The Little Mermaid

Minstens twee maanden sinds ik voor het laatst heb geschreven (stiekem schrijf ik dit 25 april pas). Leven in Denemarken is ontzetten rustig en tegelijkertijd ook absoluut niet. Ik moet ook weer even wennen aan het communiceren in het Nederlands, de enige keren dat ik dat tegenwoordig doe is wanneer ik met mijn familie app, of een random Nederlander tegenkom op het binnenpleintje van onze flat.

Deze trip is al twee maanden geleden en ik schrijf nu aan de hand van foto's; mijn geheugen is redelijk slecht zoals veel van jullie weten. Dus, hier komt mijn poging.

Olive en ik vonden het hoog tijd om Kopenhagen's grootste attractie eens te bezoeken. Met groot bedoel ik bekend want.... juist, daar kom ik later op terug.
Een haventje, die vooral nog gebruikt wordt door rondvaartboten, met op de kant prachtig gekleurde huisjes met daarin gezellige cafés. Een aanzicht dat bekend is door heel Europa. Het is Nyhavn, de vroegere woonplaats van sprookjesschrijver Hans Christian Andersen. Ik heb eerder al zijn graf bezocht, dus deze keer maar zijn woonplek. Grappig genoeg hadden we het zelf eerst niet eens door, tot we bij een bord kwamen die ons vertelde dat we omhoog moesten kijken. H. C. Andersen had op de eerste etage gewoond van het knal oranje huis, hoewel het schijnt dat hij ook meerdere panden in Nyhavn heeft bewoond, hebben we dat niet verder onderzocht. We konden er helaas niet in, maar een paar huizen verderop zat een klein winkeltje in de kelder van het gebouw. Dat is trouwens redelijk normaal in Kopenhagen, je ziet het wel vaker dat je voor een winkel of iets dergelijks een trapje af moet omdat ze in de kelder zitten. Dit winkeltje zat vol souveniers! Van Denemarken in het algemeen, wat betekent veel afbeeldingen van de vlag

en vikingen! Maar ook van Kopenhagen op zich en natuurlijk sterk gericht op de verhalen van H. C. Andersen. Hier stonden allerlei sprookjesboeken en beeldjes van de kleine zeemeermin. Ook waren er prachtige scheepjes (ook in flessen) te koop, we waren tenslotte in een haven.
Hier kwam ik voor het eerst een hele sectie met amber sieraden tegen. Amber is ontzettend populair en word in elke touristisch winkeltje wel verkocht, hoewel de echt mooie stukken worden bewaard voor the House of Amber (waar ik nog niet ben geweest overigens). Iets om later nog eens uit te zoeken...

Natuurlijk op de dag dat wij erheen gingen was het koud, bewolkt en lag er op sommige plekken ook nog sneeuw. Toch weerhield dat ons er niet van te genieten van het prachtige plaatje dat Nyhavn presenteerde.
We besloten niet te lang in Nyhavn te blijven (het was koud!) en, nadat we een rondje om het water waren gelopen zijn we doorgegaan richting den lille Havfrue, ofwel: de Kleine Zeemeermin.

Onderweg kwamen we prachtige gebouwen tegen, waaronder de St. Alban Kerk. Een indrukwekkend gebouw van donker grijs gesteente met witte stenen als afwerking. Helaas was de kerk dicht maar zeker nog iets om een andere keer nog eens te bezoeken.

Zo kwamen we bij een park en toen eindelijk, daar was de Kleine Zeemeermin. En klein was ze zeker. Wel ontzettend leuk om te zien wanneer je zus vroeger eindeloos Disney's Ariel wilde kijken.
Er zwommen twee zwanen bij het beeld rond en er stond een grote groep touristen. Ik heb geprobeerd een selfie te nemen maar.... zoveel touristen! Ik heb er maar om gelachen, geïrriteerd raken zou alleen maar mijn dag verpesten.
Uiteindelijk wel een paar mooie foto's van het beeld alleen gekregen en ook de zwanen poseerden leuk.

Natuurlijk begon het te regenen zodra we bij den lille Havfrue aankwamen en we zijn dan ook niet heel lang gebleven, zoveel was er nou ook weer niet te doen, dus zijn we op zoek gegaan naar een plek om te eten. Hoewel het nog maar 4 uur s'middags was hadden we allebei reuze honger! Na wat gedoe met mobieltjes die geen internet wilden ontvangen of waarvan de batterij bijna dood was, vonden we een pizzaria niet ver van onze huidige locatie af. In ieder geval...het leek niet ver op google maps en zou maar 12 minuutjes lopen zijn.
We hadden er niet op gerekend dat het halverwege ernaartoe keihard zou gaan regenen en dat we waren beland in een straat dat verdacht veel leek

op het begin van een industrie terrein... Na enige overweging om terug te gaan besloten we toch door te zetten. De pizzaria moest nu toch wel dichtbij zitten en als we terug gingen wisten we dat we minstens een half uur moesten lopen voordat we weer bij eetgelegenheden aankwamen. Dus we gingen door. Zonder paraplu, met de fiets aan de hand een een drijfnatte capuchon op m'n hoofd, liepen we verder.
Eindelijk kwamen we bij de pizzaria aan. We hebben heerlijk genoten van warme chocolademelk met slagroom en daarna heerlijke pizza's.

Nu was het plan om nog naar de rollerskate disco te gaan. Deze zat op 12 minuten lopen van de pizzaria af. Hoewel we allebei niet heel veel puf meer hadden, zijn we toch erheen gelopen. Het was onderhand al pikkedonker en de regen bleef maar vallen en de 12 minuten waren weer eerder 20 dan 12, maar we zijn er gekomen. Doorweekt en moe gingen we naar binnen (verkeerde ingang bleek maargoed..) We hebben het even aangezien, maar bij het zien van al die kinderen hebben we een blik uitgewisseld en zijn we weer vertrokken. Olive heeft de bus gepakt en ik ben op mijn fiets gestapt. We waren heel blij weer thuis te zijn.