Via Maløy en de noordkant van de Nordfjord rijden we door het Hjelmelandsdalen (‘wit weggetje’op de kaart, dus onverhard en zonder campers ?); de veren Folkestad-Volda en Festøya-Sunde naar Ålesund waar we onderweg alvast een hutje op de camping hebben gereserveerd. De hut is basic, maar het uitzicht op de fjord is schitterend. ’s Avonds fietsen we naar de stad om te gaan eten. Vrijdagavond, uitgaansavond zou je verwachten, maar niets van dat alles. De Hurtigruten is net vertrokken en er is niks te doen. Wel ligt er een Russisch jacht met helikopter op het dek aan de kade, maar verder is het uitgestorven. Geen ruime keuze uit gezellige terrasjes hier, zoals in Stavanger en Bergen, maar naar enig rondfietsen vinden we toch iets. Nadat de stad in 1904 was afgebrand werd er, om te voorkomen dat dat nog een keer zou gebeuren, verordonneerd dat er alleen nog maar stenen huizen gebouwd mochten worden. De stad werd in 3 jaar tijd opnieuw opgebouwd, naar verluidt met financiële steun van Kaiser Wilhelm II, naar de heersende mode in Jugendstil stijl. Dat is dan wel weer heel leuk aan Ålesund. De Svanen Apotheket op de hoek van de Apothekertorget en de Apothekergatan is het centrum waar het ‘jugendstil-technisch’ gesproken om draait in Ålesund. De inrichting à la Apotheek Alberts op de Markt in ’s-Hertogenbosch is nog helemaal aanwezig, maar tegenwoordig is het een café (niet open op vrijdagavond). De volgende ochtend vroeg op om bovenop de stadsberg Askla van het uitzicht te genieten voordat we richting Geiranger vertrekken. Dat uitzicht blijk inderdaad fantastisch te zijn en we zien dat de eilandjes ten westen van de stad met bruggen en tunnels te bereiken zijn en besluiten daar nog even een omweggetje voor te maken. Aanrader! Helaas wordt het weer in de loop van de dag slechter en in de regen bereiken we Geiranger vanaf de noordkant. We vinden een mooie campingplek vlak aan de fjord, met eersterangs uitzicht op de cruiseschepen (elke dag liggen er hier 2) en de Dalsnibba. Voor de volgende dag wordt er voor de ochtend goed weer voorspeld en we staan vroeg op om naar de Dalsnibba te gaan. Van 0 naar 1489 meter in 17 km. Van daaraf heb je een geweldig uitzicht op de fjord, en ook onze camping kun je zien liggen. Omdat het nog steeds zonnig is rijden we door de tunnels die tegenwoordig de .. en daarna via de Gamle Strynefjellsvegen (onverharde, wintergesloten weg) door het Videdal richting Grotli om zo weer richting Geiranger te rijden. Onderweg een fantastische waterval tegengekomen, de Videfossen, die niet in de boekjes staat en waar we alleen wat verdwaalde Japanners tegenkwamen. Weer een schitterende dag gehad.
Als we de volgende ochtend aan het opbreken zijn begint het te regenen en we pakken de tenten kletsnat in en rijden richting Beitostølen waar we –in verband met de slechte weersvoorspellingen- zondagavond via internet iets gehuurd hebben op Knuts Hyttegrend. We rijden via weg 15 (het Ottadal) en weg 51, de Valdresflye die ’s winters vanaf Beitostølen is afgesloten. Na Grotli verandert het weer al snel en is het toch zonnig. Onderweg bekijken we het Staafkerkje van Lom met een groep Duitse toeristen. Veel bussen met toeristen hier. Drukker dan ik het mij herinner. De Valdresflye overtreft onze verwachtingen, ondanks de stroom campers en zelfs vrachtwagens die hier een snellere route naar het Ottadal hebben. Schitterend uitzicht op de besneeuwde bergen van Jotunheimen waar Enno en Jaap ergens aan het fietsen moeten zijn. We hebben Enno ondanks diverse pogingen niet te pakken gekregen. Ze zullen wel zo diep in de bergen zitten dat ze geen bereik hebben van de mobiele telefoon. Bij Knuts Hyttegrend is het zonnig en kunnen we de tenten en grondzeilen in het gras en op de parkeerplaats uitleggen om te drogen.