'Don't book a hotel in Ubud, I have lot of friends with cheap hotels. We will find one.' Vol goede moed stappen we bij I Made in de auto richting Ubud. Onderweg naar deze stad die in het midden van Bali ligt, zien we veel grote, versierde bamboestokken langs de weg staan. I Made verteld ons dat dit penjor zijn, voor Galungan. Deze dag vindt elke 210 dagen plaats en staat in het teken van het eren van de Goden. Er wordt gevierd dat het goede van het kwaad gewonnen heeft. Ieder huis en iedere winkel heeft op deze dag een penjor langs de wegstaan, aan de kant die het dichtstbij de berg ligt waar de goede Goden wonen. In de zee wonen de slechte Goden en de mensheid leeft daar tussenin. Met zo'n penjor zijn veel mensen dagen, soms weken bezig. De bamboestokken zijn ongeveer 4 meter hoog en worden versierd met allerlei kunstwerken gemaakt van bladen, kleurige stoffen en slierten. Op de grote dag wordt er ook allerlei voedsel aangehangen, wat dient als offer. Onderaan de penjor is een soort klein hutje gemaakt, waar nog extra plek is voor offers. Al met al zorgt het voor een erg feestelijk en kleurrijk geheel langs de weg.

Aangekomen in Ubud rijden we naar het eerste hotel wat I Made ons aanraadt. Maar helaas, alleen beschikbaar voor 1 nacht. Het volgende hotel wat we aandoen hebben we zelf op internet voorbij zien komen, maar ook hier vangen we bot. Zo'n 5 hotels later hebben we nog geen verblijfplaats en zijn we toch wel moe. We gebruiken de telefoon van I Made om op internet te kijken en rijden vervolgens naar een hotel wat geschikt lijkt én nog ruimte heeft voor drie nachten. Daar aangekomen zien we een simpele maar schone kamer en besluiten het te doen. We zijn klaar met de hoteljacht en gelijk een goede les, we boeken gewoon weer een dag van tevoren via internet onze accomodatie! Na wat opfrissen is het tijd voor wat historie en cultuur, op naar de tempels van Bali. De eerste stop is bij de Taman-Ajun tempel in Mengwi. Deze tempel is vooral bijzonder door de gracht die er omheen ligt. Vroeger was Mengwi een heel groot koninkrijk en daardoor is dit ook een hele grote, goed onderhouden tempel. We zien veel versieringen en goud in de gebouwen van de tempel. Ook zijn de torens voor de Goden heel hoog. Elke toren staat voor een God en hoe belangrijker de God, hoe hoger de toren is. Na een half uurtje rondkijken, rijden we verder naar een toeristische trekpleister van Bali, de Tanah Lot. We hebben een klein beetje haast, want we willen graag voor zonsondergang bij de tempel aanwezig zijn. Bij de Tanah Lot schijn je namelijk één van de mooiste zonsondergangen van Bali te kunnen zien.

Dat deze tempel geliefd is bij de toeristen, blijkt direct bij aankomst door de vele kraampjes die van alles en nog wat te koop aanbieden. Je zou bijna vergeten waar je voor komt... We lopen als eerste een stuk naar rechts om een mooi uitzicht op de tempel te krijgen. De tempel is gebouwd op een grote zwarte rots. In het begin was er alleen een altaar, waar het is steeds verder uitgebreid en verbouwd. In de tempel worden de Zeegoden vereerd en het verhaal gaat dat de tempel nu bewoond wordt door slangen! Snel maar eens een kijkje nemend dus. Het is eb dus we hebben het geluk dat we via de zeebodem naar de tempel kunnen lopen. Maar zoals bij de meeste tempels in Bali, kun je ook deze alleen van ver en van buitenaf bekijken. Er is nog de mogelijkheid om het heilige water aan te raken, uiteraard tegen een vergoeding, maar dit slaan we over evenals het bekijken van 'de heilige slang'. Tja, heilig? Vooral het geld wat ze ermee vangen is heilig denk ik... We besluiten nu het nog rustig is op de terrasjes de beste spot te vinden voor het bekijken van de zonsondergang met de Tanah Lot op de voorgrond. Helemaal op het uiterste puntje van het terras vinden we een plekje en onder het genot van een frisje en een verse kokosnoot, genieten we van het uitzicht. Ondertussen maken we de camera's gereed zodat we de fantastische zonsondergang kunnen vastleggen. Maar na een tijdje moeten we concluderen dat het weer niet onze beste vriend is... Net als in Seminyak gooit een wolkenpartij ook nu weer roet in het eten. Helaas, één van de mooiste zonsondergangen van Bali is ons niet gegund. Toch hebben we enorm genoten van een lekkere Indonesische maaltijd met het prachtige uitzicht op de Tanah Lot.

Zodra we bij de auto aankomen, komt I Made al hoofdschuddend en 'aiaiai' roepend op ons af. Ook hij heeft de wolken gezien en baalt ontzettend, omdat we op de heenweg al hadden besproken hoe zuur het zou zijn als er wolken zouden zijn. Best moe van de lange dag rijden we weer richting Ubud, klaar om lekker te gaan slapen en om morgen Ubud te verkennen. Eenmaal op de kamer hoorden we een vreemd geluid. Wat is het? Een boor? Nee.. Het lijkt wel op een schreeuwend varken. Na nog een paar keer goed luisteren, blijkt het inderdaad om een varken te gaan. Na wat navragen blijkt het een varken te zijn dat wordt voorbereid voor Galungan, de dag waarop dit varken een offer zou zijn. Dat het dier het hier niet mee eens was, hebben we helaas de halve nacht moeten horen...