TsitsiCOME-ONNNN!!

Tsitsikamma NP, 11.27.2016

Zaterdag 26-11

Lekker kort ritje voor de boeg vandaag! We gaan naar Jeffrey’s Bay, oftewel J-Bay. Surfers Paradise in Zuid-Afrika. Onderweg moeten er wel boodschappen gedaan worden, want Jony heeft het idee opgevat een Braai Nederlandse Stijl te organiseren voor onze crew. Ik vind het echt een heel leuk en lief idee enzo hoor, maar ik heb geen zin om me ermee te bemoeien haha. Dus als we stoppen bij het winkelcentrum (terwijl we langs een dierenwinkel lopen vraag ik aan Richard Bokito: ‘moet jij ook nog eten halen voor vanavond?’.. vond ik zelf erg grappig) richt ik me op het regelen dat Andrea en ik genoeg drank hebben voor vanavond en morgen, terwijl de rest de supermarkt in duikt. Daarna zit ik me op de parkeerplaats te vervelen. Louis’ familie is natuurlijk allllaaanggggg klaar met boodschappen doen, dus ik rijd met hen alvast mee naar J-Bay. Norman wil best even aan Andrea doorspelen dat ik er alvast vandoor ben.

Voorin de truck met Louis word ik getrakteerd op zijn favoriete Afrikaanse rapper. Ik versta er uiteraard niets van, maar wel leuk om kennis mee te maken! Ondertussen speelt hij tourguide rond J-Bay als we het dorp inrijden, zo komen we onder andere langs de ‘Grot van Genot’ (Louis: ‘I assume it’s an accommodation of some sort’).
De vele kanten van Zuid-Afrika blijven me verbazen. Jeffrey’s Bay is een gemiddelde surfbadplaats die je net zo goed in Australië tegen had kunnen komen. Chille terrasjes en overal outlet winkels. Ik duik meteen de winkels in op zoek naar een nieuwe bikini (retteeeee druk overal). Ondertussen stuit ik op een vette pet van Billabong. Sinds Australië ben ik fan van alles wat me enigszins een surfgirl kan doen lijken ??. Ik heb geen zin om alleen voor die pet in de rij te gaan staan (die echt laanggggg is), maar gelukkig doet Sarah ook wat aankopen.
- ‘Wil jij deze even voor mij afrekenen?’
- ‘Oeehhh die is nice! Zou echt super leuk bij dit broekje staan…’

Oh shit, ik hoop dat ze hem niet houdt ??. Verderop scoor ik nog een vette nieuwe bikini en dan zijn we zo weer een uur of twee verder. Ik heb nog net een kwartiertje om even op strand te chillen voordat we aan de lunch gaan. Het is niet eens de moeite om mijn nieuwe bikini nog aan te trekken. Tijdens de lunch komen er trouwens nog een paar schattige jongetjes om eten bedelen… Zit je dan met je nieuwe spullen.

Na de lunch rijden we verder naar Tsitsikamma National Park, dat onderdeel is van de Garden Route, één van de bekendste roadtrips langs de Zuid-Afrikaanse kust. Andrea en ik zitten achter Richard Bokito en Michiel-Hoe-Is-Het-Nou, die hun kennis over vrouwen proberen op te vijzelen door de V!VA te lezen (Die krampen bleken weeën te zijn, ik wist niet eens dat ik zwanger was!). Wij rijden trouwens binnendoor, dus weinig te zien onderweg. Slaapje doen en beetje mijn afspeellijst doorspitten met Jasper.

De camping is echt mooi!! Eigenlijk wilde Andrea ik vanavond weer in een kamer slapen, maar er is nogal wat gedoe over. Er is alleen nog een slaapzaal, met minder bedden dan mensen die er willen slapen. Uiteindelijk wordt het gewoon weer in de tent slapen. Maar, om eerlijk te zijn.. het is vandaag helemaal niet zo erg. We kijken uit over een bergkam en de camping is mooi groen. Het opzetten van de tent moet nog even wachten, want..

