Met een meisje uit het hostel kan ik meerijden naar een plaatsje dicht bij Rotorrua. Het laatste stukje moet ik hitchhiken, en dit keer alleen. Nog niet eerder heb ik dat gedaan, maar goed als je ergens goed kan liften is het wel Nieuw Zeeland. Ik stap uit en de auto rijd weg. 2 seconden later stopt er al iemand. Een oude vrouw, die zelf ook een fanatieke hitchhiker is. Een nieuw record!

En dan kom ik binnen in het plaatsje Rotorua. Ik wordt verwelkomt met een vrij intense geur die ruikt naar rotte eieren. Het plaatsje ligt eigenlijk in een vulkaan. En de gassen uit de vulkaan komen naar boven door de geisers. Ik bezoek een park, in het park is een meer, het ziet spookachtig. Een dikke witte laag met rook zweeft boven het water. Langer dan een dag in dit plaatsje wil ik echter niet blijven. Voor wat frisse lucht vertrek ik de volgende dag naar het plaatsje Taupo.

Liften was een succes gisteren dus daar gaan we weer. Maar man o man regen stort uit de lucht en ik moet schuilen onder een bus hokje. Nee liften gaat niet altijd over rozen. Maar even later wordt ik opgepikt door een oude man die me verteld over de omgeving en me met zijn tips voor de deur van het hostel in Taupo afzet. De regen blijft maar vallen en deze dag is er niet veel meer te doen dan films kijken en kletsen met lotgenoten van de regen. Maar dan klaart het op in de avond en verschijnt er een lucht zo mooi. Rode, paarse en roze kleuren verschijnen boven het grote meer van Taupo.