Hoofdstuk 20. White heaven

Stel je je even voor, dat je met 28 man op een zeilboot zit, 31 als je de crew meetelt , voor 2 nachten en 3 dagen. Met 2 wc’s, geen douch en geen verbinding. Nou Ik hoor Jullie al denken wat een ellende. Waar begin je in vredesnaam aan? Toch waren deze afgelopen dagen een van de beste tot nu toe. Deze afgelopen dagen zeilde ik namelijk door de whitsundayseilanden. Onbewoonde eilanden als in films zo mooi, water zo blauw als op de neppe postcards en een strand die is bekroond tot 2 na mooiste strand van de wereld.

De dagen daarvoor waren rustig. Na de rodeo in Rockhampton heb ik 3 leuke Australische meiden/vrouwen (hoe noem je 2 jonge moeders en een jonge niet moeder?) en ben ik daarmee en met de 2 Zweedse jongens die ik al bij de rodeo had ontmoet het Rockhampton nachtleven gaan ontdekken. Nu zijn Australiërs een beetje hetzelfde als engelsen tijdens het stappen. Ongelooflijk overdreven qua uiterlijk en ongelooflijk overdreven in alle bewegingen die ze maakte. Nu heb ik daar echt ongelooflijk van genoten en heb ik echt een onwijs gezellige nacht gehad. Rockhampton was zo slecht nog niet.

De volgende middag had ik de bus naar Airlie Beach. Dit was een rit van 6 uur en ik kwam dan ook ‘s avonds aan. In de bus ontmoette ik jasmijn die samen met jen de volgende dag naar de whitsundays zou vertrekken. Bij aankomst stonden dan ook jenny en Sander op me te wachten om pizza te halen en daarna uit te gaan, het was tenslotte zaterdagavond. Tijdens het stappen ontmoette ik nog 3 andere dutchies en sprak ik daar mee af om naar het lagoon te gaan morgen. (Soort open zwembad omdat je niet meer in de zee mag zwemmen) Na het stappen heb ik nog even gezellig met m’n kamergenootjes gezeten en ben ik daarna naar bed gegaan. (Het hostel hier bestaat uit kleine huisjes met een eigen “veranda” dus heel gezellig)

De volgende 3 dagen waren dagen die we hebben gespendeerd bij het lagoon met elke keer verschillende mensen (vooral dutchies) aangezien iedereen vanuit hier de whitsundays doet. Hele rustige maar erg gezellige dagen.

Op woensdag was het dan eindelijk zo ver. Ik had iedereen al zien vertrekken naar de whitsundays en zelfs terug zien komen en nu

mocht ik eindelijk. Ik moest om half 12 bij de haven zijn. Dit was 20 minuten lopen maar gelukkig was daar mijn kamergenoot die me wel wilde brengen. Held. Na 2 maanden lopen door Australië word ik nog steeds niet vrolijk van lopen)

Nadat ik had ingecheckt bij de haven (ja dat is dus een ding) en we een voorlichting hadden gekregen over veiligheid en de planning was het dan eindelijk tijd om de boot op te gaan. Een grote zeilboot met “beneden” zon 30 bedden op en in elkaar gepropt waarvan je denkt hoe hebben ze dit in vredesnaam kunnen doen? Zo dichtbij dat je nog net niet elkaars adem kon ruiken.

Na denk 2 uur zeilen was het tijd om te gaan snorkelen. Nou wat een ellende. Hartstikke mooi allemaal, maar dan gaan ze van te voren even uitleggen dat het koraal dodelijk is of dat je er de komende 5 weken dan heel veel last van gaat hebben. Ook leggen ze even uit

dat er dodelijke kwallen zitten maar dat je ze niet kan zien. Nouja fijn om te weten allemaal maar kan je dat even vertellen op een iets positievere manier? Of gewoon niet? Ook kwam er nog eens bij kijken dat het wel een haaiengebied was en dat je niet in paniek moest raken als je er een zag. Hallo? Pardon? Meneer hoe ga ik niet in paniek raken wanneer er een haai mijn kant op komt? U mag dan wel uit Australië komen en deze risico’s volledig normaal vinden maar ik kom uit Nederland en het grootste gevaar in de Noordzee zijn de Duitsers.

Kortom was ik te bang om het koraal aan te raken en ben ik er omheen gaan zwemmen als een of andere malloot die niet kon zwemmen. Ook was dit water niet helder waardoor je opeens in een koraal kon zitten met je gezicht. Intense paniek. Deze snorkeltocht was dan ook van korte duur..

Daarna zijn we op weg gegaan naar onze slaapplek van die nacht. Een plek op open water en dus met de mooiste zonsondergang en de mooiste sterren ooit. Na een sfeervolle avond met leuke gesprekken discussies en zelfs het spotten van een haai naast de boot was het tijd om naar bed te gaan en schommelend in slaap te vallen. Soms vond ik het schommelen wel fijn maar het schommelen lijkt soms een beetje op een trillend beentje van iemand die naast je zit. Waar je dan je hand op legt zodat diegene stopt met trillen maar zodra jij je hand weghaalt weer eigenwijs doorgaat met trillen. Respect voor de vissers onder ons.

Toch heb ik die nacht heerlijk geslapen maar werd m’n rust verstoord door de motor die aanging om 5 uur om zich te haasten naar whitehaven beach. Ook wek bekend als white heaven Beach. Het 2e mooiste strand van de wereld. Genieeeten. (De eerste is Katwijk)(nee grapje geen idee) ook was het zand waar je je haar

weer mee kon wassen maar dit keer ook je tanden mee kon poetsen heeel leuk. Was echt een droomplek. Bizar mooi.

Daarna was het tijd voor de tweede snorkelsessie. Dit keer was het heeeel gaaf. Niet veel koraal maar heeeel veel vissen. Onwijs leuk! Ze zwommen echt in schollen om je heen. Ongelooflijk veel. Ik heb het gefilmd met een go pro van een meisje maar die filmpjes krijg ik nog! Die krijgen jullie dus nog wel te zien. Echt bizar hoe gaaf dat was. Kon daar echt nog uren rondzwemmen.

De derde snorkelsessie was minder leuk maar ook nog wel heel mooi. Het koraal was dit keer wat dieper en wat beter te bekijken

door het heldere water. Wauw wat was dit gaaf.

De volgende dag was het alweer tijd om terug te gaan naar Airlie. Wauw wat was dit een gave trip. Kippenvel wanneer ik er weer aan terug denk. Zeker eentje die ik niet ga vergeten. Heerlijk 3 dagen varen, snorkelen, sterren kijken, dolfijnen spotten, in een boot slapen en heel veel genieten. Ik wil dus eigenlijk niet meer naar huis dat snappen jullie wel..

Vanavond is er een afterparty met de mensen van de boot en morgen ga ik door naar Townsville waar ik vertek naar Magnetic Island.

xoxoxoxxoxoxo