Hoofdstuk 6. Gilbo & Freddy

hoihoi!

Toen ik op vakantie was met m’n lieve vriendinnen naar Portugal, weet ik nog goed dat onze leuke Amber zei tegen een Duitse jongen nadat hij had gezegd dat hij Duits was: yea im very good looking! Wat dus betekende dat ze zei dat ze er goed uitzag. Maar ze bedoelde dus dat ze kon zien dat hij Duits was. Nou hebben we haar ongelooflijk belachelijk gemaakt daarmee. Ik had ongeveer hetzelfde probleem. We hebben 4 jongens in de groep en 16 meiden. En een van de jongens ziet letterlijk ALLES. hij heeft al een slang gezien en hij zag als eerste een koala en een kangoeroe etc. Nou kwam ik met de zin: wow you are so good looking! Ik zei dus eigenlijk dat die er goed uit zag. Maar ik bedoelde dat hij gewoon veel dingen zag. Ja . dat was gênant. Maar hij was blij met het compliment dus heb toch z’n dag goed gemaakt. Ik ben echt een lief persoon.

Dus, gisterochtend. (Sorry ik was echt zo moe gisteren ik kon het niet aan om nog te typen) Ik werd uiteindelijk wakker om 10 voor 5 want iedereen begon toen al met inpakken. Ik ben dan die persoon die de wekker 10 Minuten voor vertrek zet want elke minuut slaap telt. Achteraf ben ik blij dat ik die tijd wakker werd want ik was te laat Bij Gilbo (de bus waar we in rijden) (ja het heeft een naam)

Toen we een tijdje onderweg waren kwamen we aan bij de great ocean road. Een beetje geschiedenis over de great ocean road: toen de soldaten terug kwamen van de oorlog (vraag me niet welke oorlog of welk jaartal want ik heb geen idee) hadden ze niks te doen. En ze kregen last van PTSS. ze moesten dus iets gaan doen. Dus de “regering” besloot dat ze maar een weg moesten maken. (Want waarom dure therapieën wanneer je ze nuttig kan laten zijn) Dus deze soldaten hebben deze hele weg gemaakt met bijl en al die ouderwetse gereedschappen. Dit is echt bizar want de great ocean road is ongeveer 300 kilometer lang. Ook een klein funfactje is dat op de great ocean road de eerste officiële surfwedstrijd plaatsvond in een plaatsje genaamd surf bay. (Typisch)

Op de great ocean road zijn veel dingen gaande. En natuurlijk hebben wij de leukste dingen gedaan. De eerste stop was in een regenwoud. Dit was een soort van panbos maar dan mooier. Daarna gingen we door naar de 12 apostelen. Wat is grappig want er zijn nooit 12 geweest. Ik dacht altijd; oh het waren er waarschijnlijk 12 maar er is er een ingestort dus nu 11 ofzo. Nou nee, het zijn er 8. De

12 apostelen hadden eerst een andere naam. Maar de betekenis van die naam was een vrouwtjesvarken. Dus zodra ze wisten dat deze plek bekend zou worden hebben ze het de 12 apostelen genoemd. Heel raar. Vraag me serieus af hoe je op die naam komt. Maar wauw. Wat was het mooi. Echt bizar. (Dit vonden de 1400 Chinezen om me heen ook)

Na de 12 apostelen gingen we naar shipwreck. Dit heet zo omdat er op die plek veel schepen zijn gezonken. En er gaan nog wat verhalen rond maar die moet je maar googelen als je daarin ben geïnteresseerd.

Daarna kwamen we aan bij het hostel. Dit hostel was heel leuk en de eigenaars zijn Nederlanders. Nu wist ik dit niet totdat we uitgecheckt waren dus dat was jammer. Ook dit hostel was nog steeds op de great ocean road. Het hostel was in een heeeel klein dorpje. kleiner dan Katwijk. (Huh?) Dus dat was leuk. Je had letterlijk 1 tentje waar je kon eten dus daar hebben we gegeten. Extreem duur. maarja, wat zou jij doen wanneer je de enige tent bent in het dorp.

Ondertussen had ik soort van vriendinnen gemaakt. We zijn een grote groep en iedereen praat met elkaar maar iedereen heeft toch zo z’n voorkeur. Ik ook. Daniëlle uit Zwitserland en aina uit Noorwegen. Funfact van Noorwegen: ze gebruiken geen whatsapp.

Ik weet nog goed dat het ons opviel tijdens de EK’s van de majorette dat letterlijk alle Noorse meisjes heel knap zijn. Nou, dat is nu ook het geval. Vervelend om er naast te staan met foto’s.. maar ze is echt heel lief dus ik maak een uitzondering.

