Bali

Owyeaaaah wij gaan naar Baliiiii. Het voelt alsof we op vakantie op vakantie gaan. Na 2 maanden op Java gewoond te hebben is het verschil met Bali duidelijk te merken. In Semarang horen we 6x per dag alle moskeeën afgaan rondom onze appartementen. Nu hadden we 5 dagen helemaal geen geluid. Ook wel eventjes lekker... Bali is ook NOG groener dan Java. Maar waar we vooral verbaasd over waren was de hoeveelheid blanken op het eiland. In Semarang hebben we hooguit 2 keer een blanke gezien. Toen we na 2 maanden op Bali kwamen was het dus wel weer even wennen om mensen Nederlands te horen praten op straat. De eerste 2 dagen zaten we in Ubud. Daar hebben we de rijstvelden bezocht en geschommeld op de Baliswing. Wauw, dat was echt mooi. De monkey forest bewaar ik voor januari met Wout. Na 2 daagjes Ubud was het tijd voor Kuta. Een van de meest toeristische plekken op Bali. Dat hebben we geweten. Het leek net of we in Blanes waren. Toen ik aan Bali dacht voordat ik naar Indonesië ging, dacht ik vooral aan strakblauwe lucht, surfen, prachtige witte stranden en vette feesten. Inmiddels heb ik een iets ander beeld over Bali. De eerste 2 dagen kwam de regen met bakken uit de hemel, het wemelt van de toeristen, kilo's plastic drijft in de zee en bij de souvenirkraampjes word je in het Nederlands aangesproken in plaats van in Bahasa. Het was ZO DRUK. Het echte 'Bali' gevoel krijg ik denk ik wel als ik de 15e met pap mam en wout 2,5 week in Candidasa (Oost-Bali) zit.

Nieuwjaar was heel gek om mee te maken hier. Op Bali is het nog een uur later dan in Semarang. Dus we hadden 7 uur tijdsverschil

met Nederland. Dus toen ik om 00:00 naar huis belde om gelukkig nieuwjaar te wensen, was het in Nederland nog maar 5 uur. Ons was verteld dat het in heel Indonesië verboden is om vuurwerk af te steken, maar de hele dag door zagen we vuurwerk de lucht in gaan.

Om maar te spreken over goede voornemens... Op 2 januari hadden Lies en ik een afspraak staan bij Babayaga tattoo shop. Ik wilde mijn tattoo al heel lang, maar in Nederland kwam het er maar niet van. Ik vond het extra speciaal om pap, mam en Anton tijdens deze geweldige reis symbolisch op mijn lijf te laten zetten in Bali. Nu heb ik ze voor ALTIJD bij me!