“Hè? Wat? Hoe kan dat nou?”
We zijn op weg naar ons bekende hotel in Chiang Mai waar we 3 nachten geboekt hebben bij Hotels.com.
Onze auto, ditmaal bestuurd door de medewerker van ons autoverhuurbedrijf, is gestopt en vol verbazing kijken we naar de ruïne wat voorheen de gezellige entree van Chiang Mai Thai House was.
Helemaal verbijsterd stappen we uit en zien een op briefje dat we ons aan de overkant moeten melden.
De manager vertelt ons dat ze alle mogelijke dingen heeft gedaan om ons via Hotels.com/Expedia te laten weten, dat zij verbouwen en dat wij zonder kosten kunnen cancellen en ons geld terugkrijgen.
Wat een idiote tijd om te gaan verbouwen, de start van het hoogseizoen hier, daar kan je toch echt niet bij. En die plannen zijn zeker zomaar ineens bedacht, 3 dagen geleden of zo???
Nou ja, we zijn super flexibel toch?, we gaan zitten en surfen naar leuke alternatieven. We weten er wel één, maar die kunnen we nooit vinden op internet en vorige keer leek het er wel gesloten.
We laten onze bagage staan en lopen er naar toe. Het is niet ver en midden in de Old City dus hup erop af.

Een 3 jaar geleden geloof ik, zijn we een jong stel tegengekomen, helaas werd Noud heel erg ziek tijdens ons gezellige etentje en ging met hoge koorts naar bed.
We liepen na het eten met Bianca mee om te kijken hoe het met hem ging en dat was niet goed. Later in die nacht is hij nog in het ziekenhuis beland. Het is allemaal goed afgelopen gelukkig, al duurde het wel een paar dagen hebben we later nog gehoord, want wij vertrokken de dag erna.
Wij vonden het direct een verrassend leuk guesthouse, vooral de aantrekkelijke tuin viel ons op.

Gastvrouw Noi (Chanjira) ontvangt ons hartelijk, er is plaats en zij is blij met een rustig ouder stel, feestende en zuipende backpackers daar heeft zij tabak van. Er is ook geen sterke drank meer te koop en een “houdt rekening met elkaar” beleid.
De kamer is basic, maar schoon en ondanks dat het niet echt goedkoop is, wat door de perfecte ligging komt, blijven we hier de komende 3 nachten.
Noi geeft tips voor prima eettentjes dichtbij en de dagen vliegen om met voor mij een heerlijke massage van lichaam + voetreflexologie. Een manicure en pedicure verwendag maken het af.
Natuurlijk eten we ook bij Taste From Heaven de lekkerste Khao Soi (Birmese currysoep) van Chiang Mai.
Ik word vrienden met Noi op FB zodat ik haar voortaan altijd kan bereiken om te reserveren.

Hotels.com laat helemaal niets van zich horen, het hotel stuurt mailtjes door dat zij pogingen doen om ons geld te laten restitueren en ik zelf heb natuurlijk ook gemaild.
We maken ons er niet druk om: het is geen groot bedrag en we hebben met creditcard betaald, dus kunnen het makkelijk terug laten boeken.

Op zondagochtend worden we opgehaald door Prempracha om de bus van 10:30 naar Pai te nemen, het afscheid van Noi is warm, we komen hier zeker weten terug.
Deze reis is voor velen een verschrikking, de vele bochten in het traject in combinatie met hardrijdende en risico nemende chauffeurs zorgen voor angst en misselijkheid en iedere reis maken we mee dat er vele kotszakjes gevuld worden.
Wij zorgen voor een vaste bodem door een vroeg ontbijt van gebakken rijst en weinig vocht. Ik reserveer altijd de voorste plaatsen en ook dit keer hebben wij nergens last van. Achter ons gebeurt van alles horen wij, maar ruiken en zien gelukkig niks, lang leve de airco!

De reis gaat erg snel en vanuit het busstation Pai nemen we een taxi, een heuse echte limousine nog nooit gezien hier en we betalen teveel: 100 thb voor een kippenstukje, maar vooruit, ik heb geen zin om met alle bagage in de brandende zon te lopen.

Aankomst Pai, Rainbow House.
Sai en Noi hebben ons huisje extra gepoetst en er liggen wel 3 dekbedden op ons bed. Ik had om eentje extra gevraagd want de verwachting is dat de nachten zeer koud zullen zijn, zelfs 9 graden.

En dan vraagt Sai om onze paspoorten, nooit eerder gebeurd, maar de politie is heel streng aan het controleren.
Laat zij er nu achter komen dat de douane in Bangkok mij het verkeerde uitreisstempel heeft gegeven!!!
Ik heb een visum voor 3 maanden in NL aangevraagd en gekregen. Best heel veel werk en kosten want je moet allerlei kopieën van bewijzen van inkomsten in Amsterdam inleveren en na een paar dagen weer ophalen.
Bij John staat wel het goede stempel maar bij mij die van 30 dagen visumvrij! Ik ben dus al meer dan 2 weken overtijd, of over de datum?
O o problems, Sai maakt ons een beetje bang.
Wij krijgen van hen het advies dit op maandag te regelen bij de Immagration Office in Pai.
Al googelend komen wij erachter dat die is opgeheven. De dichtstbijzijnde is in Mae Hong Son, een paar uur rijden hiervandaan. Wij komen daar pas op 2 januari volgens onze plannen.

We besluiten om maar te gaan eten en gaan voor de Burger Queen, nu wel weer eens trek in een (vegetarische) hamburger en zelfgemaakte friet.
Wij zien dat dit zaakje is verhuisd naar overkant en het ziet er mooi en veel ruimer uit.
Wij worden herkend en ook de Nederlandse eigenaar is aanwezig en we vertellen van ons probleem.
Laat hij nou die immigratie man kennen en hij belt hem direkt op. Heel sympathiek van hem en tot onze geruststelling zegt die man dat we geen problemen krijgen omdat het hun fout is.
Wij zullen er nog wel over horen wat te doen en zoniet dan kunnen we het op 2 januari in MHS regelen.
Pffffff ik wil het graag geloven, hoewel je natuurlijk nooit weet in dit land. Maar goede connecties en vrienden openen vele deuren....hoop ik.

We gaan gewoon naar Fluid lekker zwemmen en we zien wel!