Trosa

Op zaterdag de 16e rijden we vanuit Kristinehamn door de eindeloze bossen richting Motala aan het Vättern. In de weinige dorpjes die we passeren is nauwelijks leven te bekennen en we komen geen enkele supermarkt tegen die open is. Blijkbaar is het hier uitgestorven of iedereen is op vakantie. Dat kan natuurlijk ook. In Motala zien we gelukkig een wegwijzer die ons naar een ICA leidt waar we inkopen doen voor een paar dagen. Je weet het hier maar nooit. Min of meer toevallig zien we een klein bordje ‘Götakanal’ en als we dat volgen komen we even later bij de sluizen bij Borensholt. Eindelijk iets leuks. Het is hier of de tijd sinds ‘De vrouw in het Götakanaal’ heeft stil gestaan. Alles is hier zoals je het je voorstelt als je het boek leest (we hebben het uit de bibliotheek meegenomen en in deze vakantie herlezen). Helaas is de Juno of de Diana er niet, maar we kijken een tijdje met veel plezier naar het schutten van plezierjachten die onderweg zijn ‘omhoog’ van het Boren naar het Vättern, het hoogste punt van het kanaal. Het kanaal heeft hier een trap van 5 sluizen. We vervolgen onze weg en proberen zoveel mogelijk het kanaal te volgen, maar dat lukt maar ten dele. We zien in de verte dat er wel langs gefietst kan worden. Ook bij Berg kijken we nog even aar de sluistrap die hier uit 7 sluizen bestaat en 18 meter hoogteverschil overbrugt, maar daar is het veel toeristischer met een grote parkeerplaats en touringcars die hier aanleggen. Als je het ‘echte’ Götakanaal wilt ervaren dan is het aan te raden om naar de sluistrap bij Borensholt te gaan dus! We rijden door naar Trosa waar we aan het begin van de avond aankomen. Het is hier zoals we het ons herinneren en we kunnen zelfs kiezen uit meerdere plekken om de tent op te zetten. We vinden een mooie plek met veel privacy op een zijveldje met 2 andere

plaatsen. De camping ligt op een schiereilandje met aan alle kanten water en uitzicht op de scheren voor de kust. Goed toeven hier en we zijn blij dat we hier naartoe zijn gereden. Zondag houden we rustdag en ’s middags fietsen we naar het dorp en lopen daar wat rond. In onze Capitoolgids van Zweden staat dat Trosa pittoresk is en daar is geen woord teveel mee gezegd. Hartstikke leuk. Het dorp wordt doormidden gedeeld door een ‘gracht’ met aan weerskanten houten huisjes zoals je die van de plaatjes van Zweden kent. Veel watersporters en er heerst een gezellige drukte. Geen tourngcars hier en de campers hebben hun eigen plek bij de jachthaven. We hebben de indruk dat ze hier in zweden campervriendelijker zijn dan in Noorwegen, maar hier heb je er dan ook veel minder rondrijden en er is natuurlijk veel meer plek. ’s Avonds eten we in de tuin van hotel Ågården. Het hotel bestaat uit en binnentuin met rondom de ‘kamers’ die eigenlijk hutjes zijn zoals we die van de campings kennen. Zowel aan de ‘grachtkant’ als aan de straatkant is het open en heb je uitzicht op wat er in het dorp gebeurt. Omdat het zondag is en mooi weer is het ‘grillavond’. Het menu bestaat uit een schotel met gegrild rundvlees, kip of scampi’s met een garnituur van een aardappelsalade, gerookte meloensalade en rabarberchutney. Voor toe zijn er in tequila gemarineerde aardbeien met een bolletje witte chocolademousse. Ontzettend apart en ontzettend lekker! Het klinkt misschien gek, maar ik heb nog nooit zo lekker gegeten in een restaurant. En dat in Zweden! Maandag gaan we na weer een lekker luie ochtend bij de tent met een boekje in de zon, ‘s middags op pad voor een fietstocht naar het Tulgarnslott. Helaas begint het te regenen voordat we er zijn en omdat de weggetjes vol liggen met split en het daarom lastig remmen is voor met name de racefiets waar Kees op rijdt, rijden we langs de hoofdweg terug naar Trosa en naar de camping. Mijn Gazelle Chamonix e-bike doet het goed en ik ben er zeer blij mee. Hierop kan ik Kees zonder gemopper (van beide kanten) bijhouden en is het leuk om samen een fietstochtje te maken. ’s Avonds reserveren we een hotel in Uppsala voor woensdagavond. We gaan daar Lisanne opzoeken die voor haar studie een half jaar in Uppsala verblijft. Ons aanvankelijke plan om haar voor het weekend uit te nodigen om naar Gotland te komen is om meerdere redenen niet haalbaar gebleken. We gaan nu gezellig met haar uit eten en lekker bijpraten over onze wederzijdse belevenissen in Scandinavië. Daarna zal het tijd worden om zo langzamerhand weer richting zuiden te trekken. Hopelijk kunnen we Öland (toch nog een Oostzee eiland) nog aandoen en ook Skåne staat nog op ons lijstje. We zien wel…