Hoofdstuk 22. May we meet again

Backpacken. Je komt aan met helemaal niks, je slaapt in kamers met minimaal 5 kamergenootjes, je tilt van plek tot plek een backpack mee die zo zwaar is dat elke backpacker rugklachten heeft en toch heb je chronisch kleding te weinig. Je kleeft non stop. Vraag me niet hoe maar je bent een wandelend klevend wezen. Je hebt geen fantsoenlijke banken, geen tv, gedeelde badkamers (wat betekend met slippers douchen) & je betaald er ook nog eens een vermogen voor.

Maar toch.. wauw wat heb ik genoten. Wauw wauw wauw wauw. Ik zou dit zo weer doen. En ga dit waarschijnlijk ook vast nog wel een keer doen. Wat een heerlijke tijd heb ik gehad in Australië. Ik heb zooooveel leuke lieve mensen ontmoet. Zoveel mensen ontmoet met verschillende nationaliteiten. Geleerd van de mensen waarmee je bent en ongelooflijk veel gezien. Zoveel intense geluksmomenten gehad en zoveel genoten. Ik ga dan ook met ongelooflijk veel pijn in m’n hart maar ongelooflijke dankbaarheid Australië verlaten. Ik ben dan ook zeker wel van plan om terug te komen.

De laatste 10 dagen in cairns zijn voorbij gevlogen. Al m’n leuke dutchies waren in cairns en al heeft het 7 van de 11 dagen geregend heb ik me prima vermaakt. Ik ben nog naar het daintree rainforest geweest. Het oudste en grootste regenwoud van Australië. Naar cape tribulation, de enige plek waar de rainforest en het reef elkaar ontmoeten en naar port douglas, een leuk mooi dropje. Dit hebben we (jenny, jasmijn, Sander en ik) dan ook gedaan met een gehuurde auto wat het nog leuker maakte. ‘S nachts bij terugkomst hebben we miljoenen vleermuizen voor de volle maan zien vliegen en kei hard meegezongen (tot sander zijn verdriet) met de radio.

Ook was ik hier natuurlijk tijdens koningsdag. Dit is hier dan niet zoals thuis maar het was toch wel heel bijzonder om dit in Australië te vieren. Ik kreeg een herinnering op Facebook van vorig jaar, dat ik naar kingsland in Amsterdam was geweest en erbij had gezet “see you next year” nou dat is toch even anders gelopen. Gelukkig besloot Martin Garrix dat hij niet op kingsland wilde draaien als ik er niet was dus dat scheelde wat heimwee naar een groot festival op Koningsdag. Maar Koningsdag in Australië was dus heel gezellig, er was van te voren een evenement op Facebook aangemaakt en er werd wat georganiseerd voor Nederlanders dus wij waren allangal

blij dat er een Nederlands feestje kwam. Ook was het heel leuk dat we van te voren dus heel veel dutchies ontmoette die ook bij dat feestje zouden zijn. Het was dus een grote dutchie meetup. Was heel gezellig en ook heel fijn om weer Nederlandse muziek te horen en constant met (bijna) allemaal Nederlanders te zijn. (Als de Engelse namelijk feest ruiken gaan ze erbij staan.) (Maakt niet uit welk feest.) (al is het een onbekende bruiloft)

Ook heb ik in cairns in het great barrier reef gesnorkeld en een poging gedaan tot duiken. Helaas lukte het duiken niet helemaal goed omdat mijn oren niet meewerkte met de diepte. Na een paar keer proberen moest ik dan ook terug naar de boot om verder te snorkelen. Dit was ook gigantisch mooi. Ik heb tijdens het snorkelen 3 haaien gezien, nemo, dory en alle andere vissoorten waarvan ik het bestaan niet af wist. Intens genoten ook weer.

Op de boot leerde ik Leanne en Sanne tegen. Een heerlijk koppel waar ik dan ook de laatste dagen gigantisch heb gelachen. Al in het water begonnen de woordgrappen zoals; “dat zit wel snorkel” & “ sea you “
Omdat we heerlijk hebben gelachen in het water en het eigenlijk gelijk al heel goed met elkaar konden vinden hebben we besloten ‘s avonds gezellig met elkaar uit te gaan. En de volgende dag weer.. en de volgende dag weer.. hele gezellige dagen en nachten gehad dus met z’n alle. (De tweede nacht kwam namelijk jasmijn terug van haar duiktrip en Marit van haar kampeerweekje)

Na een hele intense week stappen, leuk doen, nog onwijs genieten en weinig slaap, was het tijd voor mij om Australië te verlaten. ‘S ochtends had ik jasmijn en Marit al uitgezwaaid die nog naar Fiji gingen. En nu werd ik uitgezwaaid door Leanne en Sanne die nog 6 weken in Australië blijven. Met een lach en een traan ging ik op weg naar het vliegveld. I’m coming home..

Na een goede vlucht waar ik ongeveer zo’n 19 uur van de 24 heb geslapen (hoe bedoel je slaaptekort?) kwam ik aan op Schiphol. Waar mijn lieve familie en vriendinnen op mij stonden te wachten. Ja. Jullie heb ik ook wel gemist.

En nu?
Nu ben ik alweer een week thuis. Heb ik alweer 3 dagen gewerkt, kon ik na thuiskomst lekker 3 volle dagen naar het strand, heb ik alweer meegedaan aan een hockeytoernooi, ben ik alweer wezen stappen met m’n lieve vriendinnetjes in m’n oude vertrouwde stamkroeg, heb ik britta, Meeke en Kirsten alweer gezien in Amsterdam (3 meiden ontmoet in Australië die nu ook weer thuis zijn) en lig ik weer ouderwets op zondag in m’n eigen heerlijke bedje friends te kijken. (Waar ik intens gelukkig van word want in Australië was de serie friends niet beschikbaar op Netflix)

En nu?
Nu ga ik nog lekker genieten van de komende 5 maanden vakantie waarin ik mijn schulden terug ga verdienen, veel mensen die ik in Australië heb ontmoet weer opnieuw ga zien, tante word!!!!!!! , heel veel leuke dingen ga beleven met vriendinnen en me ga voorbereiden op een nieuw hoofdstuk, namelijk in september beginnen met de opleiding sociaal werk op de hogeschool in Leiden.

Ik heb zoveel geleerd van deze reis. Ik heb het zo erg naar m’n zin gehad en ben zo dankbaar voor alles wat ik daar heb mogen zien, meemaken en wie ik daar allemaal heb mogen ontmoeten. Dit is zeker niet mijn laatste reis en zeker niet mijn laatste reisblog. Maar voor nu, even de laatste keer;

xoxoxoxoxoxo

Australia and all the people i met there, may we please please meet again.