Geen kaaskop te bekennen, op John na dan. Familie en eten zijn heel duidelijk belangrijk in Thailand.
Wij kijken met enige jaloezie toe, hoe men in Thailand kan genieten van elkaar en heel veel en langdurig smikkelen op een matje op de grond.
Verschillende generaties kluiven en knagen van plastic borden of uit plastic zakjes in de schaduw van een berg bij een waterval met aansluitend zwembassin.
In het water krioelen kinderen en mannen, de meesten gekleed maar ook wel in zwembroek, terwijl de vrouwen klaar zitten om hen te drogen en de hongerige meute te voeden.
John gaat een wandeling omhoog maken, te hoog voor mij en ik zoek een plekje op een stenen bank tussen de leden van een moslim familie zodat ik alles goed kan bekijken.
Al gauw probeert een jong meisje met mij te communiceren. Ze kan aardig vragen stellen als : “Where do you come from” en “What’s your name?” Maar als ik vraag hoe oud zij is, wordt het haar te moeilijk. Tot grote hilariteit van haar familie wordt ze geholpen door oma die mij wel verstaat. “She is from Myanmar” verklaart het meisje en ik begrijp het. Dit zijn Rohingya’s, moslimvluchtelingen uit het door ooit door Engelsen gekoloniseerde Myanmar, waar er velen van zijn hier dichtbij de grens.

En dan gebeurt er iets dat mij zeer verbaast: Zonder enige gêne trekt de vrouw met een hoofddoek haar T shirt omhoog en ontbloot haar borst om het kindje dat ik net op de foto heb gezet, in het openbaar te voeden. Niet dat ik het ongepast vind of afkeur, helemaal juist niet, maar ik kan mij onmogelijk voorstellen dit tafereel te zien in het Vroesenpark in Rotterdam gezeten te midden van een moslimfamilie.

John komt terug en gaat zich in het toilet omkleden om even later lekker af te koelen in het water. Zo grappig, hij lijkt hier wel erg wit, ondanks zijn redelijk gekleurde torso.
De vrouwen bieden mij een Thaise snack aan: knalgroene onrijpe mango, die je moet dippen in een mengsel van suiker, zout en chili. Heerlijk verfrissend, lijkt een beetje op Roedjak uit Indonesië, fruit met zoete ketjap en sambal.

Als zij vertrekken bedankt het meisje mij voor het interessante gesprek. Zo lief........

Voordat we naar de waterval gingen waren we ook nog getuige van een eetfestijn bij de Hot Springs, ook zo’n typisch Thaise recreatieplek.
Geen Farang (westerling) die hier komt om net als de localen eieren in een netje te koken in de hete bron.
Wij houden het bij een heerlijk bakje schepijs met onze favoriete smaken. Twee ijsjes met 3 bollen voor omgerekend 1 euro 50. Je moet hier echt oppassen om niet richting obesitas te gaan met die prijzen!