Hiken

En nog een in het rijtje steeds langer wordende rijtje van veelbewogen dagen.
We zijn de dag begonnen met een ontbijtje op de camping van de boodschappen die we gisteren gehaald hebben. Daarna zijn we naar Meteor Crater (Barringerkrater) gereden. Een ritje van een kleine 1½ uur. Hier is zo’n 50.000 jaar geleden een meteoriet ingeslagen, wat een fors gat heeft achter gelaten. Er is bij deze krater een klein museum ingericht en ze geven tours met uitleg over de krater. Vanzelfsprekend hebben we zo’n tour gedaan. Na ons bezoek aan Meteor Crater zijn we weer een stuk gaan rijden, opnieuw naar de Grand Canyon.

Vandaag hebben we expres wat meer tijd genomen om een stuk de Canyon in te kunnen wandelen.
We hebben wederom het Bright Angel Trail genomen, maar zijn dit keer verder gegaan. We zijn tussen de eerste en de tweede checkpoint omgedraaid. Ik was al een paar keer door mijn enkels gegaan en vlak voor we de weg terug naar boven wilde inzetten viel ik zelfs.
Dat was toch wel een duidelijk teken om niet meer verder te gaan. De weg terug naar boven viel zwaar tegen. Zeker ook omdat mijn enkels en knieën nog beurs waren van het vallen. Het ging ook tergend langzaam. Maar we zijn weer terug boven gekomen. En alle moeilijkheden met mijn benen waren het meer dan waard. Wat een schitterende wandeling, een prachtige plaats om onze 1e huwelijksjubileum te ‘vieren’. De weg terug zat Ed achter het stuur, waardoor ik even bij kon komen. We hebben onderweg herten langs de kant van de weg zien grazen.

Wat verder op de terugweg – of het nou van de vermoeidheid was, de muziek of wat anders – moest ik ineens heel erg aan opa denken. Het schoot ineens door mijn hoofd wat hij (en oma en opa Prent) van al onze avonturen gevonden zou hebben. Ik voelde ineens een groot gemis. Hier ook wel wat tranen om gelaten, wat me enorm opluchtte. Mijn oma en beide opa’s zouden toch altijd een beetje bij me blijven, dat geeft me troost en kracht om weer met alle plezier verder te gaan met onze reis.
Aangezien we tegen half 10 weer op de camping waren en we totaal geen honger hadden, hebben we enkel (met veel pijn en moeite) het kampvuur aangestoken en marshmallows geroosterd.