Crowdfunding

Voordat we met z'n negenen naar Indonesië vertrokken zijn we een crowdfunding actie gestart. We hadden nog geen concreet doel, omdat we eerst met eigen ogen wilden zien waar het geld het hardst nodig was. Na 2 maanden stage beseften we ons dat we ons ingezamelde geld niet in het ziekenhuis wilde steken, omdat het ziekenhuis alle voorzieningen voor handen heeft. Wel een stuk primitiever dan in Nederland, maar ze redden zich goed. Yogi (onze Indonesische vriend) kwam met het idee om naar een verzorgingstehuis te gaan in Semarang. We hebben 530 euro op kunnen halen in Nederland, wat ongeveer overeen komt met 9 miljoen Rp.

In het verzorgingstehuis waar wij naartoe gingen wonen mensen die dakloos zijn of geen familie, vrienden of kennissen meer om zich heen hebben. We kregen een rondleiding door het gebouw. Er wonen 65 vrouwen en 55 mannen gescheiden van elkaar, verdeeld over 4 afdelingen. Op de eerste afdeling wonen vrouwen die nog gezond zijn en goed ter been. Toen we binnenkwamen op de eerste afdeling zaten de vrouwtjes allemaal netjes op hun opgemaakte bedje. Ze waren zo blij om ons te zien, omdat ze zelden tot nooit bezoek krijgen. Na iedereen een handje te hebben gegeven, liepen we door naar de volgende afdeling. Daar zag je al duidelijk dat de vrouwen lichamelijk een stuk zwakker waren. Op de derde afdeling lagen de meest ernstige casussen. De man die ons een tour gaf had ons al gewaarschuwd, maar wat we daar aantroffen was echt heel triest. Alle vrouwtjes lagen als kleine baby's in elkaar gekropen op

dunne matrasjes. Overal lag plas op de grond, mensen lagen in hun eigen braaksel, sommigen waren zelfs naakt omdat ze geen kleren hebben. Meerdere mensen hadden niet eens kussens en dekens en de badkamer was verschrikkelijk ranzig. De meeste vrouwtjes waren vel over been en leken meer dood dan levend. Het was een verschrikkelijk gezicht. Er werken 12 verpleegkundigen in totaal en ieder uur komt er iemand langs de afdelingen. Als er iemand heel kritiek ligt, komen ze ieder half uur. Wij keken vol ongeloof naar de situatie. Dit is zo bizar en onwerkelijk in vergelijking met Nederland.

We beseften ons vanaf het eerste moment dat dit een perfect doel is voor ons ingezamelde geld. We zijn met Yogi naar een grote supermarkt gegaan en hebben daar spullen gekocht van het geld.
Van het opgehaalde geld hebben we kunnen kopen:
240 inlegkruisjes, 200 incontinentie materialen, 5,5 liter shampoo, 24 flessen bodylotion, 80 handdoeken, 115 wc rollen, 8 emmers, 60 zeepjes, 8 anti muggen spray, 5 ventilators, 20 dozen handschoenen, 20 liter wasmiddel, 100 pennen en 100 potloden.
Van het totaalbedrag hadden we nog 120 euro over. Dit hebben we aan het verzorgingstehuis geschonken zodat ze hier eten van kunnen kopen. Ik ben zo blij dat we ons geld in dit verzorgingstehuis hebben kunnen benutten en een klein steentje hebben bijgedragen.