Hoofdstuk 2. Wat doe ik hier?

Hoihoi!

Toen ik eenmaal aangekomen was op mijn overstap, Hong kong was het in hong kong zelf 7 uur ‘s ochtends, maar in Nederland was het 1 uur ‘s nachts. Ik vond het altijd wel cool als mensen in films zeiden dat ze een jetlag hadden. Nou dit was mijn eerste ervaring met een jetlag, en geloof me, het was geen leuke ervaring. Ook had ik Hong Kong wat mooier verwacht, het was wel mooi, maar ik denk bij Hong Kong aan een vette skyline met hoge gebouwen etc. Dit was het niet, het waren vooral hoge bergen.

Na 3 uur proberen niet in slaap te vallen, kon ik dan eindelijk boarden. Op naar de laatste 9 uur..
onderweg naar het vliegveld word ik nog een keer gecontroleerd of ik echt geen drugs of wapens bij me heb, lullig , want vind mezelf er toch wel betrouwbaar genoeg eruit zien. Maargoed. Eenmaal in het vliegtuig kom ik erachter dat ik in het midden zit, lichte paniek slaat toe. Dat zal je net zien, komen er 2 grote mannen naast me zitten, en ja hoor ik zie een grote man aankomen en die ploft zich zo naast me neer.. ik begroet hem vriendelijk als het lieve persoon dat ik ben en hij begroet me terug. Gelijk daarna zegt de grote man met een Australisch accent: i’m sorry That im not skinny.. ik moet lachen en vergeef de man met de zin: doesnt matter, i have to pie a lot. Hij kijkt me raar aan en gaat dan verder met z’n bagage. (Ik bedoelde natuurlijk dat die er vaak uit moest voor mij omdat ik er dan door moest om te gaan plassen, maar dat begreep die niet helemaal

denk.) lekker bezig Caro, je eerste contact met een aussie en je doet weer zo achterlijk.

Aan de andere kant komt een Chinees (het zal niet) meisje naast me zitten, hier ben ik blij mee want het is geen grote man. Ik wil dr begroeten maar ze is te druk bezig met dr zelf. Toen ze eenmaal klaar was had ze haar oortjes al in gedaan en sliep ze. (We waren nog niet eens van de grond af) Dat ik dacht: hallo waarom ben jij moe? Het is bij jou nu gewoon dag hoor, ik ben degene die hoort te slapen nu.
Dat heb ik dan ook gedaan. Ik denk zo’n 4 uur van de vlucht. Dus dat is fijn.

Eenmaal geland was ik erg blij. Eindelijk. Toen ik uit het vliegtuig was dacht ik aan 2 dingen. 1. Is er WiFi? En 2. Wat nu?
Op het eerste kreeg ik gelijk antwoord met een watsapp-belletje van thuis. Met de tweede vraag volgde ik het advies op van m’n tante Carolien: “ je moet gewoon derest volgen” dat deed ik dan maar en kwam in de rij van de paspoort controle. Dankjewel tante Carolien! Daarna na (voor mijn gevoel) veelste lang wachten, had ik ook mijn backpack weer op m’n rug. Nu de bordjes taxi volgen en het komt goed. Ondertussen kwam ik een pinautomaat tegen dus het ging allemaal op rolletjes. De Australische dollars zijn heel stevig. Zouden ze in Nederland een voorbeeld aan moeten nemen. (Mijn geld scheurt regelmatig)

Taxi geregeld, onderweg naar m’n hostel: Nomads, m’n Ogen uitgekeken naar de stad Melbourne en m’n hart vast gehouden bij het feit dat we aan de hele verkeerde kant van de weg reden.

Aangekomen bij Nomads kwam het eerste probleem. Hoe krijg ik deze deur open? Een jongen schiet me lachend te hulp wanneer die me ziet trekken en duwen aan een schuifdeur waar je een pasje voor nodig heb. ( zet er dan een bordje neer verdorie )

Ik kom binnen in het hostel en merk gelijk dat het vrijdagavond is. Er is een bar gedeelte in het hostel en het klinkt mij daar veel te gezellig. Iedereen is samen en ik ben alleen. Wanneer het inchecken via de site dan ook niet lukt komt de vraag in me op: wat doe ik hier?!?! Kan ik nog een vlucht naar Nederland pakken ??

Eenmaal ingecheckt sta ik nog een half uur te stuntelen bij de lift, waar je dus blijkbaar ook je pasje in moet steken voordat die iets gaat doen. Gelukkig is daar weer een jongen die me helpt terwijl die geïrriteerd zegt: why didnt They told you that? They know you are new! En terwijl ik zeg; yea, i dont know, vraag ik me af of die het echt niet heeft verteld tijdens het inchecken of dat dat een van de zinnen was die ik niet begreep..

Ik kom de kamer in en zie een meisje die schrikt van het licht dat ik aandoe. Ons Engels is beide bagger maar we begrijpen elkaar redelijk. Ze is Zwits???Zwitsers??? Heet Mala En gaat dezelfde trip als mij doen. Top. Ik heb een maatje. We spreken af dat we morgen de stad gaan verkennen en gaan (na een doorgrondige spinnen/schorpioenen/krokodillen check) slapen. Deze rust word nog wel even verstoord door 2 Mexicaanse meisjes die voor 1 nachtje komen. Dit was laat en de meisjes gingen de volgende dag weg dus hebben niet heel veel moeite gedaan voor een gesprek.

Na een hele slechte nacht gaan we om 11 uur op onderzoek uit. Na 3 keer verdwalen en 3 keer opnieuw vragen naar een supermarkt komen we op een markt. Dit was erg leuk en kreeg gelijk de neiging om souvenirs te gaan halen voor iedereen, maar laten we daar maar even mee wachten.. na het marktje was het doel nog steeds om een supermarkt te vinden en een telefoonwinkel voor een abonnement voor mij. Na een uurtje vinden we die en gaan moe en tevreden naar huis. We hebben nog eventjes in het hostel in het barretje/chillhoekje? Gezeten en waren daarna benieuwd of we al een nieuw kamergenootje hadden. Die hebben we! Een Engelse jongen die aan het Backpacken is in nieuw zeeland en voor 3 dagen in Australië is voor een festival. Die gaan we dus niet vaak zien.

Mala is zojuist in slaap gevallen dus ik vind dat ik nu ook even mag slapen. Het is nu hier half 5 ‘s middags en in Nederland dus 10 voor half 7 ‘s ochtends. Bedtijd dus.

Doei lieverds xxxxxx