Schiphol

Ik heb deze dag zo vaak in mijn hoofd afgespeeld en nu was het moment daar. Het was nog veel erger dan ik in mijn hoofd had. Het was een emotionele rollercoaster en ik kon alleen nog maar huilen voor de douane. Eenmaal door de douane en m'n broertje Eef aan mijn zij lukte het iets beter om de tranen in bedwang te houden. In het vliegtuig dachten we allebei om de minuut nog aan onze lieve familie en vrienden en hadden het alleen maar over de vakantie op Bali met onze familie en vriendjes. Ik besefte nog steeds niet dat IK de komende 3 maanden in Indonesië ging leven.

Het eerste stuk tot Singapore ging snel voorbij. We zaten naast een vriendelijke zakenman die ons de goede kant op wees op dat mega grote vliegveld. Na een uurtje gewacht te hebben stapten we in het volgende vliegtuig naar Bali. Inmiddels hadden we er al 17 uur opzitten. We waren allebei al aardig gesloopt van de reis omdat we niet konden slapen vanwege de jetlag. Gelukkig vlogen we met Singapore Airlines waar ze een groot aanbod aan films en series hadden. In het vliegtuig kregen we 4 keer warm eten. Iedere keer lag ik in een deuk om de reactie van Eef als ze het folie van haar bakje haalde. Toen we na een redelijk soepele vliegreis aankwamen op Bali moesten we erg lang wachten op de koffers. We zeiden nog tegen elkaar: 'Tot nu toe verloopt alles wel heel soepel'. Niets bleek minder waar want toen de koffer van Eveline aankwam, was het handvat van haar koffer afgebroken. Niemand kon ons vertellen wat ermee gebeurd was en van de mannetjes bij de servicebalie werden we niet veel wijzer omdat ze geen Engels spraken. Uiteindelijk na veel bloed, zweet, vooral tranen en Google translaten als beste vriend kreeg Eef omgerekend 33 euro voor haar kapotte koffer. Nu moesten we ter plekke nog een enkele vlucht boeken naar Semarang omdat we onze retourticket vanaf Bali hadden geboekt in verband met onze vakantie na de stage.

Na een reis van bijna 24 uur kwamen we eindelijk aan in Semarang. We voelden ons allebei vies, emotioneel instabiel en waren doodmoe. We werden vrijwel direct aangesproken door meerdere taxi chauffeurs. Voor 200.000 Rp (ongeveer 14 euro) bracht hij ons naar het hotel. Voor Nederlandse begrippen vonden wij dit een prima prijs voor een taxi, dus wij zeiden vrijwel direct ja. Achteraf gezien hebben we 10x te veel betaald omdat je hier gemiddeld tussen de 1 en 2 euro betaalt voor een taxiritje. Het kon ons allemaal niks meer schelen. Het enige dat we wilden was een hotelkamer, een douche en een bed. Onderweg keken we onze ogen uit. We reden voor ons gevoel aan de verkeerde kant van de weg. Op 2 rijbanen reden 4 auto's naast elkaar en van alle kanten werden we ingehaald door scooters en motoren. Het was één groot mierennest. Toen we eindelijk aankwamen bij ons hotel werden we warm ontvangen door de vriendelijke mensen van het hotel en werden onze loodzware koffers (zonder handvat) naar de 22e verdieping getild. Eindelijk op de plek van bestemming...