Vier steden verder gereisd....

TomTom en Google komen er niet uit. En wij ook niet. Hoewel we er al eerder zijn geweest kunnen we Picture Book Guesthouse in Mae Sot, wederom niet vinden.
We weten ongeveer waar het zich bevindt, maar weten ook dat het bord PB guesthouse niet bepaald in het oog springt, integendeel.
Na ettelijke pogingen zien we het bord en rijden de smalle doodlopende zijstraat van een drukke weg in. De parkeerplaats is nog even smal als voorheen en inmiddels is het moderne gebouw omgeven door veel groen, ipv zoals vroeger een paar lage bomen en struiken.
Dit guesthouse heeft ons hart gestolen omdat het met veel succes kansarme jongeren uit Thailand en Myanmar opvangt en opleidt tot gastheer en gastvrouw in de hotel/guesthouse branche.
Ook het gebouw en de inrichting maken het verblijf daar zeer aangenaam dus raden wij iedereen aan om dit guesthouse zeker eens te bezoeken.
Je kunt duidelijk merken dat wij meer naar het zuiden zijn verkast, de zon brandt, het is vochtig klam en ik voel het zweet langs mijn slapen druppelen elke keer dat wij door de drukke gezellige straten lopen. Wat ben ik blij met mijn paraplu/sol!

Mae Sariang en Mae Sot zijn plaatsen in Noord West Thailand waar wij al eerder zijn geweest. Mae Sariang is niet heel interessant, maar in Mae Sot en omgeving is heel veel te zien en te beleven.
Handig is het wel als je eigen vervoer hebt om de Hot Springs, de Hill Tribe Market (met producten van de nog traditioneel geklede bergvolkeren ) en de vele watervallen te bezoeken.

Na 3 nachten Picturebook Guesthouse in Mae Sot, waar we in de vele restaurants voor de afwisseling Indiaas, Italiaans en Koreaans gegeten hebben rijden we naar Viang Riverside Hotel in Tak, we hebben zin in een zwembad (John) en een uitgebreid ontbijtbuffet (wie anders dan ikke :-))
Tak is een drukke doorgangsstad en wordt niet bepaald opgehemeld als toeristisch hoogtepunt en dat is voor ons juist een reden om er wel heen te gaan.
De nightmarket is heel groot en gezellig, we eten er een heerlijke Pad Thai en na alle dagen alleen de 7/11 te hebben bezocht, halen we ons stadshart op bij de enorme winkelketens Tesco Lotus en de BigC die ons aan de supermarkten in Frankrijk doen denken. Je kunt het niet zo gek bedenken of het is daar te koop. Zelfs Franse kaas en jam van Casino. Het is daar wel iets bescheidener van formaat dan de Géant hoor!

Het hotel is zoals een 4* in Thailand hoort te zijn, met veel bling bling en super vriendelijk en behulpzaam personeel, en na het heerlijke ontbijtbuffet met zelfs de aanwezigheid van een espresso/cappuccino automaat gaan we naar een Petrified Forest (versteend bos)op 20 minuten rijden.
Onderweg bezoeken we een Wat, waar volgens zeggen relikwieën van Buddha worden bewaard en waar veel gelovigen bidden en de rondjes rond de gouden Jedi lopen voor een goed karma. Rondom de tempel veel stalletjes en een grote parkeerplaats en zelfs op deze doordeweekse dag zijn er aardig wat bezoekers.

Bij het natuurpark aangekomen rijden we voorbij de slagboom naar de op één na grootste versteende boom van de wereld (volgens de Thaise beschrijving dan).
Ik maak een foto van de 72 m lange liggende boom onder een enorme overkapping. Achteraf zie ik dat het een nogal merkwaardige foto is, wat me opeens doet denken aan de Erotic Garden in Mae Rim lol.
Een beetje veel ophef om wat daar te zien is vind ik, 7 bomen is nog geen bos, maar het schijnt zeer belangrijk voor de wetenschap.

We rijden naar Kamphaeng Phet, waar we ook al eerder zijn geweest, maar nu verblijven we in een Resort ver van het centrum.
Op het eerste gezicht wel aardig, maar naar later blijkt ook wat eigenaardig. Betalen

voordat je je eten geserveerd krijgt maken we hier nooit mee. Bepaald gezellig is het restaurant ook helemaal niet.
Er is een gezelschap van krakkemikkige bejaarde Franstaligen met blauwe T-shirts en wanneer die ook aanstalten maken om te gaan eten, vertrekken wij uit armoe maar naar onze kamer, zo weinig plek is er in dit sfeerloze restaurant.
Ik ben benieuwd hoe het inbegrepen ontbijt zal zijn morgenochtend.