Kalvåg

Op maandag 4 juli vertrekken we om 10 uur uit Bergen en rijden we over de E39 noordwaarts. Bij Ytre Oppedal steken we met de Norled de Sognefjord over. Bij Førde doen we wat inkopen en rijden we verder over weg 5 en weg 614. Het is inmiddels stralend zonnig weer en we rijden door een schitterend landschap. Af en toe wordt er gestopt om foto’s te maken, onder andere bij een prachtige waterval. Onze navigatie leidt ons naar een veerpont die ons van Midtgulen naar Smørhamn vlakbij Kalvåg zou moeten brengen, maar die blijkt uit de vaart te zijn (zoals Marjan al voorspelde). Verder dus over weg 614. Gelukkig blijkt daar inmiddels een tunnel te zijn aangelegd die nog niet op onze kaart uit 2013 staat. Toch nog aardig op tijd

arriveren we in Kalvåg waar Emiel ons opwacht op het terras van de Knutholmen, het hotel/restaurant en het centrale punt in het dorp en de spil waar alles om draait. Rond 18 uur gaan we naar ons in mei al geboekte appartement boven de Spar dat 3 terrassen heeft en een adembenemend uitzicht biedt op de fjord, de haven, de visverwerkende fabriek(en) en de wijde omgeving. ’s Avonds eten we bij Knutholmen en er wordt voor de volgende dag een vistochtje geboekt want dinsdag de 5e schijnt de beste dag van de week te worden volgens Stein, de eigenaar van Knutholmen en tevens regelneef van het dorp.

Dinsdag vroeg op want om 9:15 uur arriveert de Nordsjøbas, de laatste boot met haring van het seizoen die geschikt is om er ‘maatjes haring’ van te maken, voor Seafood Parlevliet. Rond deze tijd begint de haring hom en kuit te krijgen en daardoor wordt hij minder vet en dus minder geschikt om er maatjes van te maken. Emiel leidt ons door het hele proces van het pompen van de vangst via het keuren, sorteren en verwerken van de haring tot en met het verpakken. We krijgen uitgebreid uitleg en toelichting op het proces. Leuk om het nu eens met eigen ogen te aanschouwen, we hebben er al zo vaak en zoveel over gehoord. Om 11 uur gaan we aan boord van de SF1758 van schipper/visser Erlin (hij werkt trouwens ook in de visfabriek). Het is heerlijk zonnig weer en al snel worden de lijntjes en hengels uitgegooid en worden er zowaar een paar vissen gevangen. We maken een mooie tocht door de wateren rond Kalvåg en er worden ook nog een paar krabbenvallen (of hoe dat mag heten) gelicht. De door Emiel en Koen gevangen vissen worden als aas voor de volgende vangst gebruikt. ’s Avonds zitten we met z’n allen op een van onze terrassen tot het te fris wordt en we naar binnen gaan om te eten.

Woensdag maken we met z’n vijven in de Transit een tocht over Bremanger, het ‘hoofdeiland’ waar Kalvåg onder valt en verder. De fietsen gaan mee want Kees en Koen willen nog een stukje fietsen. In een van de folders van de vvv van Kalvåg hebben we gezien dat er een oude ‘Handelstad’ moet zijn bij Rugsund. Daar willen we naartoe. We verwachten daar gezellige terrasjes en winkeltjes en wat dies meer zij, maar we hadden beter moeten (en kunnen) weten. We treffen een kleine in restauratie zijnde nederzetting aan met een aanlegsteiger voor bootjes. Het winkeltje annex café (modelletje museumdorp Orvelte) blijkt alleen in het weekend open te zijn. Doordeweeks is het hier niet booming. Aan het eind van de middag maken we nog een ‘strandwandeling’ bij Grotle. Het komt er niet van om pootje te baden. De gemiddelde temperatuur komt deze week niet boven de 12 graden uit. We eten bij een Thais restaurantje annex takeaway dat ons ook door onze verhuurster al was aangeraden. Het blijkt tevens een naaiatelier te zijn dat dames- en kinderkleding naar Thais/Noorse smaak vervaardigt en verkoopt. Veel Thaise en Filipijnse dames hier die met Noren getrouwd zijn. Per, de manager van de fabriek, heeft ons uitgelegd dat dit een eeuwenoude traditie is die de Vikingen al toepasten om inteelt te voorkomen. We nemen het graag aan. De dag wordt afgesloten bij ons met de voetbalwedstrijd Portugal-Wales en –de tv-hit van deze vakantie- nog een uurtje Fuglefjellet kijken De NRK doet deze hele zomer 24 uur per dag met 12 camera’s rechtstreeks verslag van het wel en wee van de vogels op Hornøya bij Vardø. Hornøya is het meest oostelijke eiland van Noorwegen. We zijn er destijds met de Hurtigruten langs gevaren vlak voor we Kirkenes bereikten. De kijkers thuis kunnen vragen stellen die door een panel van deskundigen worden beantwoord.

De donderdag begint mooi en zonnig en we drinken koffie op ons terras met uitzicht op alles wat belangrijk is in Kalvåg. Ik moet vandaag vrijgiftes doen en blijf thuis, maar de rest gaat wandelen. Als ze terugkomen blijkt het opeens te regenen en blijft het de rest van de dag grijzig. Dit is onze laatste dag in Kalvåg. Morgen vertrekken

Marjan en Emiel al vroeg met de eerste boot vanaf Smørhamn naar Bergen om later die dag door te vliegen naar Amsterdam. Wij vertrekken op Koens wens richting Ålesund. Maar vanavond eerst nog eten bij de Knutholmen, samen met enkele naaste medewerkers van Emiel en de lokale manager van de fabriek, Per. Ik heb volgens afspraak Enno gesmst. Als hij om 18 uur zijn telefoon aan heeft kunnen zetten en bereik heeft gehad moet hij mijn bericht ontvangen hebben, maar we hebben nog geen antwoord van hem gehad.
Foto’s van onze belevenissen in Kalvåg volgen zodra we weer ergens zitten met wifi.