Paspoort? Ja! Bankpassen? Ja! Dan kunnen we gaan.. Alles wat we verder vergeten kopen we daar wel. Met goed gevulde backpacks, een lichte spanning maar vooral veel zin stappen we bij moeders Annette in de auto richting Schiphol. Mooi op tijd arriveren we op Schiphol. Te op tijd, vindt Niels, die best wat later had willen vertrekken omdat we nu 'zo lang' moeten wachten.We drinken samen nog een kop cappuccino en gaan dan richting de check-in. Hier nemen we afscheid van moeders, geven we onze bagage af en is het tijd om een hapje te eten voordat we een lange vlucht richting Jakarta gaan maken, met een korte tussenstop in Frankfurt. Dat deze vlucht lang zou worden, bleek al snel bij de gate. Door storm in Frankfurt kunnen daar geen vliegtuigen vertrekken of landen, waardoor wij sowieso een half uur later pas kunnen gaan boarden. Maar, geen paniek, zegt de omroepster. Alle aansluitende vliegtuigen zullen ook vertraging hebben dus die gaan we wel halen. Eenmaal in het vliegtuig bleek dat de meeste mensen moeten overstappen en naarmate we dichterbij Frankfurt komen, hoe onrustiger het wordt. Je hoort veel mensen praten over het wel of niet halen van de vlucht en wat de gevolgen zullen zijn. Na het landen kan de stewardess ons weinig info geven over de aansluitende vluchten, maar ze adviseert om zo snel mogelijk naar de gate te gaan. Dit doen we ook, maar jemig, wat is dat vliegveld van Frankfurt groot! En uiteraard moeten we zo ongeveer aan de andere kant zijn. Bij de douane aangekomen twijfelen wij, en nog andere passagiers, wat we nu moeten.. Moeten we hier doorheen? En waar moeten we dan heen? Er was eigenlijk geen informatie, behalve een bord met vluchtgegevens. Maar, onze vlucht ontbrak. Samen met andere Nederlanders kwamen we tot de conclusie dat onze vlucht al vertrokken was. Waarschijnlijk met heel veel lege stoelen, waaronder die van ons... Niet leuk! En toen? Tja... We werden naar de ticketbalie gestuurd, maar het leek wel of alle passagiers die na 20:00u waren geland gestrand waren, zo druk! Een enorme rij, voor alleen al de automaat waar je een nummertje moest trekken. Wij kregen nummer 764 uitgereikt en vol goede moed gingen we in de wachtruimte zitten om netjes onze beurt af te wachten. Ons oog viel op het scherm waar de nummertjes getoond werden en in één klap was onze goede moed verdwenen: nummer 611 was aan de beurt... Nee! En tot overmaat van ramp kwamen er ook nog nummers in de 100 tussendoor.. Businessclass mensen die ook hier voorrang krijgen? Mensen met kinderen? Geen idee.. Maar we wisten wel dat het een lange avond zou gaan worden... Ons geduld werd uiteindelijk beloond en na 3 uur wachten stonden we met een hotelvoucher, taxivoucher maar zonder nieuwe vlucht te wachten op een taxi. In tegenstelling tot het wachten voor de ticketbalie, hoefden we nog geen seconde stil te staan of er was al een taxi beschikbaar. Een aardige, oorspronkelijk Nederlandse, chauffeur bracht ons naar het Leonardo Royal Hotel in Frankfurt. Een prima hotel waar we zelfs om 1:30u 's nachts nog mochten dineren op kosten van Lufthansa. We zijn dan wel Hollanders, maar hier bedanken we voor. We willen slapen!

De volgende ochtend direct gebeld met Lufthansa of ze onze stand-by plaatsen op de volgende avondvlucht naar Jakarta konden bevestigen. Dit ging helaas niet en we zouden pas 's avonds aan de gate horen of we mee zouden kunnen... Dan maar onze vriendelijke taxi-chauffeur mailen of hij ons kon oppikken voor een ritje richting vliegveld. Om 13:30u stonden we weer bij de ticketbalie en een kwartier later hadden we een vlucht naar Jakarta geboekt! Weliswaar via Bangkok, maar deze vlucht vertrekt al wel om 14:45u in plaats van 21:30u. Oké.. Haasten dus! Snel naar de check-in, waar bleek dat we niet naast elkaar zaten.. Nouja, jammer dan! Door naar de douane en daarna naar de gate.. Dachten we. We liepen al langs een enorm lange rij en dit bleek de rij voor de douane te zijn, waar ze je paspoort gaan bekijken. Dat meen je niet.. Zo gaan we deze vlucht ook nog missen! We liepen langs de rij en bleven voor de hokjes een beetje staan kijken. En dit keer bleek het geluk aan ons zijde want er kwamen meer douaniers aan en er gingen meer luikjes open. Gelukkig hanteren ze niet het Hollandse kassasysteem (de eerst volgende in de rij mag zich melden) en konden wij direct doorlopen.. Doei rij! Bij de gate nog even gedaan alsof Annelieke vliegangst heeft en tada: twee stoelen naast elkaar! Mooi, nu lekker ontspannen richting Jakarta. De reis was prima, een eigen schermpje en we hebben ons goed vermaakt mer alle films en spelletjes. En geloof het of niet, de tijd vloog! Voor we het wisten waren we dan waar we een dag eerder al wilden zijn: Jakarta!