Chapter 9 - Adelaide

Zoals gezegd in het vorige hoofdstuk, stond een reisje naar de Outback op het programma. Aangezien we na de afronding van de studie gaan reizen in het oosten van Australie en Nieuw-Zeeland is het bezoeken van de woestijn van Australie eigenlijk handiger te doen tijdens de midsemester vakantie. Hoewel dit heerlijk rationeel klinkt, hebben we eigenlijk gewoon dezelfde reis geboekt als Joep, vriend vanuit de Universiteit. Maar toch, het komt wel handig uit.

Aangezien de echte reis door de woestijn in het midden van de vakantie begint, besloten we eerst een paar daagjes Adelaide te doen. Adelaide ligt iets westelijker dan Melbourne en is in het algemeen gewoon net wat warmer. Verder is Adelaide kleiner, ontzettend rustig en is er in het algemeen gewoon niet zo veel te doen. Vier dagen Adelaide bezoeken is dan ook perfect, aangezien je precies alle must-sees kan aftikken.

Op het vliegveld werden we opgewacht door onze Airbnb-hostes, een oude dame en haar man, welke ons per auto naar hun huis brachten. Ze presenteerden zich gelijk als onze interim-opa en oma en waren voornamelijk vet schattig. Met een degelijk huis, waarin we zelfs een prive woonkamer hadden, was dit een upgrade ten opzichte van ons normale huis

in Melbourne. Op de eerste dag werden de Botanische tuinen bezocht, welke een aanrader zijn. Tevens boden de Museum of South Australia en Migration Museum de gewenste culturele verrijking. Fish-and-chips in de avond en de eerste dag zat erop.

Met een ongewoon groot gevoel van zelfbewustzijn en een kleine mate van ‘’We sporten hier echt veel te weinig’’ deden we een kleine ochtendrun door de duinen op weg naar onze boottocht. Zoals de foto’s tonen maakten we direct goede vrienden met de lokale bevolking op leeftijd en waren we voor de komende twee uur verzekerd van een gevulde maag, compleet verzorgde gesprekken en leuke uitzichten over de ontzettend dure huizen langs de rivier in Adelaide. Na dit avontuur hadden we een begeleide tour door het centrum van Adelaide. Met een beetje mazzel hadden we een privegids , waarmee we twee uur lang door de verhalen en geschiedenis van Adelaide werden geleid. Voor iedereen die nog niet in Adelaide is geweest, vermoedelijk het gros van de lezers: Adelaide is een vrij progressief stadje met 1.2 miljoen inwoners (ongeveer, Google het exacte aantal), oorspronkelijk gebouwd als een perfect vierkant, maar in de loop van de jaren uitgegroeid tot grote stad. Waar Melbourne en Sydney groeien in de hoogte, groeit Adelaide vooral in de breedte en heeft Adelaide veel ‘’oude’’ architectuur. Twee uur en vijftig dollar later zaten we aan onze cultuurquotum.

Nu de limiet aan acceptabele cultuurkennisverreiking-per-week bereikt was, gingen we op dag drie fietsen langs de Encounter Bikeway, een meer dan veertig kilometer lang fietspad langs de kust. Korte samenvatting: Mijn eerste walvis en walvisjong gezien, prachtige meren en kustuitzichten, zeehonden en pelikanen en een gigantische portie fish-and-chips. Wederom kwam ons aanzienlijk organiserend talent naar voren, toen we in slechts één uur de hele weg bergop en wind-tegen moesten terugfietsen in een poging de sluitingstijd van de fietsenzaak te halen. Leuk was het niet, maar daar hebben toch mooi even twintig dollar bespaard! Met een afsluitend bezoekje aan Mount Lofty, met een mooi uitzicht over Adelaide en een Duitse All-You-Can-Eat hadden we onze dagen goed besteed in Adelaide. Dag vier bestond voornamelijk uit uitslapen, uithuilen van de spierpijn van gisteren, wachten op een vertraagd vliegtuig en de mentale voorbereiding op de woestijn. Tot morgen!