Na 5 minuten in de auto te hebben gezeten, hadden we onze eerste stop al: kantor pos. Eigenwijs als dat wij zijn, hebben we toch besloten om 3 kaarten te gaan posten. Hopelijk komen ze eerder in Nederland aan dan ik. Als ze überhaupt al aankomen ;)

Nog eens 3,5 uur later was daar onze tweede en tevens laatste stop van vandaag: Malang. Het is ongeveer net zo groot als Jogja, alleen bevindt deze stad zich in de bergen. Op de weg er naar Malang toe merk je dit maar al te goed. Fijne haarspeldbochten, hellingen die je in de eerste of tweede versnelling moet nemen en natuurlijk de vele obstakels die je op deze wegen tegenkomt. Gelukkig was onze chauffeur uitgerust. Waar hij gisteren flink aan het gassen was, werd vandaag alles op een schildpaddentempo gedaan. We werden zelfs ingehaald!? Mij hoor je niet klagen.

Malang ligt tussen twee flinken bergen in. Hierdoor vinden ze dit een koele stad, lees: gewoon iets minder warm dan de 34 graden. Een van die twee flinke bergen is de Bromo vulkaan. Deze is nog actief, welke eigenlijk niet vraag ik me af... Wij moeten vanavond om 01.00 uur ready zijn voor de pick-up, waaaaaaaant wij gaan de zonsopkomst zien op deze prachtige vulkaan. Tenminste.. Dat hoop ik en daar houd ik me maar aan vast. Anders is de wekker om 00:30 nog kutter dan dat hij nu al is. Waar ik normaal op dat tijdstip mijn ogen ga sluiten, moeten ze nu alweer open. Ware marteling dit.

In Malang hebben we eerst een korte wandeling gedaan. Inclusief een rondje over de vogeltjesmarkt. Dat vond ik al zielig. De helft van deze duizend soorten zijn geen kweekvogels (hoe heet zoiets eigenlijk!?), maar vogels gevangen uit het wild. Hier wil je echt niet te lang aan denken. Ze zijn namelijk razend populair. Ik denk echt dat ieder huishouden er minimaal 1 bezit. Al snel kwam ik erachter dat het niet alleen vogels waren maar ook vleermuizen, muizen, konijnen, slangen, aapjes, kuikens, eekhoorntjes en nog veel meer.. De kuikens waren geverfd, de konijnen als huisdier of voor een avondmaal en de apen... Tja die krijgen ook een "huisje". Het was bizar en tevens fascinerend. Sommige dingen veranderen hier zo snel en bij andere dingen vraag ik me af of het ooit zal gaan veranderen.

Na de stadstour zijn we bakso gaan eten. Een soort soto, maar dan minder lekker (was onze bescheiden mening). Daarna weren we al naar het hotel gebracht voor een powernap. Dit klonk als een geschenk uit de hemel, maar aangezien ik vannacht wel als een blok heb geslapen kon ik geen oog dichtdoen. Daarbij bleek het ook nog zo te zijn dat we op de verkeerde kamer lagen. Thank god deed WiFi het niet, waardoor ze onze kamer kwamen checken. Anders hadden we daar lekker in bed gelegen op het moment dat onze buurman binnen kwam.

Na 3 uur in bed te hebben gerot was het nu tijd voor eten. Again op straat. Waar het gisteren al thuis bereid was, werd het nu ter plaatse voor ons gemaakt. Ik raak echt niet uitgesproken over het eten. Heerlijk!!

Het is hier nu bijna 20:45 uur, tijd om nog wat uurtjes slaap te pakken. Ik ben zo benieuwd naar de zonsopgang. It better be worth it.

Daag scheetjes