Het zit erop! Het is zo’n raar gevoel. We hebben stage met een 8 afgesloten en onze koffer is helemaal ingepakt. Doei zeggen tegen de afdeling was toch iets lastiger dan we gedacht hadden. We hadden donuts meegenomen om te trakteren en we hebben veel foto’s gemaakt. M’n koffer paste nog maar net dicht aangezien de helft gevuld is met alle souvenirs en cadeautjes voor iedereen in Nederland. Gisteravond hebben we voor de laatste keer nasi gehaald bij ons favoriete nasivrouwtje. Over 3 weken kan ik gewoon weer wc-papier doorspoelen en uit de kraan drinken in plaats van uit de kaulo zware 20 liter watertank in ons appartement. Ik hoef niet meer bang te zijn dat er kakkerlakken door m’n huis rennen, of ratten over straat. Ik vrees dat ik een nog ergere koukleum word dan ik al was na 3 maanden in 30 graden geleefd te hebben. Ik weet nog goed dat ik de eerste week alleen al bezweet was als ik de taxi naar stage pakte en me echt afvroeg hoe ik het 3 maanden ging volhouden in deze hitte. Ook moet ik weer gaan nadenken aan welke kant ik mensen passeer met lopen. Hier doen ze dat namelijk aan de andere kant dan wij gewend zijn in Nederland. Ik weet nog goed dat ik de eerste week zo vaak tegen mensen aanliep en me dan maar geïrriteerd afvroeg waarom dat zo vaak gebeurde. Lekker wereldvreemd als ik er nu aan terugdenk.. Het looptempo van de gemiddelde Indonesiër is dermate sloom dat ik meestal 10 mensen inhaal vanaf de ingang van het ziekenhuis tot aan de IC.

Morgen stappen we met 7 meiden in het vliegtuig naar Bali. Helaas verlaten Iris en Merel ons want zij vertrekken naar Sumatra om vanaf daar verder te reizen. Wij gaan nog 2 daagjes vertoeven in Canggu voordat ik de taxi pak naar het vliegveld. Ik kan me gewoon NIET voorstellen dat pap mam en wout over 3 dagen door die deur lopen. We gaan 2,5 week maximaal genieten van Bali en van elkaar. Ik ben benieuwd of ik veranderd ben, want toen ik vertrok was ik kleine dotje. We hebben hier veel meegemaakt. Eef en ik zijn letterlijk 2 keer van elkaar gescheiden geweest. We hebben ALLES samen gedaan als echte broers. Het afscheid van de maten zondagmorgen wordt zwaaaar. We sluiten dan een geweldige reis van 3 intensieve bijzondere maanden met elkaar af. Er is een vriendschap ontstaan die ik van tevoren nooit verwacht had. Ik ben blij dat ze nog 3 daagjes naar Nusa Penida komen, zodat we daar onze geweldige tijd in het mini kunnen herleven voor de laatste keer. NOW OFF TO BALI!