OMG Wat heb ik nou weer gedaan!!!
Zoals elke ochtend waar we ook zijn, gooi ik het bed open om te luchten en om de eventuele enge beestjes e.d. te doden c.q. af te schrikken trek ik ook altijd de gordijnen open voor daglicht zodra ik fatsoenlijk ben aangekleed.
Ik heb lekker gedoucht dus voel me goed, maar op dit moment een beetje minder.
Ondanks dat ik niet abnormaal hard heb getrokken, is het hele gordijn plus steun en schroeven naar beneden gedonderd!
John is al een tijdje aan het wandelen in de omgeving dus moet ik dit helemaal alleen verwerken.
We zijn op het moment weer terug in Mae Rim vlakbij Chiang Mai en het leek John wel leuk om zonder te boeken te kijken of er plek was in Guesthouse Tanawan, de plek in de middle of nowhere, maar waar de gastheer ons steeds blij maakte met lekker vegetarisch eten.
Hij bleek blij verrast en liet ons de kamer zien, een huisje met alles erop en eraan en schoon. Blijven dus!
Toen we ons gingen settelen, verbaasden we ons over de vele stopcontacten, meestal zijn er juist heel weinig, waarvan sommigen nog bedekt met plastic. Wij hadden de indruk dat hier nog geen gasten zijn geweest. En nu met dit gordijn gedoe denk ik dat dat echt zo is.

Vanaf het vertrek van Buoy Guesthouse in Sangkhom hebben we ontzettend veel gezien en bezocht.
Op weg naar Loei zien we een paar grote stenen in een tempelhuisje, versierd en met offers op de voorgrond.
Nieuwsgierig stoppen we en na bestudering komen we tot de conclusie dat het toch echt twee enorme penissen zijn met testikels. Zeker een vruchtbaarheidstempeltje of zo???
In Loei slapen we in Nara 4* hotel want we willen wel weer eens zwemmen.
Na Loei waar we al eens eerder zijn geweest gaan we op weg naar onbekend Phetchabun op 5 december en Father’s day in Thailand.
We bezoeken onderweg een bloemenfestival met ontelbare kerstrozen. Daarna rijden we omhoog naar het National Park, waarbij we het laatste steile stuk met een songtheauw gaan ipv lopen, we worden al echt een beetje Thais.
Phua Rhuea is een van de populairste parken van Thailand en op deze feestdag bijzonder druk bezocht. Het uitzicht is helaas verpest door laaghangende wolken.
Op weg naar beneden bezoeken we een tempel van voornamelijk hout en marmer, sombere donkere kleuren, heel anders dan de meeste tempels.

De twee nachten in Klangmuang River Home Phetchabun bevallen goed, de night market is feestelijk met optredens van een kinderorkest en traditionele dansers.
We pakken in om Uttharadit voor het eerst te bezoeken, maar eerst gaan we met de Thaise toeristen mee naar Khao Kho om daar een heel aparte en populaire tempel te bezoeken. Vijf boeddha figuren zit daar trapsgewijs achter elkaar en vormen zo samen een enorm ijswit boeddha lichaam. Helaas in de steigers dit keer.
Erom heen spinachtige tempelvormen en heel veel mozaïek werk, welke ons aan Gaudí doet denken. Wat een enorme tijd en arbeid dit gekost heeft!!
Deze tempel is pas vanaf 2004 klaar, maar sindsdien zeer druk bezocht, want om in het midden van het mozaïek plein te zitten brengt geluk en rijkdom.
Ondanks het vele bling bling gedoe en de korte historische achtergrond, maken de ligging en het uitzicht, naast de aparte gebouwen, een bezoek zeker de moeite waard.

In Uttharadit genieten we van een lux hotel met zwembad en moeten we wel weer even wennen aan alle behulpzame attenties van het personeel dat niet toestaat dat je een tas of trolley zelf naar je kamer transporteert en razendsnel de voordeur voor je opent voordat je jezelf daarmee vermoeit.

We besluiten om de laatste week met auto via Chiang Rai naar Chiang Khong, dat weer helemaal in het noorden aan de Mekong ligt, te rijden, we hebben daar goede herinneringen aan het Day Waterfront Hotel.
In Chiang Rai bezoeken we de enorme Tesco Lotus Shopping Mall en eten we in een letterlijk en figuurlijk beetje duister restaurant naast ons hotel. We zien sexy geklede biermeisjes, maar de menukaart kunnen we bijna niet lezen totdat een biermeisje ons bij schijnt met een zaklantaarn. Een aangeschoten vrolijke mollige Thaise man komt nog even met ons proosten en een onduidelijk praatje maken.

Chiang Khong is erg veranderd in 3 jaar. Dat de regering het noorden van Thailand bereikbaar en aantrekkelijk wil maken hebben we reeds gezien aan de vele vergevorderde wegenbouw projecten in deze provincies. Tweebaans wegen worden overal omgezet in vierbaans.
De vervallen houten huizen en guesthouses in Chiang Khong zijn merendeels afgebroken en vervangen door verdiepingen tellende mega hotels. Er is zelfs een IBIS styles hotel vlakbij ons gemoedelijke hotelletje.
Er is gestart met het breder maken van de boulevard langs de Mekong, waar een fietspad en wandelpad naast een weg voor kleine motorvoertuigen moet komen.
Beetje jammer wel, maar wel begrijpelijk want de Mekong met het uitzicht op Laos is hier breed en mooi om te zien. En toeristen rondvaart boten kunnen hier makkelijk aanleggen.
De grote woonboten vlakbij vinden wij natuurlijk helemaal interessant.

En dan zijn we nu dus in Mae Rim, morgen leveren we de auto in en blijven we 3 nachten in Chiang Mai.
Mijn plannen zijn een verwendag in een Spa en heel veel lekker eten bij onze favoriete restaurants voor we naar Pai vertrekken met het door velen gevreesde busje.
Ik hoop dat ik ook dit keer een sterke maag heb.

O ja en John komt thuis en binnen no time hangt de roe met gordijn weer op zijn plek.
“Jij kan echt niet zonder man” zegt hij triomfantelijk voor de zoveelste keer.
“Echt wel!”protesteer ik zwakjes. Want je blijft feminist van het eerste uur toch?