Maar dus, na het eten. Kwam de hartaanval. Een spin. Freddy. Op de trap. Paniek. Een grote ook. Ik was te erg in paniek om een foto te maken. Dus sorry.
Ik heb mezelf dus aangeleerd om spinnen een naam te geven zodat ze meer menselijk worden en zo minder eng. Het werkte niet. Ik ben er met een boog omheen gegaan en toen ik terug kwam was die weg. Maar volgens Daniëlle lopen ze niet vaak, dus hij was weggehaald (dat zegt ze tenminste. Waarschijnlijk gewoon om mij gerust te stellen want welke spin loopt nou niet? Maar het heeft gewerkt want heb heerlijk geslapen)

De volgende morgen moesten we om 7 uur bij het ontbijt zijn. Nog een vroege morgen waar iedereen z’n wekker om 6 uur zette en ik om kwart voor 7. (Ik leer niet van mijn fouten) en na het ontbijt gingen we weer verder met de great ocean road. Onze eerste stop was de London bridge. Aangezien ik niet onder foto’s kan zetten welke het is: het is degene die lijkt op een brug. (Duh) ook bizar mooi. (Alles hier is mooi dus als ik niks negatiefs zeg moet je er maar

gewoon van uit gaan dat het heel mooi was)

Hierna gingen we naar een national park. Dit was een park waar alles los rond liep. Kangoeroes, struisvogels, koala’s in bomen, spinnen, krokodillen, dinosauriers (grapje). Maar ik heb dus gevreesd voor m’n leven. Maar ik heb hier wel mijn eerste 5 Kangaroos gezien. Tegelijk. Dus dat was heel gaaf. En 2 koala’s, en struisvogels. De Kangaroos zijn echt heel eng. Ze keken heel kwaad en zijn een bonk met spier. Dus niet mijn favoriete dier. (Top om dat te weten nu ik in Australië ben) hierna reden we van de great ocean road af. Geen idee welke road het daarna was..

Na deze intense angst waar ik wel van heb genoten gingen we hiken op de grampians. Dit zijn hoge bergen. Een Hike van 2 uur. Iets waar ik normaal niet heel blij van word maar ik ben nu in Australië. Alles is beter in Australie. (Behalve alle insecten en spinnen) en ik moet van

alles genieten hier want dat is ongeveer 100 keer gezegd door het thuisfront. maar dit was wel een drama. Er was geen pad. Dus we moesten echt over de stenen heen door de bosjes etc. Maar ik heb veel gelachen met de groep en het uiteindelijke uitzicht was bizar mooi. (Alweer)

Ik moest ondertussen trouwens nog naar de wc. Dit was dom. Heel dom. Want ik zei dat dus tegen Cara (de hippie begeleider) (het is een vrouw, sorry voor de verwarring) en ze stopte dus bij de eerst volgende wc. Ik heb nog nooit zoveel spinnen op een plek gezien. Het was een beetje de familie Meijvogel op een plek. Gekkenhuis dus. Ik was echt in paniek. Ik moest zó nodig en ze zijn gestopt voor mij en dan zat daar de hele familie langpootspin daar. Maar ik heb al m’n moed bij elkaar geraapt en ben geweest. Ik word nu “the spider girl” genoemd. Iedereen weet van mijn spin angst en ik denk niet dat dat een goed teken is.

Na de grampians zijn we naar het hostel gegaan letterlijk naast de grampians dus het uitzicht is top. Ook is het hier een soort van park/beschermd natuurgebied, dus de kangeroes lopen hier los rond en ze hebben kippen enzo. Erg leuk. De kangeroes hier zijn kleintjes en gewend aan mensen dus die zijn nog wel schattig.

Dus we hebben net zelfgemaakte taco’s gemaakt met kangeroevlees!!! En ik heb het geprobeerd. (Ik ben trots) het was echt heel vies. Dus geen aanrader. Snap niet dat mensen dit lekker vinden. De taco’s waren voor de rest wel heel lekker. Nu zitten we na te genieten van weer een heerlijke dag.

Morgen staan we weer vroeg op om de zonsopgang te kijken bij een mooi uitzicht. Daarna rijden we 5 uur naar adelaide met een paar tussenstops maar weet niet goed welke.. zodra we in adelaide zijn zijn we vrij tot en met zaterdag, dus dat is wel leuk. Op mijn vrije zaterdag ga ik met dolfijnen zwemmen in het wild dus kijk daar heel erg naar uit. (Werkse lieverds bij de slagerij zaterdag xx)

xoxoxoxoxo