Op visite

Eergisteren zijn we van Savannah naar Chapel Hill gereden, hier wonen Dave en zijn vrouw Kate. Dave is een oud collega van Ed en hij had ons uitgenodigd om een paar nachten bij hem thuis te logeren.
Zo gezegd, zo gedaan en dus reden we naar Chapel Hill, weer een flinke rit, bijna 5 uur, waarvan we het grootste deel niet over de interstate (dus langzamer) gingen. Het laatste stuk gingen Ed en ik ons zelfs afvragen of we überhaupt wel goed zaten, zo in de middle of nowhere leken we te zitten.
We hadden een huis in de stad verwacht, maar in plaats daarvan zette de tomtom ons af bij een adres midden in de bossen. Voor de zekerheid toch maar het adres nog een keer nakijken, en ja hoor, het klopte toch, dus we reden de oprit op. Mijn mond viel letterlijk open toen ik het huis zag, het is een schitterend huis omringd door bomen.
We werden begroet door Dave en de hond (Chelsea), Kate was nog aan het werk en kwam later thuis.
We hebben een rustige avond gehad, wat wel heel fijn was na wederom een lange dag in de auto. Zodra Kate thuis was is Dave voor ons gaan koken. Hij heeft echt een heerlijke paella (zonder vis, met kip) klaargemaakt.
De volgende ochtend (gisteren dus) hebben we ietwat uitgeslapen en zijn we de dag rustig gestart. Tegen 11 uur

zijn we met Dave mee op pad gegaan. Hij heeft ons meegenomen om de stad te laten zien.
Daarna zijn we wezen eten bij Mamma Dips, een familiebedrijf dat bestaat sinds 1976. Hier serveren ze wat je soulfood noemt. Het eten was echt heerlijk. Ik had een pot pie besteld en het smaakte werkelijk voortreffelijk, de kip was zo mals. Het water loopt me weer in de mond.
Na de lunch zijn we naar Durham gereden om daar de universiteitscampus van Duke te bekijken. Dit is in geheel gotische stijl gebouwd. Het lijkt haast op een middeleeuws Europees kasteel, maar dan vrij nieuw; de kapel is gebouwd in 1935.
Het was er ook nog eens enorm druk, omdat het move-in day was. Alle nieuwe studenten komen dan aan (al dan niet met hun ouders) en settelen zich in hun studentenhuis.
Na Duke en voordat we terug naar Dave’s huis gingen hebben we nog koffie gedronken bij een koffiehuis wat op een heuvel in de bossen ligt.
Eind de middag kwam Kate ook weer thuis van haar werk waarop we met z’n vieren weer op pad zijn gegaan. Kate en Dave namen ons mee naar Durham om een honkbalwedstrijd te gaan.
Echt hoe gaaf gewoon, hoe Amerikaans kan je het krijgen. Nou heel erg, want vanzelfsprekend aten we ook een hotdog. Het was echt heel erg leuk om dit mee te maken. Honkbal is echt een familie uitje hier.

Er zaten veel gezinnen op de tribunes, er werd gegeten, gedronken en gepraat. En o ja, tussendoor ook nog naar de wedstrijd gekeken. De thuisploeg deed het erg goed en stond in de eerste inning al met 4-0 voor.
Omdat het weer slecht werd hebben we niet de hele wedstrijd afgekeken en zijn we terug naar huis gegaan. De wedstrijd was toen toch al beslist, dus we konden niet heel veel meer missen.
Eenmaal thuis hebben we lekker een wijntje of een whisky erbij gepakt en muziek geluisterd. We zijn er achter gekomen dat onze muzieksmaak, en dan vooral die uit onze jeugd heel erg overeen komt. Dus we zijn even terug in de tijd gegaan en hebben elkaar de muziek uit onze puberteit laten horen. Dit maakte wel echt een goede afsluiting van een topdag.
En net als bij ons bezoek aan Jim in het begin zijn we ook hier weer ontzettend gastvrij ontvangen. Iets wat ons bezoek nog bijzonderder gemaakt heeft. Dank je Kate en Dave.