New Orleans

Ai, wat een nacht. Niet al te best geslapen. Rond 4 uur wakker geworden, omdat Ed last had van zijn voet, hij kon er niet meer op staan. Gisteren bij het vallen heeft hij namelijk zijn voet bezeerd. Aanvankelijk leek er weinig aan de hand te zijn, maar nu blijkt dat het toch wat ernstiger is. Dus daar zit je dan, midden in de nacht, klaar wakker. Aangezien het in Nederland een perfecte tijd was om dingen te regelen heb ik pa aangesproken of hij wat dingen voor me kon nagaan. Tegen kwart voor 6 werd ik terug gebeld door de SOS International om dingen te regelen, zodat we vandaag, als het nodig is, naar een dokter kunnen.
Gelukkig blijkt nu dat Ed er weer een beetje op kan staan, dus we

kijken het nog even aan. Wel ben ik de hele ochtend in de weer geweest om krukken te regelen. Dat is makkelijker gezegd dan gedaan hier moet ik zeggen. Een hoop winkels die ze normaal verkopen waren uitverkocht. Maar uiteindelijk toch geslaagd, zodat Ed toch nog uit de voeten kan.
Eind de middag zijn we naar het centrum van New Orleans gereden. Hier zijn we op een oude stoomboot gestapt voor een diner en rondvaart over de Mississippi.
Aan boord werd een cajun/creools buffet geserveerd en speelde er een jazzbandje, wat de sfeer wel helemaal af maakte.
Het eten smaakte goed. Wel heb ik een les geleerd…. Drink nooit te veel ananassap, dat pakt niet goed uit. Want ondanks dat je niet eens merkte dat je op een boot zat – zo rustig voer ze – hing ik over de reling. Mijn maag was het duidelijk niet eens geweest met de hoeveelheid sap die ik in een korte tijd nar binnen had gewerkt.
Na de rondvaart zijn we met een omweg naar het hotel gereden, om

nog wat te kunnen zien van Bourbon Street. Dit was precies zoals iedereen het had beschreven, volop een uitgaansgelegenheid. Het was echt ontzettend druk in, maar vooral ook buiten de vele clubs en bars.
Hier was ik na vandaag echt te moe voor en ook Ed zag het met z’n krukken niet zitten, dus we zijn maar lekker naar het hotel gegaan.