Ja klein Rusland is een goede naam. Want als we aankomen weten we niet wat we zien. Russische taal en Russische gezichten overal waar je kijkt. Als we langs een restaurantje komen worden we in het Russisch aangesproken. Ons Russisch is niet perfect en we lopen dan ook verder. Hier zien we een krokodil aan een spit lekker aan het braden. Als we verder lopen heeft een grote slang ook het zelfde lot getroffen. De Russen houden er wel van.

één dagje in klein Rusland was genoeg en we vervolgen onze weg dus weer. We nemen de nachtbus naar Hoi An. Heerlijk zo’n nachtbus, want in slaap vallen doe ik sowieso in de bus maar hier heb je ook nog een klein bedje. Niet iedereen is fan, want de bedden zijn niet echt gemaakt voor grote Nederlanders met als voorbeeld: Corine. Maar na een kort nachtje zijn we in Hoi an en schuiven we aan het ontbijt bij het hostel.

Het is lekker weer en de twee Engelse broers die hier al waren halen ons op voor een dagje scooter en strand. Zo hebben we een lekkere dag waarin we lekker wegsmelten van de zon, en we crossen door rijstvelden.

De volgende dag spreken we weer af en huren we wederom een scooter. Na een lang stuk rijden komen we aan bij een grot die we bezoeken. We stappen weer op en wegpiraten weer terug. Met nog één stop op een verlaten strand.

Met de broers verkennen we die volgende dag de stad. Het Franse kolonialisme is hier nog goed te zien met zijn schattige gele huizen. En als ’s avonds de hemel zwart wordt en de lichtjes in de stad aangaan is het een gezellig tafereel. Romantisch uit eten kan hier goed, zo heb ik een romantisch diner met mijn zus en vervolgens doen we onze dansschoenen aan en maken we de stad onveilig.