Everglades

Het dondert en het bliksemt…. Tja zit je in Miami, heb je al dagen slecht weer. Sinds we hier zijn hebben we nauwelijks de zon gezien, veel regen en ook onweer gehad.
In een van de spaarzame minuten zon ben ik heel snel bij het zwembad gaan liggen om toch nog wat mee te kunnen pakken.
Nu zitten we echt in een onwijs relaxte kamer – of beter gezegd studio. Er is een zit/eetgedeelte, een slaapgedeelte, een keukentje en een badkamer met bad en de douche en toilet apart. Kortom, we komen niets te kort en we hadden op geen betere plek kunnen zitten om met dit weer te zitten.
Vanwege het weer zit een bezoekje aan het strand er niet in.

Maar, dat wil niet zeggen dat we niets doen. Vandaag zijn we namelijk naar de Everglades geweest. Eerst zijn we naar downtown Miami gereden, omdat we daar bij een hotel opgehaald zouden worden.
Een kwartier later dan afgesproken kwam de bus ons ophalen, gelukkig, want we waren erg krap vertrokken en ik dacht al dat we te laat waren.
Na een goed uur rijden kwamen we bij het Everglades safaripark aan. Hier zijn we in een airboat gestapt om een tour over de Everglades te maken.
De Everglades is een moerasachtig gebied, maar geen moeras. Dit komt omdat het water hier – zij het langzaam – stroomt. Het gebied wordt daarom ook wel de rivier van gras genoemd.
Het landschap was erg afwisselend. Het ene moment voeren we in een mangrovebos, het volgende moment gingen we over een grasachtig rivierlandschap waarin eilandjes met tropische bomen lagen.
Tijdens de tour ook weer bijzondere dieren mogen zien. Er vlogen veel en grote libellen, vlinders en diverse vogels. Maar misschien nog wel meer bijzonder was om de schildpadden en alligators in de vrije natuur te zien.
Na de boottour hebben we nog een rondje gelopen door het alligatorpark. Hier werd ook een demonstratie gegeven waarbij wat verteld werd over alligators. Ik schrok wel van hoe snel en krachtig de bek van dit dier dichtklapt op het moment dat er iets zijn tong raakt. Daar wil je duidelijk dus niet met je hand tussen komen te zitten. De

kaken klappen zo snel dicht, dat je het niet eens ziet gebeuren.
Alles bij elkaar was het zo weer tijd om in de bus te stappen en terug naar Miami te rijden. Ergens was ik hier wel blij om, want ik was (ondanks de deet) een geliefde snack voor muggen.
Eenmaal terug in Miami weer de uitdaging om terug naar het hotel te rijden zonder een tolweg te pakken. Dat lijkt hier in Florida praktisch onmogelijk, bijna alles lijkt hier tolweg. Maar het is gelukt om weer in Doral (waar ons hotel staat) te komen. Vlak bij het hotel hebben we een Cubaans restaurant opgezocht en daar wat gegeten.
Morgen is het al weer tijd om weer in de auto te stappen naar onze volgende bestemming: St. Augustine.