We gaan ziplinen! Over een waterval! En Andrea gaat mee! Ze is dood- en doodzenuwachtig, maar gelukkig zijn er naast mij genoeg mensen die haar gerust kunnen stellen (en stiekem ben ik zelf ook best een beetje zenuwachtig). Nadat we allemaal geharnast zijn, bewegen we ons naar een miniplateautje waar we gezellig dicht tegen elkaar aan staan. En dan mogen we om de beurt naar beneden zeilen. We worden aan de kabel gezekerd en dan hop, gaan. De instructies zijn vrij miniem. We worden gezekerd met een soort hendel. Hendel omhoog is gaan, hendel omlaag is remmen. Bij het volgende plateau aankomen betekent remmen. Anders gaat het pijn doen. Andrea schreeuwt d’r longen uit d’r lijf: wooeeehooeeeeee. Super, super vet dat ze dit doet!! En het is echt een mooie manier om de waterval overheen te rauzen.

Er zijn zeven stukken kabel. Lange en korte, snelle en minder snelle. Tussendoor wachten we op verschillende plateautjes, terwijl onze hendel om ons middel bungelt. Ineens voel ik iets tegen m’n kont aan en ik kijk achterom. Wilco.
- ‘Is dat je hendel of ben je gewoon blij om me te zien?’
- ‘Ik dacht perfect moment om je even te swaffelen!’

Als het er op zit en we weer van onze gear verlost zijn, gaan we terug in de bus. Met behulp van Norman’s playlist bouwen we een klein feestje. Aangekomen op de camping moeten we bij de ingang wachten op een deel van de groep (die een andere parcours is gaan doen). Kleine domper op ons feestje wel. Norman gaat even weg om wat te regelen en kijkt als hij terug komt ons verbaasd aan: ‘Why aren’t you drinking beer yet?’ Ooohhhh jaaaaa! Een eeuwigheid geleden heeft hij ons verteld dat ze hier een eigen brouwerij hebben en je kunt proeven. ‘Uh, you could have set something earlier you know!’ Op naar het bier. Smaakt goed. Naar bier.


Als iedereen weer accounted for is, gaan we de tenten opzetten. Het is hier echt mooiiiiii. De ondergaande zon trekt roze strepen over de bergkam waar we op kijken en om ons heen is het helemaal groen. Tsitsikamma, I think I like you. Bovendien zijn er regendouches in het toiletgebouwtje (in de vorm van een houten hutje). Winnen.
’s Avonds is het tijd voor de Nederlandse barbecue. Ik doe alsof ik me inzet door de broodjes te snijden. Zo, mij kan niks meer verweten worden. Lekker gegeten trouwens en Dumi en Norman helemaal blij vanwege onze inzet. Graag gedaan hoor!

Onze crew is ook enthousiast over deze campground en for a reason. Er is hier namelijk een bar, met een buitengedeelte rondom een kampvuur. Gezelligheid! Ik blijf over met Beavis and Butthead die me verhalen vertellen over de dingen die ze onderweg meemaken. Ken je dat? Dat er iemand tegen je praat en dat je zo: ‘Haha, ja… precies.. haha’, doet. Omdat je het gewoon niet snapt. Dat dus best wel regelmatig. Ahh nee hoor, lieve gasten. Ik vertel Garreth over mijn opkomende sollicitatie in Somerset en hij vertelt dat hij daar vandaan komt en zijn moeder daar woont!! Neeeeeeeeee joh!! Dit is zo chill. Ik vraag hem natuurlijk de hemd van het lijf. En uiteraard werd het weer laat. Maakt niet uit joh. Ik hoef morgen toch alleen maar parachute te springen!

Begin vandaag nog!

Waar wacht je nog op? Leg je avonturen vast in een digitaal dagboek dat je kan delen met vrienden en familie. Wissel op elk moment tussen verschillende apparaten. Ga aan de slag in onze online applicatie.