Deel 1
Het was liefde op het eerste gezicht. Live muziek op de straten, mensen op blote voeten, surfers met een board onder hun armen. Byron bay, dat is waar ik was en waar ik 11 dagen later nog steeds ben. De vibe in dit stadje is gemoedelijk te noemen. Tevens is dit de laatste stop van de roadtrip met de meiden. Zei zullen verder reizen naar Sydney, voor mijzelf heb ik welleswaar andere plannen.

Maar eerst moet er een probleempje worden opgelost. Mijn verstandkies komt door maar veroorzaakt veel pijn. Een tandarts weet vast raad. Voor controle ga ik naar een tandarts in het stadje. Al snel is zijn conclusie dat de kies er uit moet. Zal ik het dan maar gelijk doen? Oke prima. Een betere plek om dit te doen is er denk ik niet. Want terwijl ik in de horror stoel lig heb ik een prachtig uitzicht over heel Byron Bay en de zee.

Bij het ontwaken hoop ik natuurlijk op een gulle gift van de tanden fee, net zoals vroeger. Maar helaas, deze fee had niks over voor een skirre backpacker. Gelukkig matst het hostel me meer en kunnen we gratis fietsen meenemen. Al snel voel ik me weer een echte Hollander en rijd ik door de stad. We fietsen naar een uithoek van Byron en parkeren daar onze tweewielers. De rest van de route moeten we lopen. De route die we lopen zal ons naar een vuurtoren brengen. Maar onderweg worden we verrast met walvissen! Ze spelen en ze springen uit het water, ik kan er uren naar kijken.

Deel 2
De dag is aangebroken dat ik weer alleen op pad ga. Het was een leuke tijd met de meiden maar ben nu toch weer erg blij met mijn vrijheid. Want reizen met 3 vrouwen, en zeker kamperen kost veel energie. Ik besluit om te veranderen van hostel. The art factory, klinkt interessant, daar ga ik heen.

Bij aankomst wordt ik geleid naar mijn slaapplaats. Dit keer wel een erg bijzondere. Een grote groene teepee met bedden en in het midden een vuurplaats. Tijd om eens rond te kijken in dit bijzondere hostel. En daar ontmoet ik een vriendelijke man met zijn papagaai op zijn schouder. Hij is een goeroe op het gebied van de natuur. En dit wil hij graag delen. Zo beland ik die eerste dag in een bushwalk waarin ik bloemen eet en leer over de natuur. Er wordt ons geleerd hoe je vuur maakt met een paar houtjes. Handig, mocht ik ooit verdwalen in de wildernis ;) Die avond ontmoet ik meer mensen en samen vieren we het leven onder het genot van wat drankjes en een dansjes.

En het blijkt dat het leven vieren in Byron Bay nooit een moeilijke opgave is. Het strand is altijd dichtbij, leuke barretjes en restaurantjes genoeg, en clubs voor de late uurtjes. In het hostel zelf is ook van alles te beleven. Zo doe ik yoga, chill aan het zwembad, speel gitaar, luister naar live muziek tijdens de wekelijkse talentenshow maar bovenal is dit de plaats om te relaxen met de mensen om je heen. Ouwe bekende en nieuwe bekende. Zo ontmoet ik een stel geweldige Brazilianen die me als een zus behandelen, en kom ik voor de 4de keer deze reis dezelfde gekke Engels mannen tegen ontmoet op de Whitesundays.

Met twee andere nieuwe bekende (Amerikaanse en Koreaan) vertrekken we op een dag naar het plaatsje Nimbin. Nimbin is bekend om het hippie festival Aquarius. De sporen zijn nog steeds te zien. De winkeltjes en barretjes ademen een hoog hippie gehalte. Een aantal festival-gangers zijn nog steeds niet vertrokken en werken in een van de winkeltjes of dealen drugs op straat. Op elke hoek van de straat kun je wel aan je Australische groenten komen. En het gebruiken van drugs wordt in dit plaatsje door de vingers gezien.

Genoeg over groenten. Het is mijn laatste dag in Byron, en nog 1 ding wat ik graag wil doen. Ik wordt opgehaald die middag in een oud Volkswagen busje. we rijden naar de kust en worden klaar gemaakt voor een kajak tocht over de zee. Ik ontmoet een Engelse jongeman en samen betreden we de golven in onze kajak. De zee is niet rustig vandaag, de golven doen zijn ding. Maar niks houdt ons tegen.

Wauw, wauw, wauw! Nog geen tien minuten op zee en ik ben sprakeloos. Heen en weer op een klein bootje, spetters water in de lucht, gevolgd door een hoofd, een lichaam een staart! Een walvis! En zo dichtbij, geweldig. Want wat een indruk maakt het wanneer een walvis nog groter dan een bus omhoog springt terwijl jij daar in je bootje zit. Mn hart klopt snel, want wat voel ik me klein en kwetsbaar naast dit grote dier. Maar geen zorgen, de walvis geeft ons een showtje waarin hij in en uit het water springt.
En alsof dat nog niet genoeg is.. nog geen 2 meter naast onze boot, alsof ze recht uit een droom komen. 2 dolfijnen :D
Wat een geluk! De beelden staan helaas niet op foto, maar hopelijk voor altijd op de harde schijf in mijn geheugen. Met deze geweldige afsluiter in Byron Bay maak ik me klaar voor een nieuw avontuur, Melbourne ik kom er aan!