Vandaag mochten we aanwezig zijn bij de kerstviering van ons ziekenhuis! Het is een stukje verderop in de straat want in het ziekenhuis is er geen zaal waar zoveel mensen in passen. Normaal gesproken beginnen we om 7 uur, maar de verpleegkundigen op de afdeling hadden ons verteld dat we vandaag om half 7 op de afdeling moesten zijn. Voor ons Nederlanders is het best een raar idee om om 7 uur ’s ochtends een kerstviering te houden, maar goed! Inmiddels kijken we niet meer zo raar op van zulke dingen. Eef en ik waren netjes om half 7 op onze slippers en in ziekenhuispak op de afdeling. Iedereen van de afdeling was in het rood gekleed en had nette kleren aan. Op slippers naar de kerk was not done (logisch natuurlijk), dus moesten Eef en ik schoenen aan van onze collega’s. Het verbaasde me dat iemand schoenmaat 40 had want op de afdeling kan ik over iedereen heen kijken. Toen we bij de kerk aankwamen zat het al helemaal vol. Eef en ik werden helemaal vooraan op een bankje gezet achter de directeur van het ziekenhuis. We voelden ons best wel opgelaten dat WIJ daar mochten zitten. We hadden geen gepaste kleren aan en we zouden toch niks verstaan van de hele dienst. Toch wel een beetje vereerd zaten we vooraan toen de dienst begon. Dr. Cipto is een christelijk ziekenhuis, dus er werd tussen het spreken door veel Merry Christmas muziek gezongen door de band. De dienst duurde van 7 tot 9 en er werd veel gesproken door hoge functies in het ziekenhuis. Na een uur kreeg ik erg veel moeite om mijn aandacht erbij te houden en wakker te blijven. Ik schaamde me dood, maar als je letterlijk niks kan verstaan van wat er gezegd wordt en het 7 uur in de morgen is, is het knap lastig om wakker te blijven. Als ik naar links keek zag ik Eef af en toe ook knikkebollen, dus ik was gelukkig niet de enige die het moeilijk had haha. Gelukkig werd er na ieder gebed AMEN geroepen, dus dan wisten we dat we moesten klappen. Door elkaar elk kwartier aan te stoten is het gelukt om de hele dienst min of meer wakker te blijven. Daarna was het handjes schudden en met iedereen op de foto. Volgens mij had niemand door dat we bijna sliepen, maar desondanks was het hartstikke leuk om het mee te maken!