toe aan een biertje en besloten voor een gedeelde hamburger met salade te gaan waar we eerder zo lekker hadden gegeten. Vanwege de lokale verkiezingen, werd er het weekend geen alcohol geschonken. Daarna gingen we naar huis om vroeg te slapen.

Op zondag stonden we om half 3 voor de Rainbow Mountain. Een uur later dan gepland, om half 4, stapten we als laatsten we in de minivan: op de achterbak - hobbel de bobbel. We reden nog ruim twee uur voordat we aankwamen bij de ontbijtplek. Slapen lukte met alle hobbels en bochten niet echt. Na een kleine anderhalf uur kwamen we aan bij het startpunt van de wandeling op 4400 meter. Het eerste gedeelte is vlak, maar je merkt aan je ademhaling al dat je minder zuurstof hebt. Het laatste stuk gaat steil omhoog en dat is even flink werken. Rustig aan kwamen we uiteindelijk (met vele anderen) boven en net op dat moment waaide het hard en was het zwaar bewolkt. Bibberend op meer dan 5000 meter wachtten we tot het open trok. De hele vallei om ons heen was groen met hier en daar gekleurd zand. Uiteindelijk waren de wolken weg en kwam af en toe wat zon door! Hoewel veel foto's op internet gefotoshopt zijn en dus kleurrijker, vonden we het nog steeds heel indrukwekkend! Aangezien we nog tijd genoeg hadden, konden we nog naar een uitkijkpunt in de Red Valley. We kwamen uit op een punt met allemaal rood zand en groene begroeiing: een heel gaaf gezicht! Daarna maakten we onze weg terug naar de bus en tijdens het laatste deel kwam de hagel uit de lucht. We hobbelden terug naar de lunchplek en daarna reden we door naar Cusco. In het tweede gedeelte van de middag kwamen we daar aan en na een stop bij de bank en de markt en supermarkt, liepen we terug naar boven naar de homestay. We namen een douche en voelden ons al weer wat frisser. Het was half 6 en we besloten terug te gaan naar het dorp om te gaan eten. We hadden de tip gekregen over een wijnbar waar de Italiaanse eigenaren ham en kazen invlogen uit Italië. Daar hadden we wel zin in! Er werd nog geen wijn geschonken, dus met een kopje verveine thee genoten we van de borrelplank! Daarna deelden we nog een pizza, die heel goed smaakte. We liepen terug naar huis, maar hadden nog geen zin om de ravage in onze kamer op te ruimen en in plaats daarvan keken we de nieuwste Chef's Table.